Obok kwestii podatków to niewątpliwie drugie pytanie i najczęstszy problem tych, którzy się jeszcze nie zorganizowali. Takie opinie można nierzadko spotkać w mediach. W jednym z poczytnych ogólnopolskich dzienników przeczytałem niedawno, że "plantatorzy mają pretensje do rządu o niekorzystne, ich zdaniem, zapisy w ustawie o grupach producenckich. Twierdzą, że prowadząc działalność gospodarczą zmuszeni są do rezygnacji z ubezpieczenia w KRUS i opłacania składki do ZUS, na którą nie będzie ich stać." W takim duchu wypowiadają się też przedstawiciele różnych organizacji rolniczych. A przecież w kraju działa w różnych branżach już około 150 formalnych grup producentów, których członków można zapytać, czy z powodu członkostwa w nich musieli przejść z ubezpieczenia w KRUS na ubezpieczenie w ZUS. Czy wreszcie członkowie spółdzielni mleczarskich, gminnych spółdzielni, banków spółdzielczych, spółdzielni ogrodniczych — tam, gdzie producenci są jeszcze ich członkami — muszą ubezpieczać się w ZUS? Na pewno nie. Z obowiązującego prawa wynika, że jedynie członkowie spółdzielni produkcji rolnej (rolniczych spółdzielni produkcyjnych) oraz wspólnicy jednoosobowych spółek z ograniczoną odpowiedzialnością muszą być ubezpieczeni w ZUS. Grupa czy organizacja producentów nie jest natomiast ani RSP, ani jednoosobową spółką z o.o.
Przytoczony cytat prasowy zawiera jeszcze dwie istotne nieścisłości. Otóż, po pierwsze, od czasu, kiedy jesteśmy członkiem UE, producenci owoców i warzyw organizują się na podstawie prawa unijnego dotyczącego wspólnej organizacji rynku owoców i warzyw, a nie krajowej ustawy o grupach producentów rolnych. Stąd nie powinni narzekać na tę ostatnią. Po drugie, przystępując do grupy producentów rolnik nie rozpoczyna prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Działalność tę prowadzi grupa, a producent sprzedaje jej — tak samo jak innym odbiorcom — produkty, tworzone w swoim gospodarstwie.
Obok kwestii podatków to niewątpliwie drugie pytanie i najczęstszy problem tych, którzy się jeszcze nie zorganizowali. Takie opinie można nierzadko spotkać w mediach. W jednym z poczytnych ogólnopolskich dzienników przeczytałem niedawno, że „plantatorzy mają pretensje do rządu o niekorzystne, ich zdaniem, zapisy w ustawie o grupach producenckich. Twierdzą, że prowadząc działalność gospodarczą zmuszeni są do rezygnacji z ubezpieczenia w KRUS i opłacania składki do ZUS, na którą nie będzie ich stać.” W takim duchu wypowiadają się też przedstawiciele różnych organizacji rolniczych. A przecież w kraju działa w różnych branżach już około 150 formalnych grup producentów, których członków można zapytać, czy z powodu członkostwa w nich musieli przejść z ubezpieczenia w KRUS na ubezpieczenie w ZUS. Czy wreszcie członkowie spółdzielni mleczarskich, gminnych spółdzielni, banków spółdzielczych, spółdzielni ogrodniczych — tam, gdzie producenci są jeszcze ich członkami — muszą ubezpieczać się w ZUS? Na pewno nie. Z obowiązującego prawa wynika, że jedynie członkowie spółdzielni produkcji rolnej (rolniczych spółdzielni produkcyjnych) oraz wspólnicy jednoosobowych spółek z ograniczoną odpowiedzialnością muszą być ubezpieczeni w ZUS. Grupa czy organizacja producentów nie jest natomiast ani RSP, ani jednoosobową spółką z o.o.
Przytoczony cytat prasowy zawiera jeszcze dwie istotne nieścisłości. Otóż, po pierwsze, od czasu, kiedy jesteśmy członkiem UE, producenci owoców i warzyw organizują się na podstawie prawa unijnego dotyczącego wspólnej organizacji rynku owoców i warzyw, a nie krajowej ustawy o grupach producentów rolnych. Stąd nie powinni narzekać na tę ostatnią. Po drugie, przystępując do grupy producentów rolnik nie rozpoczyna prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Działalność tę prowadzi grupa, a producent sprzedaje jej — tak samo jak innym odbiorcom — produkty, tworzone w swoim gospodarstwie.
