miodówki
Miodówki sadów jabłoniowych i gruszowych
Występowanie miodówek w polskich sadach jabłoniowych i gruszowych kojarzone jest najczęściej z dwoma gatunkami – miodówką jabłoniową i miodówką gruszową plamistą. Jest ich jednak znacznie więcej, bo na jabłoniach zarejestrowano – 4, a na gruszach – 3 gatunki tych szkodników. Ich biologia oraz szkodliwość jest różna i warto o tym wiedzieć nieco więcej.
Formy zimujące szkodników sadów
Wielkość populacji szkodnika(ów) w uprawach wieloletnich, a takimi są sady, zależy m.in. od liczebności i kondycji ich form zimujących (przetrwalnikowych). Dlatego też warto wiedzieć, jak one wyglądają, gdzie i jak zimują oraz co można zrobić, aby ich liczebność pomniejszyć (jeżeli zachodzi taka konieczność). Wiedza taka może być bardzo użyteczna, gdyż z jednej strony zabiegi wykonane po zbiorach, a przed ruszeniem wegetacji, stwarzają mniejsze zagrożenie dla środowiska, z drugiej zaś ograniczają potencjał początkowy agrofagów.
Szkodniki o kłująco-ssącym aparacie gębowym
Kłująco-ssący aparat gębowy służy szkodnikom do nakłuwania tkanek roślinnych i wysysania z nich soków. Skutkami żerowania, choć pozornie mało istotnymi, są początkowo przebarwienia i zniekształcenia najmłodszych tkanek roślin, które mogą potem zasychać, a w końcu zamierać.
Miodówki gruszowe – zagrożenie i ochrona na początku sezonu
Na gruszy występują trzy gatunki miodówek – gruszowa plamista, gruszowa czerwona oraz gruszowa żółta. Jednak od ponad 20 lat największe problemy w ochronie sadów produkcyjnych stwarza miodówka gruszowa plamista.
