Najczęściej wysiewa się nasiona importowane (ich zbiór we własnym zakresie dla celów produkcyjnych jest sporadyczny) wiosną, bezpośrednio na zagony, po 2–3-tygodniowej stratyfikacji.
Odmiany pokrojowe i o barwnych igłach należy rozmnażać przez szczepienie w szparę lub na przystawkę boczną (rzadko w pąk wierzchołkowy), późną zimą lub wczesną wiosną. Podkładką są siewki świerka pospolitego (P. abies) lub kłującego. Technika i sposoby szczepienia, metody pobierania zrazów oraz traktowania szczepów są podobne jak w przypadku sosen (czyt. też „Szkółkarstwo” 2/2002 oraz 2 i 3/2003).
Niektóre karłowe odmiany można też rozmnażać przez sadzonki pędowe pobierane bezpośrednio po zakończeniu przyrostu wiosennego. Konieczne jest użycie preparatów przyspieszających ukorzenianie i zapewnienie sadzonkom bardzo dobrych warunków. Mimo to ukorzeniają się dość trudno i w niewielkim procencie.
NAJCIEKAWSZE I NAJCZĘŚCIEJ SPOTYKANE W POLSCE ODMIANY ŚWIERKA KŁUJĄCEGO (CZ. II) 
* W części I (Szkółkarstwo 3/2003) przedstawiliśmy odmiany o nazwach zaczynających się na B-H
Fot. 1. 'Iseli Fastigiate’
Fot. 2. 'Iseli Foxtail’
Fot. 3. 'Lucky Strike’
Fot. 4. 'Maigold’
Fot. 5. 'Mecky’
Fot. 6. 'Montgomery’
Fot. 7. 'Mrs. Cesarini’
Fot. 8. 'Mseno’
Fot. 9. 'Omega’
Fot. 10. 'Spek’
Fot. 12. 'Thuem’
Fot. 14. 'Vuyk’
