Rośliny żywicielskie
Spośród roślin z rodzaju Juniperus najważniejszymi żywicielami są jałowiec chiński (J. chinensis) i jałowiec tajwański (J. formosana). W szklarniach szkodnika notowano też na często spotykanym u nas jałowcu pospolitym (J. communis) oraz jałowcu Pfitzera (J. x media), jałowcu sabińskim (J. sabina) i jałowcu wirginijskim (J. virginiana). Szkodnika tego stwierdza się także na innych krzewach iglastych: cisie japońskim (Taxus cuspidata), kryptomerii japońskiej (Cryptomeria japonica) i żywotniku wschodnim (Thuja orientalis).
Przędziorek jałowcowiec do niedawna występował tylko na Dalekim Wschodzie (Chiny, Japonia, Korea Południowa, Tajwan). Wraz z sadzonkami jałowca został jednak kilka lat temu zawleczony do Holandii, gdzie z czasem jego ogniska zostały zlikwidowane.
Fragment rośliny jałowca porażaonej przez przędziorka jałowcowca
(strzałką zaznaczono skupisko wylinek tego szkodnika)
Opis i biologia szkodnika
Jest to roztocz niewielkich rozmiarów. Osobnik dorosły ma ciało jajowate, czerwonobrązowe, długości 0,26–0,34 mm. Pomarańczowoczerwone jaja składane są pojedynczo lub w złożach u podstawy igieł. Dotychczas nie opisano stadiów larwalnych tego gatunku.
Oznaczenie go jest trudne, a ze względu na podobieństwo do przędziorka sosnowca (O. unun-guis), możliwość pomyłki — duża, dlatego wszelkie podejrzane rośliny należy przesłać do naszego laboratorium lub konsultować się ze specjalistą-akarologiem.
Prawdopodobnie tempo reprodukcji czy zdolność do przezimowania są porównywalne z analogicznymi cechami przędziorka sosnowca, dość rozpowszechnionego w Polsce, takie same są również drapieżniki antagonistyczne w stosunku do jednego i drugiego szkodnika. Warto dodać, że na roślinach jałowca chińskiego importowanych w formie bonsai do Holandii z Dalekiego Wschodu przędziorek jałowcowiec zimował w stadium jaja, podobnie jak przędziorek sosnowiec.
Roztocze mogą przemieszczać się na niewielkie odległości po powierzchni rośliny, a ponadto bywają przenoszone wraz z prądami powietrza. W warunkach polowych przędziorek jałowcowiec ma ograniczone możliwości rozprzestrzeniania się.
Objawy żerowania i znaczenie gospodarcze
Roztocze żerują na nadziemnych częściach roś-lin, w czego efekcie dochodzi do odbarwienia igieł. Na części lub całej powierzchni igieł można zauważyć (pod małym powiększeniem) także skorkowacenia. Silnie porażone rośliny brązowieją, a ich wzrost ulega zahamowaniu. Na igłach roślin widoczne są (pod lupą) roztocze i ich wylinki (fot.).
W Japonii O. perditus znany jest przede wszystkim jako szkodnik jałowca chińskiego. W latach 80. ubiegłego wieku przędziorka tego znaleziono na importowanych jałowcach uprawianych w Holandii, gdzie wywoływał poważne szkody o znaczeniu gospodarczym. W trakcie doświadczeń szklarniowych przeprowadzonych w Holandii stwierdzono, że dwa gatunki powszechnie uprawianych krzewów iglastych — jałowiec wirginijski i żywotnik wschodni — są bardzo wrażliwe na tego roztocza.
Główne niebezpieczeństwo związane jest z rozwlekaniem szkodnika wraz z materiałem roślinnym, a zwłaszcza na sadzonkach i roślinach bonsai jałowca, na których został przechwycony przez służby fitosanitarne kilku krajów.
Zagrożenie dla Polski
W materiale roślinnym importowanym do naszego kraju O. perditus nie był dotychczas znajdowany. Występuje on jednak na obszarach o klimacie zbliżonym do panującego w Polsce lub cieplejszym, dlatego istnieje prawdopodobieństwo zadomowienia się tego szkodnika w naszym kraju, gdzie mógłby się on rozwijać przede wszystkim na jałowcach i żywotniku wschodnim — zarówno w szkółkach, jak i w parkach, ogrodach, itp. Roztocz ten również u nas mógłby wykazywać dużą szkodliwość. Ponadto gatunek ten może być mylony ze spotykanym u nas dość często na ozdobnych iglakach przędziorkiem sosnowcem, co opóźniałoby jego wykrycie i poprawne oznaczenie.
