Ogrodinfo

Sytuacja ekonomiczna szwajcarskich rolników i zmiany w odżywianiu się konsumentów, wymusiły zmiany kierunków produkcji w wielu gospodarstwach. Początkowo sadzono jabłonie, ale spadek opłacalności uprawy tego gatunku zniechęcił wielu do ich uprawy. Niektórzy przestawili się na owoce jagodowe, ale i tu konkurencja jest coraz większa. Warunki uprawy w większości szwajcarskich gospodarstw nie sprzyjają produkcji malin. Udoskonalenie technologii produkcji sprawiło jednak, iż uprawa tego gatunku jest obecnie jedną z najbardziej dochodowych gałęzi ogrodnictwa.

Dla uzyskania wysokich plonów pomidorów konieczne jest stabilne podłoże, o dobrych właściwościach wodno-powietrznych. Producent powinien umieć określić te właściwości, aby móc samodzielnie ocenić jego przydatność do uprawy oraz prawidłowo wyznaczyć czas i częstotliwość nawadniania. Podłoże powinno stabilizować rośliny — zbyt luźne, sypkie, o dużej granulacji może powodować ich przewracanie się i podrywanie korzeni, co zmniejsza pobieranie wody ze składnikami pokarmowymi i wpływa na obniżenie plonu (fot. 1).

W poprzednim odcinku ("Szkółkarstwo" 4/2003) Autor przedstawił ogólną charakterystykę auksyn. Tym razem kolejne wiadomości na temat tych ważnych regulatorów wzrostu — red.

Jeżynę, także na plantacjach towarowych, uprawia coraz liczniejsza grupa sadowników. Wielokrotnie plantatorów zaskakuje fakt, że na krzewach pojawiają się czerwone owoce, które pozostają takie do mrozów. Przyczyną ich niedojrzewania jest żerowanie szpeciela jeżynowca. Występuje on w zmiennym nasileniu każdego roku, dlatego też co kilka lat staram się przypomnieć informacje o tym szkodniku.

Skojarzenie ekologii ze szkółkarstwem może mieć dwa oblicza. Pierwsze, na pozór bardziej oczywiste, dotyczy drzew i krzewów, które same w sobie są "ekologiczne". Drugie, choć wydaje się odleglejsze, nabiera coraz większego znaczenia, a przywodzi na myśl przyjazny środowisku sposób produkowania tych roślin. Wprawdzie szkółkarstwo jest dziedziną ogrodnictwa, która stosunkowo mało szkodzi naturze, ale i ono podlega na Zachodzie obostrzeniom wymuszającym zmiany technologii produkcji.

W latach 2001 i 2002 zbiory owoców wiśni w Polsce osiągnęły poziom 180 000 ton. Szacuje się, że sady wiśniowe zajmują powierzchnię 39 000 ha, a większość owoców produkowana jest dla przemysłu. Popyty na te owoce jest mniej więcej stały, dlatego dalsze zwiększanie ich produkcji może być ryzykowne. Świadczy o tym duża zmienność opłacalności produkcji, która zależy w dużej mierze od urodzaju bądź nieurodzaju w innych krajach europejskich. Powoli rozwija się również produkcja wiśni deserowych. Trudno jest jednak oszacować, ile takich owoców spożywanych jest w stanie świeżym. Na pewno niewiele i w tym zakresie istnieją jeszcze duże rezerwy. Wydaje się, że owoce wybranych odmian zebrane z szypułkami i zapakowane w jednostkowe pojemniki mogą znaleźć wielu nabywców.

Na świecie w wielu laboratoriach naukowych, pod wpływem presji wywieranej przez konsumentów, prowadzone są prace nad tzw. integrowaną ochroną roślin. Chodzi o to, aby poprzez stworzenie optymalnych warunków uprawy, prawidłowe nawożenie roślin, dobór gatunków i odmian odpornych lub o małej wrażliwości na choroby czy szkodniki, ograniczyć do minimum stosowanie środków ochrony lub używać tylko tych o niewielkiej szkodliwości. Jest to możliwe również w szkółkarstwie ozdobnym, gdzie jednym z najważniejszych kryteriów oceny jest wysoka jakość produktu. W wielu gospodarstwach, aby zintegrować metody produkcji, trzeba jednak dokonać istotnych zmian.

Uprawy tych warzyw zajmują w Polsce 246 tysięcy hektarów — stanowią około 2% ogólnej powierzchni zasiewów (1,3% całkowitej powierzchni użytków rolnych kraju) dając roczną produkcję na poziomie 5,2 mln ton. Jest to 9,9% produkcji warzy w UE. Po integracji z Unią Europejską nasz eksport warzyw polowych ma szansę znacznego wzrostu pod warunkiem jednak, że produkowane w naszym kraju warzywa spełniać będą ustalone w UE standardy (już od 1 kwietnia br. na mocy porozumienia o liberalizacji handlu między Polską a UE uzyskujemy swobodny dostęp do rynków państw Unii dla naszych produktów rolnych — red.). Jednym z czułych punktów europejskich konsumentów jest tak zwana "zdrowa żywność" produkowana przy racjonalnym, czytaj: najniższym z możliwych, wykorzystaniu chemicznych środków ochrony roślin.

Szpeciele Kolbowiec olchowy (Eriophyes laevis) występuje na różnych gatunkach olsz, ale głównie na olszy czarnej (Alnus glutinosa). Żeruje na liściach, w czego wyniku tworzą się...

Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych spełniając swą funkcję informacyjną od niedawna publikuje Listy Opisowe Odmian. W odniesieniu do warzyw rejestrowanych obecnie bez sprawdzenia wartości gospodarczej listy te spełniają szczególną rolę, dostarczają bowiem obiektywnych i użytecznych wiadomości o cechach użytkowych wprowadzanych do obrotu odmian ważniejszych gatunków. W 2002 roku ukazał się zeszyt zawierający charakterystykę użytkową odmian warzyw korzeniowych i strączkowych. Lista Opisowa Odmian warzyw cebulowych, w tym pora, zostanie opublikowana w połowie 2003 roku.