Według danych, jakie przekazał Christoph Donath-Totzke — niemiecki specjalista zajmujący się uprawą szparagów — w ciągu ostatnich 15 lat powierzchnia plantacji tych warzyw w Niemczech znacznie wzrosła.
W 2006 r. zajmują one 17 000 ha, podczas gdy w 1990 r. było to zaledwie 5000 ha. 75% niemieckich plantacji plonuje pod przykryciem. Zbiory na plantacjach tradycyjnych — bez okrycia — rozpoczyna się około 1 maja, pod folią zbiory przyspieszone są o 10 dni, czyli pierwszych wypustek można się spodziewać już 20 kwietnia. Na niemieckich plantacjach szparagów sprawdziły się trzy rodzaje folii. Okrycie najtańszą przezroczystą folią antykondensacyjną przyspiesza zbiory o 14 dni, ale może być ona użytkowana tylko przez jeden sezon. Pod tego typu folią powstaje, niestety, sporo wypustek fioletowych lub o rozluźnionych główkach, rosną również chwasty. Na plantacji okrytej folią antykondensacyjną zbiory trzeba prowadzić dwa razy dziennie. Okres użytkowania droższej folii czarno-białej wynosi 4–5 lat. Zależnie od sposobu ułożenia folii (czarną lub białą stroną ku górze), można uzyskać podwyższenie lub obniżenie temperatury gleby o 5°C. Zastosowanie tego rodzaju folii umożliwia uprawę szparagów na cięższych glebach, ponieważ pod folią podłoże nie ulega zaskorupieniu. Jakość wypustek spod tej folii jest wysoka, mniej jest rozluźnionych czy ordzawionych. Spod folii czarno-białej szparagi można zbierać co 1,5–2 dni. Od dwóch lat w niektórych gospodarstwach nad wałami ustawia się niskie tunele okrywane folią przezroczystą. Pozwala to na przyspieszenie zbiorów o kolejny tydzień, w stosunku do płaskiego okrycia folią antykondensacyjną.
Rosnące koszty siły roboczej zmuszają do poszukiwania możliwości częściowego zmechanizowania uprawy. Wykorzystuje się sprzęt ułatwiający podnoszenie i odwracanie folii oraz transportowanie wypustek, pozwala to na zwiększenie wydajności pracy o 30–50%. Na rynku dostępne są urządzenia tego typu obsługujące od 1 do 5 rzędów. Niemiecki doradca nie polecał maszyn bez napędu (ciągniętych ręcznie), gdyż po deszczu przemieszczanie ich na plantacji nastręcza wiele trudności. Dwurzędowa maszyna z napędem akumulatorowym kosztuje 4300 euro (netto). Sortowanie ręczne wypustek to kolejny pracochłonny etap produkcji, zatrudnienie można jednak obniżyć o 30–50% poprzez wprowadzenie automatycznych linii sortujących. Maszyny produkowane przez dwie niemieckie firmy (Neubauer-Automation i Strauss), zależnie od typu, sortują 30 000–43 200 wypustek na godzinę. Mimo wysokiej ceny (37 000–73 000 euro), urządzenia takie pracują w 120 europejskich gospodarstwach.
O zakładaniu plantacji i uprawie szparagów mówiła Elwira Reus z firmy Fatamorgana z Nowej Soli. Założenie hektara szparagowej plantacji kosztuje obecnie 25 000–40 000 zł, wszelkie działania muszą być więc dobrze przemyślane, zwłaszcza że jest to inwestycja na kilkanaście lat. Prelegentka zwróciła uwagę na kilka czynników, które mogą procentować przez dłuższy czas. Jednym z najważniejszych jest głębokie spulchnienie gleby, które, jak wykazują badania, może pozwolić na zwiększenie plonu nawet o 30%. Dobre efekty daje także głębokie przyoranie obornika, którego stosuje się 60–100 ton/ha. Ważny jest też kierunek usytuowania rzędów — jeśli chcemy uzyskać lepsze nagrzewanie gleby, rzędy powinny mieć kierunek północ-południe, jeśli natomiast zależy nam na dobrym przewietrzaniu plantacji latem, trzeba wybrać kierunek wschód-zachód.
O tendencjach w uprawie szparagów w Holandii mówił dr Włodzimierz Krzesiński (AR w Poznaniu). Podejmowane są tam próby zwiększenia intensywności produkcji poprzez: zagęszczanie nasadzeń nawet do 9 karp/m2, przedłużanie okresu zbiorów poprzez uprawę odmian o zróżnicowanej wczesności i okrywanie plantacji, ogrzewanie wałów za pomocą węży z wodą o temperaturze 30–35°C (są one rozkładane podczas sadzenia karp). W Holandii daje się zauważyć również tendencję do płytszego sadzenia karp i formowania niższych wałów, które często nie są w ogóle rozgarniane. Przy płytszym sadzeniu karp skraca się jednak czas użytkowania szparagarni — do 6–7 lat — i uzyskuje się krótsze wypustki. Dużo uwagi poświęca się zabiegom posprzętnym, które decydują o zawartości cukrów w wypustkach w następnym sezonie. Pielęgnacja plantacji przez całe lato (powszechne na Zachodzie nawadnianie, a także nawożenie i ochrona) pozwala na uzyskanie wysokiego plonu, dobrej jakości w następnym roku.
Zagadnienia dotyczące produkcji szparagów w Polsce i na świecie przedstawił prof. Mikołaj Knaflewski (AR w Poznaniu, fot.). Rok 2005 nie był korzystny dla polskich plantatorów, głównie ze względu na niską temperaturę wiosną. Zmniejszeniu uległ eksport naszych szparagów, na przykład sprzedaż do Niemiec w ciągu ostatnich 3 lat zmniejszyła się prawie dwukrotnie. W ostatnim roku zanotowano również import szparagów do Polski, głównie z Grecji, a także z Holandii, Niemiec, czy nawet z Peru i Brazylii. Profesor przekonywał, że przyszłość produkcji polskich szparagów zależy od poziomu konsumpcji tego warzywa w Polsce, gdyż inne rynki zbytu wciąż się kurczą.
Jednym z największych problemów w uprawie szparagów w tym roku są zmiany w programie ochrony, który nie zawiera żadnych środków do zwalczania chorób tej rośliny. Wycofano również Diazol 250 EC wykorzystywany do zwalczania trzepa szparagówki i śmietek. Z zalecanych herbicydów wycofano Pielik 85 SP.
Wszystkie wykłady zaprezentowane w Nowym Tomyślu zostały opublikowane w materiałach konferencyjnych, wydanych pod redakcją prof. Mikołaja Knaflewskiego, które są dostępne w siedzibie Związku Producentów Szparaga i na AR w Poznaniu.
