Kluzja różowa

Kluzja różowa (Clusia rosea) z rodziny dziurawcowatych (Hypericaceae) to roślina mało znana, najczęściej eksponowana w szklarniach ogrodów botanicznych i palmiarni. Jej opis można znaleźć jedynie w specjalistycznych wydawnictwach. Od pewnego czasu co roku pojawia się w polskich hurtowniach ogrodniczych i kwiaciarniach, choć sprzedawcy często nie potrafią udzielić informacji o tym gatunku.

Jako roślina tropikalna może być u nas uprawiana w pojemnikach i służyć do dekoracji wnętrz, a latem ustawiana na zewnątrz jako ozdoba tarasów i patiów. Jej walorami są ogólny wygląd i liście.

Kluzja różowa w stanie naturalnym występuje na Karaibach, na archipelagu Florida Keys oraz w północno-wschodnim Meksyku. Jest tam drzewem osiągającym wysokość do 9 m (choć bywa i wyższym, do 15 m), o szerokiej i rozłożystej koronie, zawsze zielonym. Pień i grubsze pędy po nacięciu wydzielają żółty, tężejący na powietrzu, sok. Odwrotnie jajowate liście (według niektórych opisów – w kształcie wiosła) mogą mieć długość 7,5–20 cm, są jasnozielone, grube i tak twarde, że można ryć na nich napisy. Podobno niegdyś służyły nawet jako karty do gry.

Pojedyncze czarkowate kwiaty o średnicy 5–9 cm, z grubymi, woskowymi, jasnoróżowymi płatkami i licznymi żółtymi pylnikami rozkwitają nieregularnie przez cały rok, choć kulminacja kwitnienia przypada latem. Mają delikatny zapach i żyją krótko, zaledwie kilka dni, ale stale pojawiają się nowe. Kwitną okazy dojrzałe, w uprawie sporadycznie, gdy mają warunki zbliżone do naturalnych. W kulistych owocach znajdują się czerwone nasiona otoczone czarną, trującą osnówką. 

Odmiana Princess® tworzy rośliny bujniejsze, ma większe niż gatunek liście i kwiaty.

Kluzja różowa Princess®; fot. M.Czekalski

Rośliny opisywanego gatunku kluzji w warunkach naturalnych rozpoczynają swoje życie jako epifity. Siewki po pewnym czasie rozwijają długie korzenie sięgające gleby, ale dalej całe przylegają do drzewa podporowego. W ojczyźnie okazała się odporna na słoną bryzę morską, silne wiatry i zasoloną glebę. Dlatego często można ją spotkać na wybrzeżach tropikalnych mórz.

Okazyjnie bywają uprawiane: kluzja Kruga (C. krugiana) i kluzja żółta (C. flava), obydwie o żółtych kwiatach.

Kluzja różowa jest rozmnażana latem za pomocą sadzonek pędowych (podobnie jak figowce) albo przez odkłady powietrzne. Wymaga podłoża żyznego, zawsze wilgotnego, przepuszczalnego oraz dobrze oświetlonego miejsca z możliwością cieniowania przed bezpośrednim, silnym promieniowaniem słonecznym.
 
We współczesnych, ciepłych mieszkaniach, przy regularnym podlewaniu wodą odstaną, jest ładną rośliną o dekoracyjnych liściach. Kupując kluzję zimą, należy uważać, aby w transporcie nie uległa przechłodzeniu.

Prof. dr hab. Mieczysław Czekalski, Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu

Artykuł pochodzi z numeru 6/2014 miesięcznika „Rośliny Ozdobne”

Related Posts

None found

Poprzedni artykułPrezentacja pomidorów w Rzeczycy
Następny artykułRosja nie chce już owoców z Ukrainy

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Wpisz treść komentarza
Wpisz swoje imię

ZGODA NA PRZETWARZANIE DANYCH OSOBOWYCH *

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany, podajesz go wyłącznie do wiadomości redakcji. Nie udostępnimy go osobom trzecim. Nie wysyłamy spamu. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem*.