Najpowszechniejsze gatunki szkodników
Od wielu lat na roślinach iglastych występują: misecznikcisowiec (Parthenolecanium pomeranicum — fot. 1), misecznik tujowiec (P. fletcheri) i świerkowiec większy (Physokermes piceae — fot. 2). Mają one nieco zróżnicowaną biologię (tabela). W przypadku wszystkich wymienionych gatunków zimują larwy II stadium na igłach czy łuskach i od wczesnej wiosny wznawiają aktywność — intensywnie żerują, aby przekształcić się w samice. Samice po okresie dojrzewania składają liczne jaja pod swoje ciało, w tzw. komorze lęgowej. Po upływie 5–6 tygodni sukcesywnie wylęgają się larwy, które wychodzą spod martwego ciała samicy. Larwy I stadium wędrują przez trzy dni po igłach, a następnie osiadają w wybranym miejscu i intensywnie żerują — przez około dwa miesiące (do połowy września) — wysysając sok roślinny. Po linieniu, jako larwy II stadium, przez dwa dni szukają miejsca na zimowanie. W trakcie żerowania wydalają obficie rosę miodową, na której rozwijają się grzyby sadzakowe, dlatego pędy wewnątrz krzewów pokryte są ciemnym nalotem.
Fot. 1. Misecznik cisowiec na pędach cisa
Fot. 2. Świerkowiec większy na pędach świerka
Zwalczanie miseczników. W bieżącym sezonie ze względu na zimny maj i czerwiec nastąpiło znaczne opóźnienie wylęgania się larw. Optymalnym terminem pierwszego zabiegu ochronnego była połowa lipca, a drugiego — koniec tego miesiąca. Przy dużym zagrożeniu wskazany był także trzeci zabieg — w połowie sierpnia. W przypadku tej grupy szkodników konieczne jest sprawdzanie skuteczności wykonanego zabiegu. Przy bardzo dużym potencjale rozrodczym samic przeżycie choćby jednej larwy oznacza zagrożenie w roku następnym, ze względu na szybką odbudowę populacji szkodnika.
Zwalczanie miseczników prowadzone mieszaniną preparatów Confidor 200 SL (0,125%) i Talstar 100 EC (0,05%) z dodatkiem zwilżacza było skuteczne, chociaż zdarzały się przypadki przeżycia zabiegów przez larwy misecznika tujowca na żywotniku zachodnim 'Danica’. Wynikało to z wykorzystania opryskiwacza o słabej mocy, ciecz użytkowa nie docierała bowiem do wnętrza silnie zagęszczonych krzewów.
Inne czerwce
Przylepnica szklarniowa (Chlorpulvinaria floccifera) masowo pojawiła się na ostrokrzewach (fot. 3) uprawianych w pojemnikach na kontenerowni. U tego czerwca, w odróżnieniu
od poprzednio opisanych, samice składają jaja do woreczka jajowego — każda około 600 szt.
Po mniej więcej dwóch miesiącach od złożenia jaj — tj. pod koniec czerwca i na początku lipca — wylęgają się larwy. Żerują one na liściach do późnej jesieni, a następnie przemieszczają się na pędy i zimują.
Fot. 3. Przylepnica szklarniowa na pędach ostrokrzewu
Misecznik wrzosowiec (Eulecanium franconicum) — najprawdopodobiej to właśnie ten gatunek po raz pierwszy tak licznie wystąpił na azaliach z grupy Knaphill-Exbury — odmianach 'Irena Harris’ i 'Klondyke’ — oraz na różaneczniku gęstym (Rhododendron impeditum). Stopień zaatakowania był tak silny (fot. 4), że rośliny nie wydały przyrostów lub liście roślin były drobne i żółknące.
Fot. 4. Misecznik na pędzie azalii
Zwalczanie przylepnicy i misecznika wrzosowca. Prowadzić podobnie, jak poprzednich gatunków. Rośliny opryskiwać wyżej podaną mieszaniną w okresie wylęgania się larw — pierwszy raz w lipcu, powtórny — po dwóch tygodniach.
