Volker Schevel z niemieckiej centrali firmy Bruno Nebelung przedstawił najnowsze propozycje tego przedsiębiorstwa na nadchodzący sezon. Grupa żeniszka meksykańskiego (Ageratum houstonianum) — Dazy Crazy — charakteryzuje się zwartym pokrojem i bardzo długim kwitnieniem. Jako roślinę do wiszących pojemników prelegent polecał kalibrachoę (Calibrachoa x hybrida) z grupy Calita (fot. 1), składającej się z 18 odmian, również o zwartym pokroju, a także o obfitym kwitnieniu, odpornej na nadmiar wody w podłożu. Również do wiszących pojemników polecane były kaskadowe petunie (Petunia x atkinsiana) z grupy Pegasus, która zawiera odmiany zarówno o kwiatach pojedynczych, bardzo dużych, jak i pełnych (Pegasus Double), w bardzo ciekawych kolorach — między innymi lawendoworóżowym (fot. 2) i jasnozielonym. Wśród pelargonii uwagę zwracała grupa PAC Angeleyes, na którą składają się rośliny mocno się krzewiące, o pojedynczych dwubarwnych kwiatach tworzących gęste kwiatostany. Z mniej znanych, ale ciekawych roślin V. Schevel rekomendował heliotrop drzewiasty (Heliotropium arborescens) 'Nautilus Blue’, przy czym podkreślał, że otrzymane od dostawcy ukorzenione sadzonki trzeba szybko posadzić, pozostawione w temperaturze 5–6°C łatwo bowiem tracą liście. W trakcie uprawy należy zapewnić temu heliotropowi temperaturę 16–18°C i umiarkowanie go podlewać. Rośliny cechują się bardzo obfitym kwitnieniem, a pędy po rozrośnięciu się nie wylegają, cały czas zachowując zwartą formę. Z roślin o ozdobnych liściach w ofercie firmy znajduje się, między innymi, koleus Blumego (Solenostemon scutellarioides, syn. Coleus x blumei) z grupy Malibu, którą tworzą rośliny o zwartym pokroju mające żywo zabarwione liście z falistą fakturą.
Fot. 1. Bogata kolorystycznie jest grupa Calita kalibrachoi
Fot. 2. Petunia Antique Pink z grupy Pegasus Double
Można było również zwiedzić — znajdujący się tam — obiekt szklarniowy, w którym już drugi sezon przygotowywane są materiały wyjściowe przeznaczone dla krajowych odbiorców — około 2–2,5 mln ukorzenionych sadzonek rocznie. Ukorzenianie i przygotowanie sadzonek odbywa się na aluminiowych stołach przesuwnych o powierzchni 6,18 m2 (4 x 1,54 m) każdy. Na ażurowym dnie stołów ułożone są maty zalewowe, na których uprawia się rośliny. Wszystkie stoły są przemieszczane w obrębie szklarni za pomocą linii transportowych (system Hawe). Sterowanie klimatem w szklarni odbywa się automatycznie. Szklarnie wyposażone są w system podwójnych kurtyn energetycznych pełniących również rolę cieniówek. Duża część roślin ukorzeniana jest zimą, toteż zainstalowano także lampy do doświetlania asymilacyjnego, które włącza się w okresie od listopada do marca. Rośliny nawadniane są tylko z góry, przy użyciu samojezdnego ramienia. Może ono być odpowiednio zaprogramowane — do podlewania części lub tylko wybranych stołów, istnieje też możliwość odrębnego nawodnienia — zazwyczaj mocniej przesychających — roślin uprawianych przy samych krawędziach stołów. W celu utrzymania, koniecznej w czasie ukorzeniania sadzonek, wysokiej wilgotności powietrza dodatkowo zamontowany jest w górnej części szklarni system zraszający rośliny. Do podlewania i zraszania roślin wykorzystywana jest głównie woda deszczowa, gromadzona w zbiorniku na zewnątrz szklarni. Rośliny nawożone są wraz z nawadnianiem, wykorzystuje się do tego trzy rodzaje pożywek:
o niskim stężeniu składników pokarmowych (EC 1,0 mS/cm) — jest podawana sadzonkom, które już wytworzyły tkankę kalusową i zaczynają wypuszczać korzenie;
o wyższym EC, wynoszącym 2,0–2,2 mS/cm — dla starszych roślin, które mają już wykształcone korzenie;
o średnim poziomie EC (1,0–1,2 mS/cm) — dla młodych roślin, które wykazują niedobory składników pokarmowych.
Sadzonki mogą być ukorzeniane w doniczkach torfowych Jiffy (poinsecja, pelargonia) albo w paletach mających 104 lub 74 komórki (większe sadzonki). Choroby i szkodniki zwalcza się środkami biologicznymi (zabiegi profilaktyczne). Przed sadzonkowaniem do podłoża wprowadzany jest grzyb Pythium oligandrum, zapobiegający występowaniu chorób grzybowych oraz pasożytnicze nicienie Steinernema faltiae, które niszczą larwy ziemiórek.
