NULL

Długotrwałe susze w pierwszej połowie roku stanowiły duży problem we wszystkich uprawach polowych, także szkółkarskich. W najtrudniejszej sytuacji były plantacje położone na glebach płytkich i piaszczystych. W takich warunkach bez sprawnego sytemu nawadniającego trudno otrzymać materiał dobrej jakości. Alternatywą w stosunku do konwencjonalnych wieloletnich konstrukcji nawadniających są deszczownie. Takie właśnie rozwiązanie znajduje się w szkółce Piotra Kaczora (fot. 1), producenta drzewek owocowych ze Stoczka Łukowskiego, a zarazem, od ubiegłego roku, prezesa Stowarzyszenia Producentów Wysokiej Jakości Materiału Szkółkarskiego*.

23 lutego 2000 roku w Jodłowniku zorganizowano warsztaty stowarzyszenia producentów owoców "Jodlim" (pierwszej, pilotażowej grupy producenckiej, która spełnia wszystkie kryteria Unii Europejskiej; czyt. też HO 4/2000).

Gatunek ten należy do grupy warzyw o największych wymaganiach pokarmowych, co potwierdzają, między innymi, przeprowadzone w naszej katedrze doświadczenia. Przy plonie 70 t/ha pobiera z gleby około 230 kg N, 80 kg P2O5, 300 kg K2O, 300 kg CaO i 180 kg MgO. Na początku uprawy potrzebuje głównie dużo azotu, zaś w fazie wiązania główek zwiększa się pobieranie fosforu, potasu i wapnia.

Pierwsze prace hodowlane, mające na celu uzyskanie nowych skarlających podkładek jabłoniowych dobrze przystosowanych do warunków klimatycznych Polski, rozpoczęte zostały w skierniewickim Instytucie Sadownictwa w 1954 roku. Efektem prowadzonych prac jest uzyskanie i wprowadzenie do produkcji podkładek serii P. Pierwszymi podkładkami hodowli ISK wpisanymi do Rejestru Odmian Roślin Ogrodniczych w 1991 roku były: P 1, P 2, P 14, P 16 i P 22.

Przydługi tytuł jest powiedzeniem amerykańskich sadowników, przywiezionym i często powtarzanym u nas przez inżyniera Macieja Cegłowskiego - długoletniego dyrektora SZD ISK w Sinołęce. Jest też ono mottem poniższych uwag Jacka Żółtowskiego, sadownika spod Elbląga, znanego zapewne wielu naszym Czytelnikom uczestnika przeróżnych seminariów i konferencji branżowych. Przedstawiam je przekonany, że relacja producenta będzie dla sadowników ciekawym rozszerzeniem tematu omawianego przeważnie przez pracowników nauki. Fakt, że Jacek Żółtowski utrzymuje rodzinę dzięki wynikom - między innymi - tych zabiegów, o których pisze, jest istotnym argumentem w dyskusji nad potrzebą, możliwościami i efektami chemicznego przerzedzania zawiązków jabłoni.

Ostatnio producenci coraz bardziej interesują się uprawą szparaga. Powodem jest wzrost możliwości eksportowych i opłacalność produkcji tej rośliny.

Wciąż rośnie w Polsce zainteresowanie produkcją borówki wysokiej. W ubiegłym roku Inspekcja Nasienna zakwalifikoWała około 280 tys. krzewów tego gatunku (o 85 tys. więcej niż w 1998 r.). Ocenia się, iż powierzchnia owocowych plantacji borówki w naszym kraju wynosi obecnie około 350 hektarów. Pod tym względem zajmujemy drugie miejsce w Europie i piąte w świecie. Pierwsze zajmują Stany Zjednoczone, gdzie plony w 1999 roku wyniosły ponad 87 tysięcy ton. Wysokie zbiory i duża powierzchnia nasadzeń w USA są wynikiem wieloletniej praktyki w uprawie oraz hodowli tego gatunku. Na początku XX wieku hodowlę nowych odmian w USA zapoczątkowali Coville i White otrzymując w 1904 r. odmianę 'Russel', a cztery lata później kolejną — 'Brooks'.

23-25 lutego tradycyjnie już w poznańskim Instytucie Ochrony Roślin odbyło się spotkanie specjalistów z zakresu ochrony roślin.

Po dwóch niekorzystnych dla producentów cebuli latach mieli oni okazję 17 lutego spotkać się i poszerzyć wiedzę z zakresu uprawy, ochrony i przechowywania cebuli na 5. Konferencji zorganizowanej przez Instytut Warzywnictwa w Skierniewicach.

Od wielu lat w Katedrze Sadownictwa AR w Krakowie prowadzone są badania nad różnymi sposobami regulacji przewodzenia przez drzewa owocowe asymilatów, wody i związków mineralnych. Ograniczenie tego przewodzenia, w praktyce uzyskiwane za pomocą bardzo drastycznych zabiegów (cięcie korzeni lub nacinanie pni drzew piłą łańcuchową, aż do rdzenia), przeciwdziała bowiem nadmiernemu wzrostowi drzew i zagęszczaniu się koron, a tym samym słabemu zawiązywaniu pąków kwiatowych. Początkowo nasze badania koncentrowały się na "mikrowstawkach" powstających w wyniku przeszczepiania pierścieni kory z podkładek karłowych na pień odmiany uprawnej. Badania te nie zostały jeszcze zakończone. W trakcie przeprowadzanych eksperymentów wyłoniła się jednak jeszcze inna metoda, która dała pozytywne rezultaty — produkcja drzew o"podwójnym" pniu.