Suchy rozładunek
Urządzenia do suchego rozładunku używane są głównie w małych liniach sortujących o wydajności 2–3 ton/godzinę. Najlepsze są wywrotnice z tak zwanym górnym odbiorem owoców, które są wysypywane przez szczeli-nę znajdującą się w górnej części ruchomej pokrywy wywrotnicy, po wcześniejszym obróceniu skrzyniopalety. W sprzedaży dostępne są także wywrotnice z dolnym odbiorem owoców. Niestety, przy tym sposobie wyładunku liczba uszkodzonych owoców jest znaczna, dlatego takich urządzeń używa się tylko w przetwórstwie. Wywrotnice mogą mieć napęd elektryczny linowy bądź hydrauliczno-elektryczny. W najnowocześniejszych, sterowanych fotokomórkami rozładunek odbywa się automatycznie, w sposób ciągły, co pozwala osiągać wydajność nawet do 30 skrzyniopalet na godzinę. Niektóre typy wywrotnic (głównie z hydraulicznym napędem) mają system automatycznej regulacji wysokości mechanizmów, na których umieszczana jest skrzyniopaleta, co daje możliwość operowania pojemnikami o różnych rozmiarach. Bezpośrednio za wywrotnicą montuje się szczotkę (lub inny rodzaj osłony), umożliwiającą delikatniejszy rozładunek owoców. Oprócz urządzeń do dużych skrzyniopalet linię sortującą można wyposażyć w wywrotnicę do małych skrzynek (fot. 1).
Fot. 1. Sortownica z wywrotnicą do skrzyniopalet i skrzynek
Wywrotnica powinna być dopasowana do możliwości technicznych podajnika taśmowego, który jest kolejnym elementem linii. Najlepsze są podajniki z regulacją prędkości, umożliwiającą optymalne rozłożenie owoców na taśmie i zwiększanie wydajności sortowania przez równomierne podawanie owoców na stół rolkowy (inspekcyjny), na którym odbiera się owoce zgniłe, aby nie zanieczyściły kolejnych elementów linii. Za stołem inspekcyjnym najczęściej montuje się szczotkarki, czyszczące i polerujące owoce. Jabłka trafiające na to urządzenie muszą być suche, inaczej nie spełni ono swojego zadania.
Wodny rozładunek
W nowych liniach sortujących o wydajności ponad 4 t/godz. coraz częściej montuje się urządzenia do wodnego rozładunku, minimalizujące uszkodzenia owoców. Taka
technologia jest również coraz częściej wymagana przez zachodnich odbiorców i — jako warunek — umieszczana w umowie handlowej.
Dostępne są różne maszyny do wodnego rozładunku — od prostych, z ręcznym sterowaniem, zatapianą w basenie skrzyniopaletą (fot. 2), do w pełni automatycznych. Te ostatnie pobierają pełne skrzynie, zatapiają je w basenie rozładunkowym i odstawiają. Jabłka po zanurzeniu skrzyniopalety wypływają na powierzchnię i przepychane strumieniem wody (wykorzystuje się do tego celu pompy) przepływają do kanału wodnego. Dla gruszek, które nie utrzymują się na powierzchni wody, wymagane jest zamontowanie specjalnych pomp ciśnieniowych.
Fot. 2. Prosty system rozładunku wodnego firmy Burg’s
Za kanałem wodnym dla owoców montuje się zespół mycia i suszenia. Wyciągane z kanału wodnego owoce są opłukiwane czystą wodą. W dużych, 6 czy 8 ścieżkowych liniach (w mniejszych instalowanie takich rozwiązań nie ma uzasadnienia ekonomicznego), woda podczas sortowania owoców jest filtrowana i napowietrzana, co pozwala na jej długie wykorzystywanie (wymianę co 6 tygodni). Kolejnym elementem takiej linii jest stół inspekcyjny. Za tym urządzeniem montowane są rolki z gąbki, na których następuje odsączanie wody. Czasem montowane są dodatkowo wentylatory ułatwiające cyrkulację
powietrza, a tym samym przyspieszające osuszanie.
Fot. 3. Stół rolkowy służy do oddzielania uszkodzonych owoców
Podział na klasy wielkości
Ze stołów rolkowych owoce trafiają na rozdzielacz (fot. 3), z którego pojedynczo umieszczane są na elementach roznoszących. Tutaj odbywa się kalibrowanie i sortowanie owoców. W kalibrownicach wagowych mechanicznych cały przenośnik składa się z uchylnych tac. Pod przenośnikiem tackowym zamontowane są wyskalowane pod względem masy zespoły wagowe — po jednym na każdą ścieżkę roboczą. Gdy masa owocu przekroczy wartość, na którą wyskalowano daną wagę, mechanizm uwalnia tackę, a owoc spada na przenośnik odbiorczy.
