Standard jakości handlowej dla pomidorów, podobnie jak standardy dla pozostałych owoców i warzyw, zawiera określenie produktu oraz postanowienia dotyczące jego jakości, średnicy, tolerancji w zakresie wielkości i jakości, prezentacji i sposobu znakowania.
FOT. 1. NIEKTÓRE WADY DOPUSZCZALNE U POMIDORÓW OKRĄGŁYCH KLASY I
A — KSZTAŁTU
B — SKÓRKI
C — ODGNIECENIA
FOT. 2. NIEKTÓRE WADY DOPUSZCZALNE U POMIDORÓW ŻEBROWANYCH KLASY I
A — KSZTAŁTU
B — SKORKOWACENIA BLIZNY PRZYKIELICHOWEJ (<1 CM2)
C — ZABLIŹNIENIE SŁUPKOWE (< 2/3 NAJWIĘKSZEJ ŚREDNICY OWOCU)
Określono w nim następujące typy handlowe pomidorów: okrągłe, żebrowane, podłużne (lub wydłużone) oraz pomidory typu „cherry” (w tym koktajlowe).
W rozdziale drugim standardu zawarte są wymagania minimalne, zgodnie z którymi pomidory powinny być: całe; zdrowe; czyste; o świeżym wyglądzie; praktycznie wolne od szkodników i uszkodzeń spowodowanych przez nie; wolne od nadmiernego zawilgocenia powierzchniowego; pozbawione obcych zapachów i/lub smaków; pomidory gałązkowe powinny mieć świeże szypułki i gałązki, być zdrowe, czyste, bez liści i widocznych obcych zanieczyszczeń.
W klasie „ekstra” pomidory powinny być: najwyższej jakości; o jędrnym miąższu; o charakterystycznym dla odmiany kształcie, wyglądzie oraz stopniu rozwoju; bez „zielonej piętki”. Dopuszcza się w ich przypadku jedynie nieznaczne powierzchniowe wady skórki.
W klasie I wymaga się, aby pomidory były: dobrej jakości; wystarczająco jędrne; o cechach charakterystycznych dla danej odmiany; bez pęknięć i bez widocznej „zielonej piętki”. W klasie tej dopuszczalne są: lekkie wady (fot. 1) kształtu lub rozwoju, barwy oraz skórki i bardzo lekkie odgniecenia. Ponadto u pomidorów „żebrowanych” klasy I dopuszcza się następujące wady (fot. 2): zasklepione spękania o długości nie większej niż 1 cm; lekkie deformacje; małe nieskorkowaciałe narośle; nieznaczne skorkowacenie blizny kielichowej nieprzekraczające 1 cm2; delikatne wydłużone zabliźnienie, sprawiające wrażenie szwu, jego długość nie może przekraczać 2/3 największej średnicy owocu.
W klasie II pomidory powinny być: jędrne (mogą być nieco mniej jędrne niż w klasie I); pozbawione niezasklepionych spękań. Dopuszczalne są: wady kształtu (fot. 3), rozwoju i barwy, skórki lub lekkie odgniecenia; zasklepione spękania o długości nieprzekraczającej 3 cm u pomidorów okrągłych, żebrowanych lub podłużnych. Ponadto u pomidorów „żebrowanych” klasy II dopuszcza się: większe deformacje niż dopuszczalne w klasie I, lecz bez wykrzywień; narośle; nieznaczne skorkowacenie blizny kielichowej (fot. 4), nieprzekraczające 2 cm2; delikatne wydłużone zabliźnienie, robiące wrażenie szwu.
FOT. 3. NIEKTÓRE WADY DOPUSZCZALNE U POMIDORÓW OKRĄGŁYCH KLASY II
A — ZASKLEPIONE SPĘKANIA (< 3 CM)
B — WADY SKÓRKI
FOT. 4. NIEKTÓRE WADY DOPUSZCZALNE U POMIDORÓW ŻEBROWANYCH KLASY II
A — SKÓRKI
B — SKORKOWACENIE BLIZNY PRZYKIELICHOWEJ (< 2 CM2)
C — ZABLIŹNIENIE SŁUPKOWE
W kolejnej części standardu określono wymagania, co do wielkości pomidorów. Minimalna średnica owoców powinna wynosić:
u pomidorów „okrągłych” i „żebrowanych” — 35 mm,
u pomidorów „podłużnych” — 30 mm.
Ponadto określono przedziały wielkości, których przestrzeganie jest obowiązkowe dla pomidorów klasy „ekstra” i klasy I (z wyjątkiem gałązkowych): 30–35 mm (tylko dla „pomidorów podłużnych”), 35–40 mm, 40–47 mm, 47–57 mm, 57–67 mm, 67–82 mm, 82–102 mm, 102 mm i więcej.
Dopuszczalne tolerancje w zakresie jakości dla klasy „ekstra” wynoszą 5% odchyleń od standardu, a dla klas I i II — 10%. W przypadku pomidorów gałązkowych dopuszcza się dodatkowo występowanie w klasie I — 5 %, a w klasie II — 10% pomidorów oderwanych od gałązki.
Opakowanie powinno zawierać pomidory jednolite pod względem pochodzenia, odmiany, jakości oraz wielkości, a dla klas „ekstra” i I również pod względem stopnia dojrzałości i barwy. Pomidory podłużne dodatkowo powinny być jednolite, wyrównanej długości. W opakowaniu pomidory mogą być zaprezentowane jako pojedyncze owoce z kielichem lub bez, i z krótką szypułką.
W przypadku pomidorów gałązkowych w gronie powinno znajdować się przynajmniej trzy lub sześć owoców — u typu „cherry”, a jeżeli są one umieszczone w opakowaniach detalicznych — odpowiednio dwa lub cztery owoce. Na każdym opakowaniu powinny znaleźć się następujące informacje: nazwa i adres pakującego i/lub wysyłającego; określenie pomidory lub pomidory gałązkowe, typ handlowy — jeśli zawartość opakowania nie jest widoczna z zewnątrz (w przypadku pomidorów typu „cherry” nazwa musi być zawsze podana); kraj pochodzenia; klasa jakości; wielkość, określona minimalną i maksymalną średnicą lub określenie „niesortowano”.
