SPROSTAĆ ZAMÓWIENIOM

    Coraz częściej właściciele szkółek sadowniczych decydują się na dodatkową produkcję materiału ozdobnego. Stanisław Wieczorek prowadzący 250-hektarowe gospodarstwo w Kostrzynie Wielkopolskim koło Poznania nie potrafi przewidzieć, jak się będzie zmieniała struktura upraw w jego szkółce. Gospodarstwo znane jest m.in. z produkcji róż — około 98 tys. krzewów i 3 mln podkładek rocznie — powiększa się także asortyment odmianowy i gatunkowy materiału sadowniczego. Utrzymanie dużej różnorodności w gospodarstwie pozwala na zapewnienie płynności finansowej i sprostanie zamówieniom.

    Podkładki P-HL i odmiany czereśni


    Na rynku szkółkarskim coraz większym zainteresowaniem cieszą się drzewka czereśni na podkładkach karłowych, z których na krajowym rynku dostępne są głównie dwie — 'GiSeLA 5′ i czeskie z serii P-HL. Gospodarstwo S. Wieczorka specjalizuje się m.in. w produkcji czereśni na tych ostatnich. Najwięcej sprzedaje się drzewek na podkładce 'P-HL A’, która w obrębie serii uznawana jest za najbardziej uniwersalną do zakładania sadów, a drzewa na niej szczepione rosną już w sadach towarowych od kilku lat i corocznie dobrze owocują. Podkładka 'P-HL B’, ze względu na zbyt małe (o ok. 20–30%) skarlanie odmiany szlachetnej, nie będzie odgrywała znaczącej roli w produkcji. 'P-HL C’ najsilniej (w 50%) skarla odmianę szlachetną, ale drzewa na niej wymagają bardzo dobrej gleby oraz nawadniania. Niestety, jak uważa S. Wieczorek, na rynku pojawiło się sporo drzewek czereśni wyprodukowanych na podkładkach z tej serii wątpliwego pochodzenia, często złej jakości, zawirusowanych, co częściowo zepsuło opinię o nich. Podkładka 'P-HLA’ nie może służyć do produkcji na niej drzewek odmiany 'Hedefińska’.


    Wszystkie podkładki z serii P-HL rozmnażane są dla potrzeb kostrzyńskiego gospodarstwa w laboratorium kultur in vitro. Rośliny, 5–7-centymetrowe sadzonki, sadzi się wiosną do tunelu foliowego we wcześniej przygotowany substrat torfowy (rozstawa 8 x 20 cm). Po przejściu aklimatyzacji i podrośnięciu podkładek folię się zdejmuje (fot. 1). Rośliny wykopuje się pod koniec października, sortuje i umieszcza w chłodni, część z nich nadaje się już do szczepienia. Podkładki z serii P-HL sadzone są w szkółce w rozstawie 75 x 25 cm, okulizuje się je na wysokości 15 cm. Podkładki te silnie reagują na niedobór magnezu, dlatego konieczne jest przed ich posadzeniem w szkółce dobre zaopatrzenie gleby w ten składnik. Dodatkowo można je nawozić dolistnie, 4, 5 razy w sezonie, nawozami wieloskładnikowymi, dobrze przyswajalnymi przez rośliny (np. Agrolif).



    Fot. 1. Podkładki czereśni w szkółce S. Wieczorka


    Najważniejszymi odmianami czereśni w gospodarstwie S. Wieczorka są: 'Burlat’, 'Kordia’, 'Regina’ oraz 'Summit’ i 'Lapins’. Dużym zainteresowaniem sadowników cieszą się także drzewka 'Vandy’ i 'Techlovana’. Pierwsza z nich dojrzewa pod koniec 4. lub na początku 5. tygodnia dojrzewania czereśni, zaraz po odmianie 'Burlat’. Owoce 'Vandy’ są mało podatne na pękanie, stąd można je dłużej przetrzymywać w sadzie. Przeciętna masa owoców to 8–9 g. 'Techlovan’ dojrzewa w 5. tygodniu dojrzewania czereśni, ma nieznacznie większe owoce od 'Vandy’, są one jednak podatne na pękanie. Wymienione odmiany czereśni dobrze zrastają się z podkładkami z serii P-HL i tworzą na nich, już w szkółce, korony z zadowalającą liczbą bocznych rozgałęzień (fot. 2), odchodzących od przewodnika pod kątem prostym.



