Ciekawy i rzadki okaz buka pospolitego

Zwiedzając ogród botaniczny w Hanowerze w Niemczech, zwróciłem uwagę na wyjątkowo oryginalny okaz buka, oznaczony jako Fagus sylvatica f. suentelensis.

Drzewo to, o charakterystycznie, zygzakowato powyginanych konarach i gałęziach, znaleziono na wzgórzu Süntels, 50 km od Hanoweru. We wspomnianym ogrodzie zostało ono posadzone około 1880 roku, a siewka pochodziła z jednego z nasion zebranych z okazu na miejscu odkrycia. Obecnie obwód pnia tego drzewa wynosi 2,8 m, a korony jego i kilku innych rosnących w pobliżu przykrywają powierzchnię około 750 m2.
 
Najstarszy okaz jest drzewem średnich rozmiarów, o wysokości kilkunastu metrów. Korona jest szeroko rozłożysta z przewisającymi gałęziami, jak u formy zwisłopędowej buka. Wokół tego drzewa znajduje się jeszcze kilkanaście mniejszych, które wyrosły być może jako siewki. U części z nich gałęzie rozrosły się dosyć szeroko. Dzięki temu, że płożyły się po ziemi, zakorzeniły się, co nie jest powszechne u tego gatunku. Konstrukcja fantazyjnie powyginanych pędów pod sklepieniem gałęzi i liści wygląda zadziwiająco, jak z czarodziejskiej opowieści, i z pewnością przyciąga uwagę w okresie bezlistnym, kiedy ten okazały szkielet jest w pełni widoczny. Drzewa takie, posadzone w parku, mogłoby być przepięknym elementem wabiącym spacerowiczów, atrakcją dla dzieci i młodzieży oraz pełnić funkcje edukacyjne, znalazłyby też zapewne zastosowanie w większych ogrodach przydomowych.

Buki w tej formie nie są jednak powszechne w uprawie. Przeglądając literaturę dendrologiczną w poszukiwaniu informacji na temat tego drzewa, opisu tylko tej formy nie znalazłem, ale istnieje wiele wzmianek na jej temat przy opisie innej – F. sylvatica f. tortuosa (Rehder 1934, Krüssmann 1978, Seneta 1996). Drzewa różnią się co do pochodzenia. Okazy takie odnajdywane były w XIX w. we Francji, Niemczech, Danii i do nich zaliczana jest także forma ze wzgórza Süntels. Rośliny rozmnażane z nasion powtarzają cechy charakterystycznego i monstrualnego pokroju. Oznacza to, że pozyskanie nasion z takiego okazu dałoby szansę uzyskania podobnych roślin i wprowadzenia ich do szerszej uprawy.


Widok pni i konarów kilku okazów Fagus sylvatica f. suentelensis; fot. A. Marosz
 
Dr Adam Marosz
Instytut Ogrodnictwa w Skierniewicach

Informacja pochodzi z numeru 4/2015 dwumiesięcznika „Szkółkarstwo”

Related Posts

None found

Poprzedni artykułFestiwal KINOVINO
Następny artykułKiwi z Białorusi najpopularniejsze na rosyjskim rynku

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Wpisz treść komentarza
Wpisz swoje imię

ZGODA NA PRZETWARZANIE DANYCH OSOBOWYCH *

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany, podajesz go wyłącznie do wiadomości redakcji. Nie udostępnimy go osobom trzecim. Nie wysyłamy spamu. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem*.