W dużej części świata seria dni suchych może zwiastować ponadprzeciętnie dużą liczbę dni gorących w najcieplejszym miesiącu w roku. Wyniki badań na ten temat przedstawia PNAS.
Szwajcarskie badaczki zastanawiały się, czy informacje nt. niedoboru deszczu mogą pomagać w prognozowaniu ekstemalnych upałów, które następują kilka tygodni później. W swojej pracy wykorzystały modele komputerowe oraz wyniki wcześniejszych badań i obserwacji.
W efekcie ustaliły, że kiedy w większości Ameryki Południowej, Półwyspu Iberyjskiego i wschodniej części Australii pada mniej niż przeciętnie, to aż do 70 proc. rośnie prawdopodobieństwo liczby ponadprzeciętnie gorących dni. Deficyt deszczu powoduje też, że do 60 proc. zwiększa się prawdopodobieństwo upałów również w większej części Ameryki Północnej i Europy Wschodniej.
Z drugiej strony ponadprzeciętna ilość opadów zmniejsza ryzyko późniejszych, ekstremalnych temperatur do 30-40 proc. – twierdzą Brigitte Mueller i Sonia I. Seneviratne z Eidgenossiche Technische Hochschule w Zurichu.
Mueller i Seneviratne badały związek pomiędzy obniżoną wilgotnością na powierzchni ziemi a ekstremalnymi temperaturami w skali całej ziemi. Potwierdzają, że wystąpienie ekstremów pogodowych (związanych ze zmianami klimatu) można prognozować na podstawie niektórych zmiennych, takich jak większa niż zwykle susza.
Wyjątkowo wysokie temperatury mają duży wpływ na zdrowie ludzi i gospodarkę, np. rolnictwo. Możliwość ich prognozowania pozwalałaby podejmować działania, które choć trochę złagodzą skutki upałów (np. przygotować szpitale i służby ratownicze na wiekszą ilość pacjentów). Jeszcze ważniejsze wydają się takie prognozy, kiedy zdamy sobie sprawę, że druga połwa XX w. była ponapdrzeciętnie obfita w gorące dni i fale upałów, a w przyszłości może ich być jeszcze więcej.
