Antraknozę roślin ozdobnych prezentowałem już wielokrotnie — głównie jako chorobę występującą na liściach. Jednak jej sprawca — grzyb Colletotrichum gloeosporioides — może powodować również znaczne straty w szkółkach rozwijając się na łodygach, w czego wyniku dochodzi do zamierania części lub całych roślin.
| Ligustr | |||
| W niektórych szkółkach już od kilkunastu lat chorobę obserwuje się na ligustrze (Ligustrum sp.). Na ogół producenci nie zwracają na nią większej uwagi, jeśli występuje w niewielkim nasileniu. Okazuje się jednak, że bagatelizowanie konieczności ochrony lekko zainfekowanych roślin albo jedynie przeprowadzanie mechanicznych zabiegów polegających na usuwaniu chorych pędów czy całych krzewów prowadzi z każdym rokiem do coraz większych strat w materiale roślinnym. Objawy chorobowe. Początkowo w łanie roślin pojawiają się gdzieniegdzie pojedyncze, więdnące pędy. Na ich powierzchni — w różnej odległości od podłoża — widać wydłużone, szaro-brązowe, a później brunatne, lekko zagłębione plamy rozszerzające się na obwodzie. Gdy obejmą one znaczną część lub cały obwód łodygi, dochodzi, ponad miejscem porażenia, do zmiany barwy liści na jasnozieloną, a następnie żółtą lub żółtobrązową (fot. 1).
Na powierzchni nekrozy, zwłaszcza przy dużym zagęszczeniu krzewu — co przyczynia się do zwiększenia wilgotności względnej powietrza w bezpośrednim otoczeniu rośliny — widać początkowo różowawe, a następnie ciemne skupienia zarodników grzyba. Często pęd wyłamuje się w miejscach nekrotycznych plam. Zdarza się niejednokrotnie, że patogen poraża wyrastające, nowe pędy tuż nad powierzchnią podłoża. Grzyb bardzo szybko opanowuje takie młode tkanki i rozrasta się na obwodzie łodygi, niekiedy na długości kilkunastu centymetrów. Porażony organ brązowieje i wyraźnie przewęża się na granicy zdrowej i chorej tkanki (fot. 2).
| |||
| Bluszcz | |||
| W tym przypadku grzyb C. gloeosporioides atakuje zwłaszcza w czasie rozmnażania roślin i może wówczas powodować znaczne straty. Objawy choroby. Grzyb infekuje sadzonki tuż nad podłożem i w ciągu kilku dni przerasta tkanki na całym obwodzie pędu. Opanowuje również liście. Porażone łodygi zmieniają zabarwienie na ciemnobrunatne, a liście brązowieją i zwisają na pędzie. Na powierzchni liści, w obrębie brązowych lub brunatnych przebarwień można zauważyć bardzo liczne, koncentrycznie ułożone, ciemne skupienia zarodników grzyba — sprawcy choroby (fot. 3). Niekiedy wokół zwykle owalnych lub okrągłych plam widać wyraźną obwódkę.
| |||
| Rozprzestrzenianie i rozwój patogenu | |||
| W okresie wegetacji zarodniki grzyba uwalniają się z acerwulusów (organów zarodnikowania konidialnego) i przenoszone są na zdrowe rośliny z kroplami wody, prądami powietrza, przy udziale owadów, a także podczas prac pielęgnacyjnych — w czasie cięcia roślin. Rozprzestrzenianie się choroby następuje przy rozmnażaniu roślin z sadzonek zielnych i zdrewniałych. Rozwój patogenu przebiega szczególnie szybko w czasie ukorzeniania sadzonek zielnych, kiedy temperatura otoczenia utrzymywana jest często na poziomie 25–28oC, a wilgotność względna powietrza przekracza 90%. | |||
| Zwalczanie choroby | |||
| – Należy usuwać chore sadzonki oraz porażone pędy lub całe krzewy i spalić je. – Po zauważeniu pierwszych objawów choroby trzeba także opryskiwać rośliny stosując Sportak Alpha 380 EC (0,05%) przemiennie z takimi fungicydami, jak: Bravo 500 SC, Gwarant 500 SC lub Folpan 80 WG (0,2%) albo Sarfun 500 SC lub Topsin M 70 WP (0,1%). | |||
