NULL

W młodych uprawach (głównie pojemnikowych) sosny, jodły i niekiedy świerka, zwykle kilka, kilkanaście tygodni po przesadzeniu siewek lub ukorzenionych sadzonek obserwuje się takie, których igły jaśnieją, następnie żółkną i brązowieją. Korzenie tych roślin są całkowicie zniszczone — ciemnobrunatne, miękkie, a przy próbie wyciągnięcia z podłoża, co udaje się bardzo łatwo, pozostaje po nich tylko walec osiowy (fot. 1).

W pierwszej części artykułu (HO 4/2000) pisałem o uprawie malin w "Sadpolu" - gospodarstwie będącym prawdopodobnie największym ich producentem w Europie. Poniżej - o truskawkach. Gospodarstwo to jest jednym z większych dostawców deserowych owoców na rynek detaliczny.

Czterdzieste urodziny to dla człowieka przełom. Nie bez kozery wszak mówi się, że życie zaczyna się po czterdziestce. 40 lat w historii przedsiębiorstwa oznacza jeszcze więcej, zwłaszcza gdy jego początki łączyły się z ryzykiem i okupione zostały ogromnym wysiłkiem. Taką okrągłą rocznicę istnienia gospodarstwa świętowali 19 sierpnia w Końskowoli koło Puław Lucjan i Grzegorz Kurowscy (fot.), właściciele jednej z najbardziej dziś znanych polskich szkółek drzew oraz krzewów ozdobnych.

W Polsce zbiera się rocznie około 2 mln ton jabłek. Na światowej liście producentów tych owoców zajmujemy wysoką - 6. pozycję. Wyprzedzają nas oczywiście Chiny (20-21 mln t), USA i Kanada (po około 5 mln t), a w Europie - Włochy i Francja. Jeszcze 10 lat temu zachodnioeuropejscy fachowcy z pewnym lekceważeniem mówili o nas, jako o producentach jabłek deserowych, widzieli nas głównie jako dostawców surowca dla przemysłu. W ostatnim sezonie sami sprowadzaliśmy owoce do przetwórstwa z Litwy, Czech oraz Słowacji.

  

Problem zwalczania parcha i sposoby formowania jabłoni były tematami kilku spotkań sadowniczych organizowanych przez firmę BASF kolejno w Wildze, Puławach, Sandomierzu i w Grójcu...

Podobnie jak w ubiegłych latach, tak i w tym roku (8 i 9 marca) odbyło się Międzynarodowe Seminarium Sadownicze w Limanowej. W pierwszym dniu...

Od dwóch, trzech lat obserwuje się olbrzymie zainteresowanie letnimi odmianami jabłoni. Wynika to głównie z tego, że od końca lat 80. bardzo mało sadzono takich drzew, poza tym wiele starych nasadzeń karczowano, a na ich miejscu zakładano kwatery zimowych odmian. W związku z tym na rynku zaczęło brakować letnich jabłek. Uwidoczniło się to szczególnie wtedy, gdy sieci super- i hipermarketów zaczęły wymagać dostaw owoców przez cały rok. Z jabłoni dojrzewających w lipcu sadzona jest głównie 'Early Geneva', a z nieco późniejszych — 'Piros' oraz sporty 'Delkorfa' — 'Celeste' i 'Ambassy' ('Dalili'). Drzewka tych ostatnich, w sierpniu dojrzewających odmian dostępne są na polskim rynku dopiero od kilku lat, a w przypadku 'Ambassy' — od tego roku. Wszystkie ich nasadzenia są więc bardzo młode. Udało mi się jednak dotrzeć do producenta owoców — Jerzego Karczewskiego z Lutyni koło Wrocławia — który 'Delkorfa' i 'Ambassy' uprawia już siedem lat.

Dobór podkładek, podobnie jak odmian, przeznaczonych do zakładania nowoczesnych sadów powinien być dostosowany do naszych warunków glebowo-klimatycznych. Na przykład, do zakładania sadów jabłoniowych na glebach płowych (przeważających w Polsce) nie nadają się drzewka szczepione na podkładkach typowo karłowych: 'M 9', 'P 22' czy 'P 59'. Jabłonie na tych podkładkach posadzone na glebach słabych, nienawadnianych, będą bowiem odczuwać niedobór wody w okresach dłuższej pogody bez opadów i rodzić owoce gorszej jakości. Na takich glebach — lżejszych, mniej zasobnych w próchnicę — lepsze rezultaty dadzą podkładki półkarłowe: 'M 26', 'P 60', 'P 14' czy 'M 7', które są również wskazane, gdy zajdzie konieczność założenia sadu na terenach niżej położonych. Podkładki karłowe — 'M 9' i jej podklony oraz 'P 22', 'P 59', 'P 16', czy nawet 'P 2' — polecane są natomiast w przypadku gleb żyźniejszych.

Regionalny Ośrodek Usług Spółdzielczych FSW w Krakowie zorganizował kilkanaście programów szkoleniowych i doradczych dla tworzących się grup producentów rolnych. Niektóre z tych organizacji odniosły już pierwsze sukcesy, inne podejmują dopiero próby wspólnej działalności gospodarczej. Doświadczenia ośrodka krakowskiego pokazują, że - spośród wszystkich sektorów rolnictwa - największe zainteresowanie zorganizowanymi formami działania wykazują sadownicy i producenci warzyw. Naszym zdaniem, wynika to z dwóch podstawowych przyczyn. Po pierwsze, w Polsce owoce i warzywa nie są objęte interwencją rynkową ani pomocą ze strony agencji rządowych (jak ma to miejsce w odniesieniu do zboża, mleka czy mięsa). Drugim i chyba najważniejszym czynnikiem jest możliwość przygotowania i dostarczania przez organizacje producentów gotowych towarów (konfekcjonowanych i przydatnych do bezpośredniego użycia) konsumentom, co powoduje, że znaczna część wartości dodanej produktów jest zatrzymywana w grupie. Daje to ogrodnikom szansę względnie szybkiego osiągnięcia wymiernych efektów grupowego marketingu, ale nie zmienia faktu, że rozpoczynają oni wspólną działalność w bardzo trudnych warunkach.