NULL

Obchodzący swoje 35-lecie Wydział Ogrodniczy Akademii Rolniczej w Lub­linie — utworzonej przed równo 50 laty — świętował 13 i 14 maja 35. rocznicę swego...

Nie brakuje negatywnych opinii i narzekań na zawarte w przepisach (czytaj HO 4/2005) wymagania, które trzeba spełnić, aby uzyskać pomoc przewidzianą dla grup i organizacji producentów. Wiele osób sprowadza te problemy wyłącznie do urzędniczych wymogów, a nawet fanaberii. Tymczasem należy na nie spojrzeć jako na szansę skutecznego realizowania celów grupy czy organizacji, powoływanych przecież po to, aby przynosić korzyś­ci członkom. Spróbujmy lepiej zrozumieć te przepisy.

Papryka ostra, inaczej nazywana pieprzowcem rocznym, należy do rodziny psiankowatych. Pochodzi z tropikalnej części Ameryki Środkowej i Południowej. Produkcja tego gatunku w Polsce jest niewielka, ze względu na jego wymagania klimatyczne. Głównym rejonem uprawy tego warzywa jest południowo-zachodnia część kraju, o najdłuższym okresie wegetacji. Natomiast w Europie potentatem w produkcji papryki ostrej są Węgry.

Belgijska firma Annelies to gospodarstwo szklarniowe o powierzchni 2 ha, należące do małżeństwa Claudine De Meyer i Hugo Van Durme (fot. 1). Prowadzą oni to przedsiębiorstwo zaledwie 9 lat, a już zdołali zyskać pozycję największych w Belgii producentów doniczkowych skrzydłokwiatów (Spathiphyllum sp.), a także wypracować sposoby skutecznego konkurowania z holenderskimi kolegami po fachu. Zwłaszcza to ostatnie wydaje się sporym osiągnięciem zważywszy, że na początku lat 90. XX wie­­ku Kraj Tulipanów odebrał sąsiadom z południa miano europejskich liderów w produkcji roślin doniczkowych. Obecnie w Belgii zajmuje się nią około 600 gospodarstw, a wartość ich produkcji sięga 104 mln , z czego mniej więcej połowa przypada na azalie. Skrzydłokwiaty należą do ścisłej czołówki uprawianych w tym kraju roślin doniczkowych.

W tym roku (15–17 kwietnia) Międzynarodowe Targi Rolno-Ogrodnicze Horti Expo obchodziły jubileusz dziesięciolecia. Pierwsze sześć edycji tej imprezy miało miejsce na terenie SGGW, a ostatnie cztery — na warszawskim rolno-spożywczym rynku hurtowym w Broniszach. Zmiana lokalizacji miała zainteresować targami ogrodników, z których wielu pojawia się na rynku hurtowym. Niewiele to jednak pomogło. Kolejne edycje przyciągają coraz mniej wystawców, a głównymi odbiorcami stają się warszawiacy, których na targi przyciąga wiosenny kiermasz ogrodniczy. Szkoda, że jubileusz jedynych polskich targów z ogrodnictwem w nazwie wypadł bardziej niż skromnie.

W zachodniej Europie od lat sezon sprzedaży jabłek trwa prawie cały rok, choć nie kalendarzowy. Na sezon składają się miesiące jesienne roku poprzedniego i wiosenne następnego. O wielkości sprzedaży decyduje popyt, zaś różnice cen pomiędzy jesienią i wiosną z rzadka tylko czynią racjonalnym wydłużanie przetrzymywania owoców, zwłaszcza w chłodniach z KA. Zwykle różnice te są mniejsze niż koszty generowane dłuższym przechowywaniem owoców. Takie są prawa rynku konsumenta.

Firma Western Seed, reprezentowana przez Tomasza Marasika, 28 maja zaprosiła producentów pomidorów i ogórków na spotkanie w Zemborzycach Tereszyńskich pod Lublinem. Oprócz niewielu upraw pomidorów przy paliku, dosyć dobrze w ostatnich latach rozwija się tam produkcja pod osłonami — łączna powierzchnia szacowana jest na około 80 hektarów. Tunele są coraz częściej zastępowane przez szklarnie i producenci poszukują odmian do uprawy w wełnie mineralnej.

Prognozowano, że po 1989 roku czeskie kwiaciarstwo upadnie. Przewidywania te się jednak nie sprawdziły. Od 1997 r. wartość produkcji roślin ozdobnych w Czechach stale rośnie — rocznie o 10–15% — głównie w związku z intensyfikacją upraw (wykres 1).

W Hotelu Wiktoriańskim w Grójcu firma Procordia zorganizowała 29 kwietnia spotkanie dla sadowników zainteresowanych wdrożeniem w gospodarstwach systemu EUREPGAP. Spośród kilkudziesięciu zainteresowanych producentów, kilku...

Wszystko wskazuje na to, że polscy producenci truskawek dla przetwórstwa mają przed sobą trudny okres — kilka lat niskich cen skupu truskawek, a nawet i braku opłacalności produkcji. W związku z tym wielu z nich myśli o innych uprawach lub przestawieniu się na produkcję truskawek deserowych. Aby jednak produkować owoce odpowiedniej jakości, trzeba znacznych nakładów materiałowych i przygotowania logistycznego. Zupełnie inna jest także technika uprawy. Dlatego przy przestawianiu gospodarstwa z produkcji truskawek przemysłowych na truskawki deserowe napotyka się na poważne trudności.