Międzynarodowe targi szkółkarskie Plantarium, które rokrocznie odbywają się latem w holenderskim miasteczku Boskoop, to ważne forum prezentacji nowych odmian. Te mające wówczas premierę, a zwłaszcza wyróżnione przez profesjonalne jury (nowości podlegające ocenie muszą być jednak dużo wcześniej zgłoszone do "konkursu" i zaakceptowane), mają bowiem bardzo skuteczną promocję. Zarazem przyznawanie niektórym z nich złotych, srebrnych oraz brązowych medali wartościuje część nowości roślinnych, których mnóstwo pojawia się co sezon na rynku. Podczas Plantarium '2000 ocenie jurorów poddano prawie 60 nowych odmian drzew, krzewów i bylin, a wyróżnione zostały 24. Co ciekawe, w gronie medalistek, z których wybrane przedstawiam poniżej, nie znalazła się ani jedna roślina iglasta.
Najlepsza | |||||||
Za najlepszą nowość Plantarium '2000 uznano — wprowadzoną na rynek w ubiegłym roku — h o r t e n s j ę o g r o d o w ą (Hydrangea macrophylla) 'A B G r e e n S h a d o w’, o atrakcyjnej kolorystyce kwiatów. Otóż są one czerwonoróżowe z prawie białą nasadą płatków i ciemnozielonymi końcami (fot. 1). Nowość ta jest mutantem odmiany 'Gerda Steiniger’, znalezionym w jednej z holenderskich szkółek w miejscowości Groningen. Zgłosiła go jednak do konkursu firma New Variety z Dieren, która zajmuje się wyszukiwaniem nowych odmian i ochroną wyłącznego prawa do nich, a także pobieraniem opłat licencyjnych w imieniu hodowcy lub właściciela (’AB Green Shadow’ jest objęta na Zachodzie ochroną licencyjną). | |||||||
Złote medalistki | |||||||
– Krzewuszka (Weigela sp.) 'B o k r a s h i n e’ (N a o m i C a m p b e l l®). Określa się ją jako odmianę o najciemniejszych liściach, jakie do tej pory udało się uzyskać u „kolorowych” wajgeli. Mają one bordowobrunatną barwę (fot. 2). Nowość ta odznacza się poza tym niewielkimi rozmiarami — krzew ma dorastać do 1,2 m wysokości. Pojawiające się w maju kwiaty są duże, czerwone. 'Naomi Campbell’ pochodzi ze szkółki Boot & Co z Boskoop. – M i ł o r z ą b d w u k l a p o w y (Ginkgo biloba) 'A n n y ’ s D w a r f’. Jest to karłowa odmiana o bardzo ładnym pokroju, dobrze się krzewiąca (roślina przypomina kształtem wazę). Poleca się ją szczególnie do uprawy w formie piennej (fot. 3). Ma mocno wcinane liście. Pochodzi z holenderskiej szkółki A. van Nijnatten z Zundert. – P i e r i s j a p o ń s k i (Pieris japonica) 'C a r n a v a l’. Odmiana o przyrostach w czerwonym lub brunatnoczerwonym kolorze (fot. 4), którym odznaczają się nie tylko nowe liście pojawiające się na wiosnę, ale także w późniejszych okresach wegetacji. Młode przyrosty długo utrzymują tę atrakcyjną barwę, nie ulegają ponadto oparzeniom słonecznym. 'Carnaval’ to mutant odmiany 'Mountain Fire’ znaleziony mniej więcej 10 lat temu w holenderskiej szkółce G. van Santvoort z Someren. Podobnie jak forma wyjściowa, ma dwubarwne, kremowo obrzeżone liście. Kwiatostany nie wyróżniają się niczym szczególnym, są białe, zwisające, 10-centymetrowej długości. | |||||||
Srebrne medalistki | |||||||
– K r z e w u s z k a c u d o w n a (Weigela florida) 'A l e x a n d r a’ (W i n e a n d R o s e s®). Jest to odmiana o bordowych liściach (fot. 5), którą znalazł Herman Geers, szkółkarz z Boskoop. Ciemna barwa liści staje się intensywniejsza latem, pod wpływem słońca. Krzew ma wyprostowany pokrój i średnie rozmiary. Nowość ta — zaprezentowana podczas Plantarium '2000 przez francuską szkółkę A. Briant — została wcześniej bardzo dobrze przyjęta w USA, gdzie zdobyła złoty medal Pensylwańskiego Towarzystwa Ogrodniczego. – L i p a d r o b n o l i s t n a (Tilia cordata) 'S i m o n e’. Jest to odmiana znaleziona w 1994 roku w holenderskiej szkółce A. van Nijnatten wśród siewek gatunku. Odznacza się małymi jasnozielonymi liśćmi (fot. 6), które są szczególnie drobne na letnich przyrostach. Drzewo ma wyprostowany pokrój i silnie się rozgałęzia. Zaletą lipy 'Simone’ jest też jej odporność na choroby i szkodniki. Jak zapewnia właściciel tej odmiany, przez 6 lat — zanim wprowadzono ją na rynek — ani raz nie wymagała opryskiwania środkami ochrony roślin. – P o w o j n i k (Clematis sp.) 