Moda na jeżówki (cz. II)

W pierwszej części artykułu, która ukazała się w „Szkółkarstwie” 3/2013, Autor scharakteryzował rośliny z rodzaju Echinacea, przedstawił postępy w ich hodowli oraz opisał odmiany, których nazwy rozpoczynają się na litery A–M (red.).
 
Uprawa i zastosowanie
Te długowieczne byliny wymagają żyznych stanowisk, gleb przepuszczalnych i dostatecznie wilgotnych. Źle rosną i zimują na glebach piaszczystych i suchych. W takich warunkach są także łatwiej i szybciej wyjadane przez nornice. Jeżówka jako jedna z bardziej dekoracyjnych bylin kwitnących w drugiej połowie lata ma bardzo szerokie zastosowanie na rabatach bylinowych. Długo pozostaje
dekoracyjna z uwagi na trwałe koszyczki kwiatostanowe, kwiaty języczkowate, choć zmienia nieco barwę (płowieje), utrzymuje się jeszcze bardzo długo po zapyleniu kwiatów rurkowatych. Kwiatostany nadają się do cięcia – można do tego wykorzystać zarówno świeże, jak i zasuszone rośliny (kolczaste „główki”). Mogą być one zestawiane w większe grupy, szczególnie jeżówka purpurowa i jej odmiany ‘Alba’ i ‘Magnus’, które polecane są na tereny zieleni miejskiej. Nowsze kreacje o kwiatach kremowych, żółtych, pomarańczowych, czerwonych oraz pełnych polecane są bardziej do ogrodów przydomowych. Należy pamiętać, że starsze rośliny źle znoszą przesadzanie. Najpoważniejszym problemem w uprawie w szkółce jest plamistość liści, tym bardziej że rozwojowi choroby sprzyjają częste zwilżanie roślin i temperatura powietrza powyżej 15°C.

 Raspberry ruffles

 
Rozmnażanie
Gatunki najlepiej rozmnażać z nasion zbieranych jesienią, wysiewanych do skrzynek zaraz po zbiorze lub przechowywanych na sucho w chłodnym miejscu i sianych wiosną. Nasiona powinny być umieszczone płytko i przykryte bardzo cienką warstwą podłoża lub tylko do niego dociśnięte. Siewki pikuje się do doniczek P9 jeszcze pod koniec wiosny, ale kwitnienie roślin wypada wówczas dopiero w następnym sezonie. W celu uzyskania kwitnących roślin w pierwszym roku uprawy nasiona trzeba wysiewać w ciepłej szklarni już w styczniu. Metoda generatywna sprawdza się przy rozmnażaniu takich odmian jak np. ‘Alba’, ‘Magnus’ czy ‘White Swan’ lub innych o kwiatostanach pojedynczych (m.in. ‘Cheyenne Spirit’). Niektóre odmiany rozmnaża się przez podział 3–5-letnich roślin matecznych, w zależności od odmiany można uzyskać od kilku do kilkunastu nowych okazów.

Red Knee High

Dr Adam Marosz, Instytut Ogrodnictwa w Skierniewicach
 

pełny tekst powyższego artykułu ukazał się w „Szkółkarstwie” 4/2013
 
 

Related Posts

None found

Poprzedni artykułPowinniśmy się przyzwyczajać do upałów
Następny artykułDrogie ziemniaki wczesne

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Wpisz treść komentarza
Wpisz swoje imię

ZGODA NA PRZETWARZANIE DANYCH OSOBOWYCH *

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany, podajesz go wyłącznie do wiadomości redakcji. Nie udostępnimy go osobom trzecim. Nie wysyłamy spamu. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem*.