    Fot. 2. Czereśnie na podkładkach z serii PH-L łatwo formują koronę


    Formy pienne krzewów jagodowych


    Znaczącą rolę w gospodarstwie odgrywa produkcja krzewów jagodowych — porzeczek i agrestów (250–300 tys. szt.). Są to zarówno formy krzaczaste, jak i pienne, przy czym 90% tych ostatnich jest eksportowane do Niemiec i Skandynawii.


    Największym zainteresowaniem odbiorców agrestu cieszą się odmiany odporne na amerykańskiego mączniaka agrestu — 'Mukurines’, 'Remarka’, 'Rolonda’ i 'Invicta’. Niestety, cały czas brakuje materiału wyjściowego do produkcji nowych odmian, co uniemożliwia zawarcie dużych kontraktów. Agrest szczepi się w połowie lutego, a wysokość jest najczęściej ustalana z odbiorcą (standardowa to 90 cm). Następnie rośliny na przełomie lutego i marca sadzi się do tunelu foliowego o wymiarach 30 m x 6 m — w jednym około 5 tys. sztuk (fot. 3). Zbyt duże zagęszczenie roślin w tunelu sprawia jednak, że spora ich część nie nadaje się na eksport. Dlatego od niedawna system korzeniowy zaszczepionych roślin owijany jest specjalną siatką, w której znajduje się substrat torfowo-trocinowy.
    Następnie krzewy umieszcza się w takich samych tunelach, ale po około 30 tys. szt. i tylko na dwa miesiące (marzec, kwiecień). Po tym okresie rośliny przesadza się w pole (fot. 4) — zarówno w systemie zagonowym, jak i rzędowym. 80% takich roślin spełnia wymagania zagranicznych odbiorców. Pienny agrest powinien mieć prosty pień o średnicy 1–2 cm i co najmniej 3, 4 dobrze wykształcone pędy o długości około 30 cm.



    Fot. 3. Formy pienne agrestu produkowane w tunelu



    Fot. 4. Według S. Wieczorka, 80% jego piennych agrestów będzie spełniało wysokie wymagania zagranicznych odbiorców


    W gospodarstwie tym produkuje się podobnie, jak agrest, pienne formy czerwonej porzeczki odmian 'Rondom’, 'Rovada’, 'Rolan’. Ta ostatnia, o dużych gronach i owocach, nadaje się do zbioru mechanicznego. Według S. Wieczorka, 'Rolan’ w szkółce jest zdrowszy niż 'Rovada’, od której ma również nieznacznie większe owoce.


    Produkcja zrazów


    Szczególną uwagę przywiązuje się do sadu zraźnikowego, w większości założonego z materiału wolnego od wirusów. Zajmuje on powierzchnię około 4 hektarów, przeważają w nim drzewa pestkowe (fot. 5). Jak podkreśla S. Wieczorek, do sprzedaży powinny trafiać wyłącznie drzewka o statusie WW. Dodatkowo, przy rosnącej konkurencji, szkółkarz nie może pozwolić sobie na zamieszanie odmianowe lub produkcję drzewek z materiału wątpliwego pochodzenia. Kwatery prowadzone są w czarnym ugorze, a chwasty w rzędzie zwalcza się chemicznie, choć w pierwszych latach po posadzeniu konieczne jest mechaniczne odchwaszczanie również i tam.