'N e w L o v e’. Ta bylinowa odmiana nie jest pnączem, lecz ma mocne, wyprostowane pędy osiągające 60–80 cm długości. Roślina o niezbyt atrakcyjnych, fioletowoniebiekich kwiatach licznie się pojawiających od lipca do września, tworzy dużą masę liści, które są ciemnozielone (fot. 7). Polecana jest na rabaty bylinowe, do nasadzeń parkowych, a także do uprawy w dużych, ozdobnych pojemnikach tarasowych. Ceniona m.in. za odporność na choroby, niekłopotliwą uprawę (wystarczy przycięcie pędów wczesną wiosną na wysokości 5 cm) i łatwe rozmnażanie z sadzonek. Odmianę 'New Love’ znalazł J. Fopma z Boskoop wśród siewek pochodzących z własnej kolekcji powojników. Towarową produkcją tej nowości zajmuje się szkółka J. van Zoest. – P o w o j n i k 'Z o i n’ (I n s p i r a t i o n®) to odmiana z grupy Diversifolia uzyskana przez holenderskiego hodowcę Wima Snoeiera, w wyniku krzyżowania Clematis integrifolia 'Rosea’ i C. 'Warszawska Nike’. Otrzymano różowo kwitnące pnącze (fot. 8) dorastające do 1,7 m wysokości. Jego liście są ciemnozielone z bordowym odcieniem. Kwiaty, które pojawiają się od czerwca do początku września, mają średnicę 6–8 cm i osadzone są na długich, sztywnych szypułkach, nadają się do ścinania i wstawiania do wazonu. Odmiana 'Inspiration’ produkowana jest również przez szkółkę J. van Zoest z Boskoop. – W i e r z b a p ł o ż ą c a (Salix repens) 'A r m a n d o’. Jest to prawdopodobnie mutant pochodzący od odmiany 'Iona’, który znaleziono w Holandii wśród siewek wierzb. „Płaczący” pokrój nowej odmiany sprawia, że bardzo dobrze nadaje się ona do uprawy w formie piennej (fot. 9). Górna strona liści jest ciemnozielona i błyszcząca, a dolna, jak u gatunku wyjściowego — srebrzystoszara. Ozdobą na przełomie marca i kwietnia są, licznie pojawiające się u 'Armando’, srebrzyste bazie z różowoczerwonym odcieniem. – Ż u r a w k a (Heuchera sp.) 'S i l v e r I n d i a n a’. Poszerza asortyment atrakcyjnych odmian tej, bardzo ostatnio modnej, byliny. Srebrzysto-bordowe liście (fot. 10) są osadzone na krótkich ogonkach (kwiatostany natomiast — na długich szypułach, które dorastają do 40 cm). | |||||||
Brązowe medalistki | |||||||
– B e z c z a r n y (Sambucus nigra) 'G e r d a’ (B l a c k B e a u t y®). Bordowolistna, kwitnąca na różowo odmiana, którą wyhodowano w brytyjskim instytucie Hoticulture Research International. Opisywaliśmy ją szczegółowo i pokazywaliśmy w „Szkółkarstwie” 4/99. – C h m i e l z w y c z a j n y (Humulus lupulus) 'P r i m a D o n n a’. Słabo rosnąca odmiana, której międzywęźla mają długość 15 cm (dorasta do 3,5–4,5 m, czyli osiąga o połowę mniejsze rozmiary niż użytkowe formy chmielu). Pnącze to (fot. 11) — wyhodowane, podobnie jak poprzednia nowość, w HRI — nadaje się więc do ogrodów przydomowych. W przeciwieństwie do dotychczas najpopularniejszej ozdobnej, żółtolistnej odmiany 'Aureus’, 'Prima Donna’ może być wykorzystywana również do amatorskiej produkcji piwa. Szyszkowate owocostany osiągają dojrzałość zbiorczą na początku września, po 6 tygodniach od wykształcenia się. – R ó ż a (Rosa sp.) 'P o u l a m b e’ (A m b e r C o v e r®). Nowość ta pochodzi z duńskiej firmy Poulsen Roser ApS. Jest to odmiana z grupy okrywowych (dorasta na wysokość do 60 cm), o półpełnych kwiatach w brzoskwiniowym kolorze (fot. 12). Pojawiają się one od czerwca do października, są duże — mają średnicę 5–6 cm — i przyjemnie pachną. Na jednym pędzie osadzone jest 5–15 kwiatów. Dodatkową ozdobę tej róży stanowią ciemne, błyszczące, a przy tym zdrowe liście. Przed Plantarium odmiana 'Amber Cover’ otrzymała kilka prestiżowych wyróżnień we Włoszech, m.in. miano „najpiękniejszej róży 2000 roku”. – S e r d u s z k a (Dicentra sp.) 'K i n g o f H e a r t s’. Odmiana pochodząca z USA i rozpowszechniana w Europie przez holenderskie przedsiębiorstwo CNB z Lisse. Uważana jest za przełom w asortymencie serduszek — ze względu na niski wzrost (osiąga 20–25 cm wysokości), barwę liści (sinoniebieskie) i duże rozmiary różowych kwiatów, które pojawiają się od maja do listopada (fot. 13). W Holandii zamówienia na tę bylinową nowość okazały się tak duże, że przyjmowane są obecnie dopiero na 2003 rok. | |||||||
Nagroda prasy | |||||||
Tradycyjnie dziennikarze akredytowani na targach Plantarium wybierali — spośród 12 roślin zaproponowanych przez organizatorów — najbardziej obiecującą jako rynkowy przebój. Ponieważ kilka kandydatek zyskiwało skrajnie różne oceny, zwyciężyła roślina „środka”, zupełnie nieznana g o r y c z k a — Gentiana saxosa. Jest to efektowna bylina, która w pełni lata wytwarza obficie białe kwiaty kontrastujące z ciemnymi liśćmi (fot. 14). Pochodzi ze Szkocji i jest odporna na mróz. |