Zdaniem prezesa zarządu Polskiego Związku Producentów Szparaga Mariana Jakobsze w Polsce warzywa te uprawiane są na powierzchni ok. 2 tys. hektarów. Najwięcej upraw jest w Wielkopolsce i na Dolnym Śląsku, ale też sporo na Opolszczyźnie i Pomorzu. – Producentów szparagów przybywa. W ostatnim czasie są to często wielkoobszarowe gospodarstwa z udziałem kapitału zagranicznego, niemieckiego czy holenderskiego – powiedział Jakobsze. Dodał, że obcokrajowcy decydują się na takie inwestycje ze względu na niższe koszty produkcji, przede wszystkim tańszą siłę roboczą.
Z informacji producentów wynika, że w tym roku za białe szparagi pierwszej klasy trzeba zapłacić w sklepie 9-14 zł za pęczek, drugiej klasy ok. 8 zł, a za zielone od 9 do 12 zł, w zależności od klasy.
Według plantatorów tegoroczne zbiory będą krótsze i mniejsze m.in. przez dłuższą zimę. Jakobsze podał, że zamiast zacząć zbiory po 22 kwietnia, jak co roku, rozpoczął dopiero po 1 maja. Sezon trwający zwyczajowo do 24 czerwca będzie więc krótszy o niemal dwa tygodnie. – Nie nadrobimy już tej straty – uznał.
Także zdaniem Zygmunta Hinka z gospodarstwa w Starych Budkowicach (Opolskie), który prowadzi ekologiczną uprawę szparagów, plony w tym roku będą niższe.
Jolanta Lehmann z 60-hektarowego gospodarstwa rolnego w Ptakowicach (Opolskie) zaznaczyła, że wpływ na wysokość zbiorów ma też obecna aura. W gospodarstwie w Ptakowicach przez padające w ostatnich dniach deszcze i zimne noce zbiory wynoszą ok. 4 ton szparagów dziennie, zamiast 16-17 ton.
W ocenie Lehmann od trzech lat rośnie spożycie szparagów w Polsce. Gospodarstwo w Ptakowicach wprawdzie większość swojej produkcji wysyła do Niemiec, ale z roku na rok rośnie też liczba indywidualnych odbiorców z kraju.
Producenci zaznaczają, że uczą Polaków jedzenia tego warzywa, propagując przy każdej okazji wiedzę o nim. Namawiają np. restauratorów do wprowadzania dań ze szparagami do karty i podpowiadają, jak je przyrządzać. – Coraz popularniejsze jest np. marynowanie szparagów, tak jak to się robi z ogórkami – stwierdził Jakobsze.
Źródło: 
