Od początku rozwoju polskiego sadownictwa jabłonie i jabłka zawsze odgrywały ważną rolę w gospodarstwach i kraju. Dotyczy to także spożycia jabłek.
W ostatnich latach, przy produkcji 2,5 – 3,0 mln ton, udział w produkcji wszystkich owoców wynosił około 73%. W przeliczeniu na mieszkańca produkcja wszystkich owoców wahała się od 95 do 100 kg, a jabłek 65 – 80 kg (68 – 80%). Przy spożyciu na mieszkańca około 45 kg wszystkich owoców, w tym jabłek 15-16 kg (30%), owoców południowych 10-12 kg (24%). Jabłka nawet najwyższej jakości, były zwykle tańsze od popularnych gatunków owoców południowych. Od kilku lat są dostępne przez co najmniej 10 miesięcy w roku. Ponad 50% jabłek deserowych (700-800 tys. ton) eksportuje się do różnych krajów. Polskie jabłka w swojej różnorodności odmianowej są smaczne, wysokiej jakości, z wysokim poziomem bezpieczeństwa zdrowotnego. Dla dużej grupy gospodarstw mają ważne znaczenie ekonomiczne. Dla zakładów produkujących sok zagęszczony jest atrakcyjnym surowcem. Około 50% jabłek przerabia się na ten produkt.
W związku z taką dominacją w produkcji, eksporcie, przerobie i spożyciu oraz dużym znaczeniu dla wielu gospodarstw i gospodarki narodowej, jabłka chyba zasługują na uznanie ich nie tylko jako owoc narodowy, ale także strategiczny w naszym kraju. Aby tak było także w przyszłości, potrzebne są specjalne ustawy i działania pozwalające na utrzymanie poziomu opłacalności produkcji, wysokiego eksportu i większego spożycia jabłek. Potrzebna jest opieka medialna, więcej informacji o problemach w produkcji i znaczeniu jabłek dla konsumentów. Te problemy wymagają szerszej analizy. Proszę więc o uwagi i propozycje. Czy warto się starać o takie określenie, o znak polskiego jabłka i co trzeba uczynić, aby nadal było wysokie znaczenie jabłek w naszym kraju.
Eberhard Makosz