    Fot. 5. W sadzie zraźnikowym przeważają pestkowe


    Każdorazowo przed pobieraniem zrazów z drzewa odkaża się sekator denaturatem. Rany po cięciu zasmarowywane są Funabenem 03 PA z 2-procentowym dodatkiem jednego z Miedzianów, większe zabezpiecza się preparatem Nectec 150 AL, a całe drzewa po pobraniu zrazów opryskuje się Miedzianem Ekstra 350 SC. Według S. Wieczorka, starannie prowadzony sad zraźnikowy może również przynosić zyski. W tym roku oczka dla nielicencjonowanych odmian ziarnkowych sprzedawano po 0,22 zł/szt., a pestkowych po 0,24 zł/szt. Znacznie droższe są zrazy odmian licencjonowanych, przykładowo w tym roku oczka czereśni oferowano po 0,80 zł/szt. Z czereśni stałym dużym zainteresowaniem cieszą się: 'Burlat’, 'Kordia’, 'Vanda’ i 'Techlovan’. Ze śliw w tym roku największy popyt był na zrazy 'aanskiej Rany’, dobrze sprzedawały się także 'aanska Lepotica’ oraz 'Amers’. Z odmian jabłoni dużo zrazów pobrano z drzew odmian 'Paulared’, 'Delikates’, 'Golden Delicious Reinders’ oraz 'Gala Must’.


    W sadzie zraźnikowym planuje się również posadzić w tym roku tolerancyjne wobec szarki nowe typy 'Węgierki Zwykłej’ — 'Tolar’, 'Promis’, 'Nectavit’. Zostanie założony również sad nasienny z wolnej od wirusów antypki, ałyczy, 'Węgierki Wangenheima’, 'Siewki Mandżurskiej’ oraz generatywnej podkładki dla czereśni 'Alkavo’.


    Ziarnkowe i pestkowe


    W gospodarstwie Stanisława Wieczorka rocznie produkuje się około 250 tys. drzewek owocowych, wśród odmian jabłoni dominują 'Golden Delicious Reinders’, 'Gala Must’, 'Pinova’, 'ampion Reno’. Znacznie, do około 7%, zmniejszyła się produkcja 'Jonagolda’ i jego sportów, choć jeszcze kilka lat temu był to dominujący w gospodarstwie asortyment, który stanowił około 70–80% całkowitej produkcji. Coraz więcej drzewek jabłoni szczepi się w ręku i systematycznie zwiększa produkcję tych typu knip-boom.


    Wysokie ceny śliwek, a zwłaszcza wczesnych — kilogram 'aanskiej Rany’ kosztował w bieżącym sezonie nawet 6–7 zł — spowodowały wzrost zainteresowania drzewami tego gatunku. W szkółce najlepiej sprzedają się drzewa 'aanskiej Rany’, 'aanskiej Lepoticy’ i 'aanskiej Najboli’, szczepione na 'Węgierce Wangenheima’.


    Wyprodukowane w gospodarstwie drzewka, głównie pestkowych, sprzedaje się nie tylko w kraju, ale także do supermarketów w Niemczech i Skandynawii. System korzeniowy drzewek kierowanych do tych punktów sprzedaży jest obsypywany wilgotnym substratem torfowo-trocinowym i szczelnie zawijany w folię typu stretch. Wymagania zarówno fitosanitarne, jak i te dotyczące jakości (proste wyprowadzenie odmiany z podkładki, prosty pień, duża liczba bocznych rozgałęzień) są podobne do stawianych w Polsce. Według S. Wieczorka, za eksportowany materiał owocowy można jednak uzyskać znacznie lepszą cenę (około 10 zł/szt.) niż w kraju.


    Gdy dostarcza się materiału szkółkarskiego do centrów handlowych, bardzo ważna jest możliwość zaoferowania pełnego asortymentu gatunkowego. Stąd w szkółce produkuje się również drzewka leszczyny (fot. 6) następujących odmian: 'Olbrzymi
    z Halle’, 'Barceloński’ i 'Lamberta Czerwony’.



    Fot. 6. Leszczynę rozmnaża się tradycyjnie poprzez kilkakrotne obsypywanie

    Related Posts

    None found

    Poprzedni artykułŚWIĘTO RÓŻANECZNIKÓW
    Następny artykułO NEGOCJACJACH ZAMIAST NEGOCJACJI

    ZOSTAW ODPOWIEDŹ

    Wpisz treść komentarza
    Wpisz swoje imię

    ZGODA NA PRZETWARZANIE DANYCH OSOBOWYCH *

    Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany, podajesz go wyłącznie do wiadomości redakcji. Nie udostępnimy go osobom trzecim. Nie wysyłamy spamu. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem*.