Fot. 4. Wagi elektroniczne, zamontowane przy liniach pakujących, ułatwiają pracę obsługującym je osobom
W kalibrownicach wagowych elektronicznych zespoły mechaniczne zastąpiono wagami elektronicznymi współpracującymi z komputerem. Urządzenia te, w porównaniu z mechanicznymi, pozwalają na znaczne zwiększenie prędkości roboczych. Takie kalibrownice można wyposażyć w urządzenia optyczne. Za pomocą przemysłowych kamer czarno-białych określany jest kształt (długość i szerokość) obracających się pojedynczo rozłożonych na rolkach owoców. Kamery kolorowe umożliwiają sortowanie owoców według koloru skórki (zielony, żółty i czerwony) i określanie wielkości rumieńca. Podczas sortowania pod względem kształtu jedna czarno-biała kamera obsługuje dwie ścieżki, a w trakcie sortowania według koloru jedna kamera kolorowa przypisana jest do jednej ścieżki. Elektroniczne linie mogą być wyposażone w tak zwany most wagowy, który wykorzystywany jest głównie w celach administracyjnych. Każda partia owoców jest wtedy rejestrowana przez centralny komputer, co umożliwia precyzyjne kontrolowanie wyniku sortowania, na przykład masy owoców w danym przedziale jakościowym.
Pracą w elektronicznej linii steruje komputer wyposażony w kolorowy monitor. Można także połączyć go z internetem, co umożliwia kontrolowanie pracy maszyny na odległość.
Liczba wyjść
Proste maszyny mechaniczno-wagowe wyposaża się zwykle w 6–9 wyjść — miejsc w linii, w których owoce określonej jakości podawane są na pasy odbierające. Elektroniczne sortownie, które mają dużo większe możliwości podziału owoców na klasy jakościowe, muszą być wyposażane w znacznie większą liczbę wyjść — od kilkunastu nawet do kilkudziesięciu.
Elektroniczna linia — nawet jednościeżkowa — pozwala dzielić owoce na kilkanaście klas jakościowych, dlatego powinna być wyposażona w minimum 12–13 wyjść, a według osób przygotowujących na takich maszynach owoce, nawet w 18.
Jednym z bardziej newralgicznych punktów linii technologicznych do kalibrowania i sortowania jest miejsce opadania owoców z elementów roznoszących owoce wzdłuż linii na pasy odbierające. Używa się, na przykład, pasków umieszczanych bezpośrednio pod tackami lub szczotek, z których owoce delikatnie zsuwają się na pasy odbierające. W zależności od potrzeb, sekcjami odbierającymi mogą być proste płytkie stoły bądź stoły akumulacyjne mogące pomieścić wiele owoców. Długie stoły akumulacyjne mogą być obsługiwane przez kilka osób i można kierować na nie więcej owoców danej klasy jakościowej. Stoły odbierające można wyposażać także w różne urządzenia usprawniające pakowanie owoców, na przykład
w wagi elektroniczne (fot. 4), mechaniczne lub elektroniczne urządzenia do napełniania pudeł kartonowych, skrzynek, przekładek w kartonach jedno- lub dwuwarstwowych oraz skrzyniopalet (suche lub wodne napełnianie).
Wstępne sortowanie
W kraju coraz więcej owoców przechowuje się w chłodniach z KA lub ULO. Koszty umieszczenia tam owoców (często na kilka miesięcy) są bardzo wysokie, a najlepszy wynik finansowy osiąga się przechowując jabłka najwyższej jakości. Dlatego producenci działający w grupach dysponujących dużymi chłodniami powinni wstępnie przesortować oraz przekalibrować owoce przywiezione z sadu i dopiero wtedy umieścić je w komorach chłodniczych. Późniejsze przygotowanie owoców do sprzedaży będzie wtedy łatwiejsze, ponieważ już jesienią znana jest dokładna masa handlowa towaru. Linia do wstępnego sortowania i kalibrowania różni się od wcześniej opisywanych urządzeń tylko tym, że owoce — po podzieleniu na klasy jakościowe — umieszczane są w skrzyniopaletach za pomocą specjalnych napełniarek. Czynność ta musi być przeprowadzona bardzo delikatnie, aby nie uszkodzić owoców przed przechowywaniem. Skrzyniopalety mogą być napełniane na sucho, wtedy owoce dostarczane są przez przenośnik palcowy i łagodnie układane w pojemniku obracającym się powoli na podeście. Przenośnik owoców sterowany czujnikiem podnosi się stopniowo, zachowując stałą odległość (20–30 mm) od owoców w skrzyniopalecie.
Urządzenia do wodnego napełniania skrzyniopalet współpracują z systemem kanałów wodnych. Napełniarką jest basen wodny, w którym zatapia się puste skrzyniopalety, wyposażone w tzw. akumulator owoców. W pierwszym etapie przenośnik umieszczony w wodzie napełnia owocami akumulator, następnie skrzyniopaleta podnosi się i woda wypływa szczelinami, ustępując miejsca owocom. System wodnego napełniania zajmuje dużą część pakowni i jest bardziej energochłonny od systemu suchego napełniania. Pozwala jednak na zminimalizowanie uszkodzeń owoców i przy liniach technologicznych o wydajności powyżej 10 t/godzinę jest najlepszym rozwiązaniem.
O maszynach pakujących, oznaczających owoce i rodzajach opakowań będzie można przeczytać w jednym z najbliższych numerów „Hasła Ogrodniczego”.