Bokkonia sercowata
Macleaya cordata
Ta okazała bylina z rodziny makowatych (Papaveraceae) pochodzi z Chin oraz Japonii. Rośliny mogą osiągać wysokość nawet do 2,5 m. Wyprostowane łodygi są gęsto pokryte dużymi dłoniastymi liśćmi, które są z wierzchu intensywnie niebieskozielone, a pod spodem brązowawe. Na wierzchołkach pędów od lipca do sierpnia tworzą się okazałe wiechy puszys-
tych, kremowobiałych kwiatostanów. Bokkonia to bylina bardzo ekspansywna, dlatego nadaje się tylko do dużych ogrodów lub miejsc, w których można ograniczyć jej wzrost (kępy powiększają się szybko dzięki odrostom). Jest jednak trwała i dekoracyjna, toteż powinna być częściej wykorzystywana na terenach zieleni — jako tło dla niższych bylin lub osobno w dużych grupach w miejscach, gdzie może się swobodnie rozrastać. Tym bardziej że jest w naszych warunkach klimatycznych odporna na mróz. Rośliny nie są wymagające wobec podłoża (byle nie było zbyt suche), preferują stanowiska słoneczne lub półcieniste. Odmiana 'Coral Plume' tworzy kwiatostany miedzianoróżowe, a 'Alba' — białe. Bokkonie rozmnaża się przez odejmowanie odrostów, podział roślin, sadzonki korzeniowe (należy je sporządzać pod koniec zimy) lub siew nasion bezpośrednio po zbiorze.
Tarczownica tarczowata
Darmera peltata
Ten gatunek z rodziny skalnicowatych (Saxifragaceae) pochodzi z Ameryki Północnej. Największą ozdobą tej byliny są zielone, duże tarczowate liście o średnicy do 30 cm osadzone na ogonkach wysokości do 60 cm, które wyrastają bezpośrednio z kłącza, płożącego się płytko pod powierzchnią ziemi.
Liście pojawiają się wczesną wiosną, a jesienią zmieniają barwę na żółtą lub czerwonawą. Białoróżowe kwiatostany osadzone na bezlistnych szypułach wysokości 40–50 cm ukazują się w kwietniu, maju przed rozwojem liści. Istnieje także odmiana 'Nana' tej byliny, charakteryzująca się nieco słabszym wzrostem i nadająca się do mniejszych ogrodów. Tarczownica to wystarczająco odporna na mróz, efektowna bylina do cienistych lub wilgotnych miejsc w ogrodzie, gdzie dobrze się komponuje z paprociami oraz funkiami. Jeżeli podłoże jest wilgotne, rośliny tolerują także stanowiska słoneczne. Lepiej sadzić je w miejscach osłoniętych, aby liście nie były uszkadzane przez wiatr. Tarczownice rozmnaża się przez podział kłączy od grudnia do marca. Fragmenty kłączy należy umieszczać w doniczkach, a następnie ukorzeniać pod osłonami. Rośliny można też rozmnażać z nasion, wysiewanych bezpośrednio po zbiorze.
Bokkonia sercowata
Macleaya cordata
Ta okazała bylina z rodziny makowatych (Papaveraceae) pochodzi z Chin oraz Japonii. Rośliny mogą osiągać wysokość nawet do 2,5 m. Wyprostowane łodygi są gęsto pokryte dużymi dłoniastymi liśćmi, które są z wierzchu intensywnie niebieskozielone, a pod spodem brązowawe. Na wierzchołkach pędów od lipca do sierpnia tworzą się okazałe wiechy puszys-
tych, kremowobiałych kwiatostanów. Bokkonia to bylina bardzo ekspansywna, dlatego nadaje się tylko do dużych ogrodów lub miejsc, w których można ograniczyć jej wzrost (kępy powiększają się szybko dzięki odrostom). Jest jednak trwała i dekoracyjna, toteż powinna być częściej wykorzystywana na terenach zieleni — jako tło dla niższych bylin lub osobno w dużych grupach w miejscach, gdzie może się swobodnie rozrastać. Tym bardziej że jest w naszych warunkach klimatycznych odporna na mróz. Rośliny nie są wymagające wobec podłoża (byle nie było zbyt suche), preferują stanowiska słoneczne lub półcieniste. Odmiana 'Coral Plume’ tworzy kwiatostany miedzianoróżowe, a 'Alba’ — białe. Bokkonie rozmnaża się przez odejmowanie odrostów, podział roślin, sadzonki korzeniowe (należy je sporządzać pod koniec zimy) lub siew nasion bezpośrednio po zbiorze.
Tarczownica tarczowata
Darmera peltata
Ten gatunek z rodziny skalnicowatych (Saxifragaceae) pochodzi z Ameryki Północnej. Największą ozdobą tej byliny są zielone, duże tarczowate liście o średnicy do 30 cm osadzone na ogonkach wysokości do 60 cm, które wyrastają bezpośrednio z kłącza, płożącego się płytko pod powierzchnią ziemi.
Liście pojawiają się wczesną wiosną, a jesienią zmieniają barwę na żółtą lub czerwonawą. Białoróżowe kwiatostany osadzone na bezlistnych szypułach wysokości 40–50 cm ukazują się w kwietniu, maju przed rozwojem liści. Istnieje także odmiana 'Nana’ tej byliny, charakteryzująca się nieco słabszym wzrostem i nadająca się do mniejszych ogrodów. Tarczownica to wystarczająco odporna na mróz, efektowna bylina do cienistych lub wilgotnych miejsc w ogrodzie, gdzie dobrze się komponuje z paprociami oraz funkiami. Jeżeli podłoże jest wilgotne, rośliny tolerują także stanowiska słoneczne. Lepiej sadzić je w miejscach osłoniętych, aby liście nie były uszkadzane przez wiatr. Tarczownice rozmnaża się przez podział kłączy od grudnia do marca. Fragmenty kłączy należy umieszczać w doniczkach, a następnie ukorzeniać pod osłonami. Rośliny można też rozmnażać z nasion, wysiewanych bezpośrednio po zbiorze.
