WRAŻLIWOŚĆ 'ELISE’ NA CHOROBY I USZKODZENIA

    Odmiana 'Elise' jest coraz chętniej sadzona w polskich sadach i cieszy się coraz większym uznaniem handlowców oraz konsumentów. Głównymi zaletami tej odmiany są duże, smaczne i dobrze wybarwione owoce, odznaczające się wysoką jędrnością. Zapewnia to ich dobrą przydatność do przechowywania i trwałość w obrocie handlowym porównywalną do trwałości 'Idareda'.
























    Odmiana „klubowa”
    W ostatnich latach w Holandii 'Elise’ jest ponownie wprowadzana na rynek jako odmiana „klubowa” pod nazwą Roblos®. Dlatego może być uprawiana tylko przez sadowników spełniających wymagania stawiane przez organizację, która wykupiła prawa do rozmnażania i sprzedaży jej owoców. Według Holendrów jabłka tej odmiany mają podbić rynek Europy Wschodniej, czego gwarancją ma być ich długotrwałe przechowywanie, dobre znoszenie transportu oraz akceptowany przez konsumentów smak.

    W wieloletnim doświadczeniu odmianowym prowadzonym w Wilhelminadorp w Holandii testowano wrażliwość 'Elise’ na choroby (tab. 1). Odmiana ta była jedną z niewielu tolerancyjnych wobec mączniaka jabłoni oraz w niewielkim stopniu porażana przez parcha jabłoni. Wyniki badań holenderskich pokazują, że jest ona również w małym stopniu porażana przez zarazę ogniową.


    Dyskusyjny jest problem chorób kory i drewna, na które wrażliwość 'Elise’ odziedziczyła prawdopodobnie po 'Koksie Pomarańczowej’. Pierwsze drzewa 'Elise’ posadzone w polskich sadach na przełomie lat 80. i 90. ub. wieku pochodziły z Holandii. Większość materiału nasadzeniowego była porażona przez choroby kory i drewna, dlatego większość drzewek nie przeżyła pierwszego roku w sadzie, a i w późniejszych latach wiele z nich zamarło.







    TABELA 1. OBECNOŚĆ PLAM PARCHA JABŁONI NA OWOCACH I LICZBA PĘDÓW PORAŻONYCH PRZEZ MĄCZNIAKA JABŁONI NA DRZEWO W ZALEŻNOŚCI OD ODMIANY (GODDRIE I IN., 1993 r.)





    Właściwy wybór
    Bardzo ważną sprawą jest wybór zdrowego materiału szkółkarskiego pochodzącego z pewnego źródła. W Sadzie Doświadczalnym Katedry Sadownictwa SGGW w Wilanowie położonym w dolinie Wisły, gdzie wilgotny mikroklimat sprzyja rozwojowi chorób drewna i kory, rośnie około 1200 drzew tej odmiany i od 1996 roku ani jedno nie zamarło z tego powodu (fot. 1). Bardzo istotny jest fakt, że w tym sadzie nie ma źródła zakażenia. Nie wolno jednak lekceważyć problemu i po zauważeniu nekroz lub zrakowaceń pędów w swoim sadzie bezzwłocznie trzeba je usuwać, a pozostałe rany zabezpieczyć fungicydami.

    ’Elise’ jest lubiana przez zające. W sadzie doświadczalnym w czasie śnieżnej zimy drzewa odmian 'Alwa’, 'Jonagold’, 'Golden Delicious’ i 'Gloster’ nie zostały uszkodzone przez te zwierzęta, podczas gdy rosnące obok drzewa 'Elise’ zostały ogryzione z kory.


    Wrażliwość 'Elise’ na mróz do tej pory nie została w Polsce zweryfikowana przez mroźną zimę. Jednakże biorąc pod uwagę pochodzenie tej odmiany, drzewa powinny odznaczać się odpornością na mróz zbliżoną do 'Jonagoldów’ i 'Golden Deliciousa’.







    FOT. 1. 'ELISE’ W SADZIE DOŚWIADCZALNYM SGGW W WILANOWIE





    Owoce
    Wykazują one pewną tendencję do ordzawiania się, zwłaszcza w części przykielichowej (fot. 2). W latach z bardzo dużą ilością opadów pojawia się niewiele spękań zawiązków, charakterystycznych dla odmiany 'Koksa Pomarańczowa’, po której tę cechę odziedziczyła 'Elise’.





    FOT. 2. NIEWIELKIE ORDZAWIENIE W CZĘŚCI PRZYKILICHOWEJ


    W warunkach holenderskich w niektórych latach, a w Polsce w 2002 roku, obserwowano plamistość 'Elise’ (fot. 3) podobną do znanej powszechnie plamistości 'Jonatana’ (czytaj też HO 11/02). Objawy takie spowodowała bardzo wysoka temperatura i uszkodzenia słoneczne owoców latem.





    FOT. 3. PLAMISTOŚĆ 'ELISE’


    W takich niesprzyjających warunkach podobne objawy obserwowane były również na jabłkach innych odmian powszechnie uprawianych w kraju, na przykład na 'Šampionie’ (fot. 4) i 'Elstarze’.





    FOT. 4. PLAMISTOŚĆ I USZKODZENIA SŁONECZNE NA JABŁKACH 'ŠAMPIONA’


    Z obserwacji prowadzonych w SGGW wynika, że jabłka 'Elise’ przechowywane w warunkach chłodni zwykłej tracą niewiele masy na skutek transpiracji i w małym stopniu ulegają chorobom przechowalniczym (tab. 2). Choroby fizjologiczne występują przeważnie na jabłkach zbieranych z młodych drzew oraz na owocach zbyt dużych. Wówczas ulegają one głównie rozpadowi wewnętrznemu, a także gorzkiej plamistości podskórnej. Często objawy tej ostatniej choroby nie są widoczne na skórce owoców, dopiero po przekrojeniu — kilka milimetrów pod skórką — widać charakterystyczne skorkowacenia. Jabłka ze starszych, regularnie owocujących drzew sporadycznie ulegają chorobom przechowalniczym.





    TABELA 2. PROCENTOWY UDZIAŁ OWOCÓW OPANOWANYCH PRZEZ CHOROBY FIZJOLOGICZNE I PORAŻONYCH PRZEZ CHOROBY GRZYBOWE PO 6 MIESIĄCACH PRZECHOWYWANIA W CHŁODNI ZWYKŁEK W TEMPERATURZE 0-1°. OWOCE ZEBRANO Z DRZEW ROSNĄCYCH NA PODKŁADCE 'M.9′ EMLA


    Related Posts

    None found

    Poprzedni artykułOCHRONA BLUSZCZU PRZED CHOROBAMI
    Następny artykułMACFRUIT 2003

    ZOSTAW ODPOWIEDŹ

    Wpisz treść komentarza
    Wpisz swoje imię

    ZGODA NA PRZETWARZANIE DANYCH OSOBOWYCH *

    Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany, podajesz go wyłącznie do wiadomości redakcji. Nie udostępnimy go osobom trzecim. Nie wysyłamy spamu. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem*.