Z jego pomocą czterech obsługujących go pracowników zbiera przeciętnie około 500 kg borówek w ciągu godziny. Konstruktorzy nazywają swoją maszynę mianem „Easy harvester”.
Jej podstawę nośną wspartą na kółkach jezdnymi tworzy stalowa rama o wysokości około 2 m. Na niej, na wysokości około 30 cm od podłoża zamontowane są dwie prostokątne, stalowe platformy. Taka konstrukcja umożliwia najeżdżanie na rząd krzewów borówki. Blaszane platformy mają możliwość ruchu w kierunku poprzecznym do osi „pojazdu” (a więc w kierunku przesuwania go). Po rozsunięciu platform pozostaje pomiędzy nimi szczelina tak szeroka, że mieści się w niej swobodnie podstawa otrząsanych krzewów. Po ustawieniu otrząsacza naprzeciw krzewu platformy zsuwa się ku środkowi. Ich wewnętrzne krawędzie mają rzędy szczotkowatych, miękkich „palców”, które domykają szczelinę uniemożliwiając gubienie owoców. Palce są zamocowane nieco skośnie ku górze – jagody łatwo staczają się z nich do wymiennych szuflad zamocowanych pod platformami. Po otrząśnięciu krzewu platformy rozsuwa się (jak skrzynki narzędziowe, czy „babcine” pudełka na przybory krawieckie).
Pojazd jest ręcznie przetaczany pod następny krzew, platformy są zsuwane i operacja jest powtarzana. Pełne szuflady są wysuwane z platform i ręcznie opróżniane do skrzynek.
pg
