W okresie jesiennym można wykonać analizę chemiczną gleby w celu określenia zapotrzebowania roślin na składniki pokarmowe. Przed nadejściem przymrozków warto zastosować nawozy o działaniu biostymulującym, które przyspieszają drewnienie pędów i poprawiają mrozoodporność roślin (np. Goëmar Goteo, Razormin, nawozy z grupy Fertileader i Maximus). Należy pamiętać, że na dostępność dla roślin składników pokarmowych zawartych w glebie wpływa jej odczyn. Prawidłowy dla malin powinien być lekko kwaśny – pH od 6,0 do 6,5. Na glebach lekkich poleca się używać nawozów wapniowych w formie węglanowej, a na glebach średnich i ciężkich – w formie tlenkowej (wapno palone) lub wodorotlenkowej (wapno gaszone). Jesienne wapnowanie najlepiej wykonać przed końcem października lub w pierwszej połowie listopada.
Maliny owocujące tylko na pędach dwuletnich zwykle są prowadzone w formie szpaleru pojedynczego przy konstrukcji wykonanej ze słupków i drutu. Po zbiorze owoców wycina się wszystkie pędy dwuletnie, a liczba pozostawionych pędów jednorocznych zależy od systemu formowania szpaleru. Młode pędy przywiązuje się do konstrukcji, odpowiednio je rozpinając.
Maliny uprawiane na zbiór jesienny zwykle prowadzi się bez rusztowań, chociaż wielu plantatorów stosuje drewniane słupy, do których przywiązuje się sznurki zapobiegające rozkładaniu się owocujących pędów w międzyrzędziach. Dzięki temu owoce są lepiej nasłonecznione i łatwiej je zbierać. Jesienią po zbiorze owoców przed wycinaniem pędów trzeba usunąć z rzędów sznurki i słupy.
Pędy maliny można wycinać dopiero wiosną, ale – w opinii części producentów – wiosenne cięcie może opóźniać termin kwitnienia i dojrzewania owoców. Oprócz terminu, warto pamiętać o odpowiedniej wysokości cięcia – zbyt wysokie powoduje wyrastanie pędów z pozostawionej dwuletniej części, co może sprowokować kwitnienie i zawiązywanie owoców w dolnej części roślin już w lipcu. Termin ten może kolidować z wykonywanymi w tym czasie zabiegami w okresie kwitnienia przeciwko szarej pleśni.
Na dużych plantacjach malin jesiennych pędy wycina się najczęściej mechanicznie, ponieważ ręczne cięcie za pomocą sekatorów jest zbyt pracochłonne. Pędy po cięciu należy wywieźć z plantacji. W praktyce do tego celu wykorzystuje się podnośnik lub ładowacz czołowy zawieszony z przodu ciągnika. Wycinanie i wywożenie pędów z plantacji maliny jest ważnym zabiegiem ograniczającym występowanie pryszczarka namalinka łodygowego, który tworzy narośla na pędach, w których zimują larwy tego szkodnika. Przed zimą warto również skosić murawę w międzyrzędziach.
Tekst i fot. Aleksandra Andrzejewska
Artykuł pochodzi z numeru 10/2014 miesięcznika „Truskawka, malina, jagody”
