W roku 1987, po "zimie stulecia", na odroście podkładki (przypuszczalnie siewki Magnolia kobus) u jednej z magnolii Soulange'a rosnących w Ogrodzie Botanicznym CZRB-PAN, zauważyłem różowe kwiaty. Zjawisko to było czymś bardzo niezwykłym — różowe kwiaty u siewki M. kobus, a przy tym jedyna magnolia, która zakwitła w tamtym roku w Ogrodzie Botanicznym PAN. Inne krzewy tego rodzaju zmarzły wówczas do powierzchni okrywy śnieżnej lub miały przemarznięte pąki kwiatowe na skutek spadków temperatury poniżej –30oC. Wyróżniający się krzew został rozmnożony przez sadzonki.
| Opis odmiany | ||||
– Nowa magnolia jest drzewem o dość bujnym wzroście, ciemnozielonych liściach zachowujących zdrowy wygląd do późnej jesieni. Wysokość około 15-letniej rośliny wynosi mniej więcej 7 m (fot. 1).
– Liście, o zmiennym kształcie (najczęściej są odwrotnie jajowate lub eliptyczne), mają długość 8–12 cm. – Pąki kwiatowe ciemnoróżowe (fot. 2).
– Kwiaty pojawiają się w IV–V, zwykle o mniej więcej 10 dni (2 tygodnie) później niż u magnolii japońskiej (M. kobus). Są bardzo liczne, całe różowe, nieco większe, o zmiennej liczbie tepali (6–12). W miarę przekwitania ich barwa ulega rozjaśnieniu (fot. 3).
– Owoce — zawsze bardzo nieliczne, pomimo corocznego obfitego kwitnienia. Może to wskazywać na mieszańcowe pochodzenie tej odmiany: może jest to chimera dwóch gatunków — magnolii japońskiej i magnolii Soulange’a (celowe wydaje się przeprowadzenie identyfikacji taksonomicznej przy pomocy markerów molekularnych). | ||||
