Kilkunastoosobowa grupa polskich sadowników uprawiających grusze uczestniczyła w dniach 14-16 marca w zorganizowanym przez firmę Tradecorp wyjeździe szkoleniowym do Belgii. Pierwszego dnia pobytu zwiedzaliśmy gospodarstwa sadowników współpracujących z firmą Tradecorp specjalizujące się w produkcji gruszek, natomiast drugiego dnia na Wydziale Biotechnologii Walońskiego Centrum Badawczego w Gembloux zapoznawaliśmy się z projektami badawczymi prowadzonymi z Humistarem i Paralumusem oraz projektami in vitro.
W 85-hektarowym gospodarstwie sadowniczym Benoita Buttiens znajdującym się w miejscowości Verlaine większość areału zajmują grusze. Z odmian gruszy największy areał zajmuje ‘Konferencja’ zaszczepiona na ‘Pigwie MC’, a najstarsze jej nasadzenia mają 70 i 55 lat. Po sadzie oprowadzał doradca sadownika – Dirick Michel. Sadowników z Polski zainteresowały metody ograniczania wzrostu drzew oraz ochrona przed miodówką gruszową. Drzewa gruszowe w sadzie Benoita Buttiens są cięte bardzo intensywnie, mają bardzo luźną koronę. W celu ograniczenia wzrostu wegetatywnego drzew co 3 lata (zazwyczaj gdy zanosi się na mniejsze owocowanie, by drzewa nie rosły silnie) wykonywane jest pod koniec lutego cięcie pni z obu stron pnia w odległości 40 cm jedno od drugiego.
14 marca, jak powiedział Dirick Michel, wykonany był już trzeci zabieg przeciwko miodówce preparatem olejowym. W zwiedzanym przez nas sadzie jest on wykorzystywany zazwyczaj 3 razy co 7 dni, w dawce 10 l/ha i przy użyciu 500 l wody. Taka seria zabiegów na progu sezonu wegetacji jest, zdaniem doradcy Dirick Michela, wystarczająca i przy intensywnie ciętych drzewach o luźnej koronie daje dobre rezultaty. Po kwitnieniu drzew sadownik stosuje Movento® 100SC.
Benoita Buttiens prowadzi także sklep (Buttiens Fruits), w którym oprócz jego własnych sprzedawane są owoce pochodzące z innych rejonów oraz warzywa i sok owocowy.
W drugim gospodarstwie – znanym już sadownikom z wizyty w poprzednim roku, u Paula Theunisa w La Pommeraie – w sadzie gruszowym nie tylko zapoznawaliśmy się z metodą cięcia gruszy wypracowaną i prowadzoną przez sadownika, ale również chętni mogli tu spróbować własnych sił w cięciu drzew. Filozofia cięcia drzew Paula Theunisa jest prosta – ograniczyć nakłady pracy na wykonywanie tego zabiegu. Dlatego sadownik zdecydował się odmładzać korony drzew i wycinać starsze niż 4-letnie pędy, a nawet wyciąć I piętro konarów (traktowane w Polsce jako element stały korony) i zastąpić je produktywnymi pędami położonymi wyżej, na których będą ładne i duże owoce. Tłumacząc zasadę prowadzonego przez siebie sposobu cięcia drzew powiedział, że nieważna jest uroda drzewa, tylko jego owocowanie – plonowanie i jakość owoców. Patrząc jednak na jego sad trudno było w to uwierzyć, gdyż drzewa w rzędach były jednakowe i wyglądały jak spod sztancy. Paul zdradził nam, że aby drzewa po 50 latach rośnięcia w sadzie tak wyglądały, sad musi być założony z jednorodnego materiału, z drzewek jednakowej jakości i wielkości.
Na wydziale Biotechnologii Walońskiego Centrum Badawczego w Gemboux (Walloon Agricultural Research Centre Gembloux) Philippe Druart, dyrektor jednostki, przedstawił kierunek badań nad Humistrem i zawierającym kwasy humusowe Pralumusem (nowym preparatem przeznaczonym do moczenia korzeni przed sadzeniem roślin). Badania rozpoczynają się już w laboratorium, najpierw w kulturach in vitro, poprzez uprawę roślin w odpowiednim podłożu pod osłonami i w gruncie. Obserwacje wykazały, że jeżeli nawet nie można zaobserować bezpośredniego wpływu kwasów humusowych na roślinę, to korzystny efekt będzie widoczny na pewno w późniejszym czasie. Bezpośredni korzystny efekt nie jest widoczny, gdyż dotyczy rozwoju systemu korzeniowego.
Hugo Magein omówił prowadzone w Centrum Badawczym doświadczenie mające na celu znalezienie uniwersalnej i skaralającej drzewa bez ryzyka drobnienia owoców podkładki dla czereśni. Zaprezentował wyhodowane w Centrum Badawczym podkładki Damil®, Inmil® i Camil®.
Anita Łukawska
