JAŚMIN NAGOKWIATOWY

    Jaśmin nagokwiatowy (Jasminum nudiflorum) jest atrakcyjnym, choć mało znanym krzewem ozdobnym. Pochodzi z północnych Chin, a do Europy sprowadzono go w 1844 roku. Należy do rodziny oliwkowatych (Oleaceae), tej samej, w której znaleźć można także lilaki, forsycje czy ligustry. Ponieważ jest wrażliwy na niską temperaturę, poleca się go do cieplejszych rejonów Polski, w pozostałych musi być zabezpieczany na zimę — podstawa krzewu liśćmi, a pędy stroiszem lub matami.

    W Arboretum Kórnickim krzew tego gatunku rośnie od wielu lat przy budynku i przetrwał bez większych szkód dwie mroźne zimy ’96/97 i ’98/99, tylko lekko przykryty gałązkami świerkowymi. Oprócz jaśminu nagokwiatowego, do uprawy w Polsce nadaje się także — bardzo rzadki u nas i trudno dostępny w handlu — jaśmin Stefana (Jasminum stephanense). Ten ostatni jest mieszańcem, bardziej niż poprzedni odpornym na mróz. Wytwarza lekko pachnące, bladoróżowe kwiaty zebrane po kilka w baldachogronach. Pierwsze kwiaty ukazują się na krzewach jaśminu nagokwiatowego już w końcu października, a kwitnienie trwa stopniowo aż do końca kwietnia, z przerwami w czasie mrozów. Złocistożółte, rurkowate kwiaty (fot. ) rozmieszczone są pojedynczo na całej długości wiotkich i cienkich pędów zeszłorocznych. Rośliny wytwarzają ciemnozielone, trójlistkowe liście, opadające przed zimą. Te ostatnie osiągają około 1–3 cm długości, mają wąski, eliptyczny kształt. W sprzyjających warunkach krzewy mogą dorastać nawet do 5 m wysokości, ale ponieważ ich pędy są wiotkie, wymagają podpór, rozpinania na ścianach lub siatce. Same nie przytwierdzają się do podpór, toteż należy je przywiązywać lub oplatać. Jaśminy wymagają gleb żyznych, przepuszczalnych, o odczynie obojętnym lub zasadowym. Posadzone na wilgotnym, słonecznym i osłoniętym stanowisku dobrze się rozwijają się i obficie kwitną. Pędy z pąkami kwiatowymi można ścinać w zimie i przenosić do mieszkania, gdzie szybko rozkwitają, przypominając forsycję.





    Kwiaty jaśminu nagokwiatowego ukazują się od października do kwietnia


    Rozmnażanie jaśminów nie sprawia kłopotu. Najlepiej ukorzenia się (i najczęściej jest produkowany) jaśmin nagokwiatowy. Rozmnaża się go z sadzonek zielnych lub zdrewniałych długości 10 cm. Te pierwsze najlepiej sporządzać w czerwcu i traktować preparatem przyspieszającym ukorzenianie (0,5% IBA) — przy takim postępowaniu ukorzeniają się w 100%. Termin późniejszy (lipiec) i użycie jako regulatora wzrostu 1% NAA, daje gorsze, ale również zadowalające rezultaty (75% ukorzenionych sadzonek). Sadzonki zdrewniałe sporządza się w październiku lub na początku listopada, a najlepszym podłożem jest mieszanina torfu z perlitem (1 : 2). Sadzonki ukorzeniają się po 3, 4 tygodniach. Przez pierwszą zimę należy pozostawić rośliny w szklarni — w pojemnikach, w których były ukorzeniane, a wczesną wiosną posadzić do indywidualnych pojemników. W drugim roku uprawy rośliny nadają się do sprzedaży.

    Related Posts

    None found

    Poprzedni artykułCEBULOWA GLOBALNA WIOSKA, cz. III – REPRODUKCJA
    Następny artykułROSNĄ DOCHODY UNIJNYCH ROLNIKÓW

    ZOSTAW ODPOWIEDŹ

    Wpisz treść komentarza
    Wpisz swoje imię

    ZGODA NA PRZETWARZANIE DANYCH OSOBOWYCH *

    Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany, podajesz go wyłącznie do wiadomości redakcji. Nie udostępnimy go osobom trzecim. Nie wysyłamy spamu. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem*.