Gatunek ten naturalnie występuje w Ameryce Północnej, od stanu Illinois po Georgię. Floks wiechowaty dorasta do wysokości 80–120 cm. Liście są równowąskie, całobrzegie i osadzone naprzeciwlegle. Kwiaty są pachnące, pięciopłatkowe, lejkowate, niebieskie, fioletowe, czerwone, łososiowe lub białe, zebrane w gęste, wierzchołkowe, mocno rozgałęzione baldachogrona. Kwitnienie trwa od lipca do października.
Odmiany
Do najpopularniejszych należą: ‘Amethyst’ – kwiaty jasnoliliowe, wczesna, wysokość roślin 80 cm; ‘Bright Eyes’ – kwiaty różowe z czerwonym oczkiem, średnio wczesna, wysokość roślin 80 cm; ‘Fujiyama’ – kwiaty śnieżnobiałe, późna, wysokość roślin 120 cm; ‘Luise’ – kwiaty różowe z białymi smugami, średnio wczesna, wysokość roślin 80 cm, ‘Orange’ – kwiaty pomarańczowoczerwone z ciemnym oczkiem, późna, wysokość roślin 60 cm; ‘Pax’ – kwiaty białe, późna, wysokość roślin 90–100 cm; ‘Starfire’ – kwiaty czerwone, łodygi ciemnoczerwone, wczesna, wysokość roślin 90 cm; ‘Tenor’ – kwiaty szkarłatnoczerwone, wczesna, wysokość roślin 80 cm. Z nowszych odmian wartych polecenia można wymienić te należące do grup: Flame, której przedstawicielki dorastają do wysokości ok. 50 cm, a ich kwiaty są różowe, łososiowe, białe, białe z ciemnym oczkiem, purpurowe i fioletowe; Peacock – rośliny te mają zwarty pokrój, osiągają wysokość do 40 cm, kwiaty są białe lub karminowoczerwone; Sweet Summer odznacza się dobrym krzewieniem, odpornością na mączniaka i wysokością 50–80 cm, kwiaty są łososiowe z ciemnym oczkiem, różowe, różowo-białe i biało-purpurowe.
Rozmnażanie
Floks wiechowaty najczęściej rozmnaża się przez sadzonki pędowe wierzchołkowe o długości 8–10 cm, które pobiera się ze specjalnie prowadzonych mateczników w kwietniu–maju bądź przez sadzonki korzeniowe od listopada do marca (najgrubsze korzenie tnie się na odcinki 2–3-centymetrowe i umieszcza w doniczkach). Obecnie większość nowych odmian jest licencjonowana i rozmnażanie przez sadzonki we własnym zakresie jest zabronione. Floks wiechowaty można również rozmnażać przez podział karp od marca do czerwca. Innym, rzadziej stosowanym sposobem rozmnażania, wykorzystywanym w hodowli i do rozmnażania gatunku, jest wysiew nasion, które kiełkują w ciemności. Przez pierwsze 7–14 dni utrzymuje się dla nich temperaturę do 15–18°C, przez kolejne 10 dni obniża się ją do 0–4°C, a następnie podnosi na 7 dni do 10°C. Stosowanie zmiennej temperatury sprzyja równomiernemu kiełkowaniu nasion.
Uprawa
Floks wiechowaty jest rośliną dnia długiego – im dłuższy dzień, tym szybciej gatunek ten zakwita. Długość dnia nie wpływa jednak na liczbę kwiatów w kwiatostanie ani na wysokość roślin. Byliny te najlepiej uprawiać w warunkach 16-godzinnego dnia, natomiast w celu uzyskania bardziej rozkrzewionych roślin należy je poddać działaniu dnia 12-godzinnego.
Podłoże do uprawy powinno być żyzne, bogate w składniki pokarmowe, o pH 5,8–7,0. Przed sadzeniem zaleca się nawieźć glebę obornikiem w dawce 2–3 kg lub nawozami wieloskładnikowymi w dawce 70–80 g/m2. Aby uzyskać rośliny o silnych sztywnych pędach, należy unikać nawozów z przewagą azotu. Młode rośliny w początkowym stadium wzrostu uprawia się w doniczkach o średnicy 10 cm, w temperaturze 10–18°C. Przeznaczone do uprawy na kwiaty cięte floksy sadzi się pod koniec maja na zagony, w rzędzie co 40–50 cm, a odległość między rzędami powinna wynosić 40–80 cm.
Zastosowanie
Floks wiechowaty nadaje się do sadzenia zarówno na rabatach, jak i na kwiaty cięte. Ścina się je wtedy, gdy połowa kwiatów w kwiatostanie jest już rozwinięta. W pierwszym roku uprawy z jednej rośliny uzyskuje się 3–4 pędy, w drugim 8–10, a w trzecim 10–12 pędów. Rośliny na kwiaty cięte nie powinny być eksploatowane dłużej niż 3–4 lata.
Dr inż. Piotr Czuchaj
Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu
Fot. M. Czuchaj
