KRZEWUSZKI

    Rodzaj Weigela, czyli krzewuszka, należy do rodziny przewiertniowatych (Caprifoliaceae) i obejmuje 12 gatunków roślin pochodzących z Chin, Korei oraz z Japonii. Są to krzewy o sezonowych, ułożonych na pędach na krzyż, liściach, których brzegi są drobno piłkowane. Kwiaty mają kształt dzwonkowaty oraz długą rurkę. Ich barwa — najczęściej czerwona, rzadziej biała lub żółtawa — jest dość zmienna.






















    Na początku kwitnienia, które przypada na koniec maja i czerwiec (niektóre odmiany powtarzają kwitnienie), kolor kwiatów jest intensywny i ciemniejszy, w miarę przekwitania blednie i jaśnieje — szczególnie wyróżnia się pod tym względem krzewuszka różnobarwna (W. decora). Gatunki botaniczne (tab. 1) uprawia się obecnie bardzo rzadko i spotyka głównie w kolekcjach dendrologicznych.








    TABELA 1. GATUNKI KRZEWUSZEK: * – wg Heinzego i Schreibera (patrz 'Strefy klimatyczne dla upraw drzew i krzewów w Polsce’ – 'Szkółkarstwo’ 4/2000)










    Fot. 1. Weigela coraeensis 'Alba’





    Hodowla odmian
    Znaczenie mają głównie liczne odmiany krzewuszek (tab. 2), których na świecie jest ponad 200. Różnią się pokrojem i siłą wzrostu, barwą liści i kwiatów, terminem kwitnienia oraz odpornością na mróz.




     






    Tabela 2. Odmiany* krzewuszek: * – określenie pochodzenia większości odmian, które są często wielokrotnymi mieszańcami, jest trudne, dlatego tylko w nielicznych i udokumentowanych przypadkach podany jest gatunek, do którego zalicza się daną odmianę










    Fot. 2. 'Aleksandra’ – kolor liści z końca października (jaśniejszy)










    Fot. 3. 'Bristol Ruby’










    Fot. 4. 'Eva Rathke’










    Fot. 5. 'Goldrush’










    Fot. 6. 'Nana Purpurea’ (z lewej)










    Fot. 7. 'Nana Variegata’










    Fot. 8. 'Olympiade’










    Fot. 9. 'Pink Princess’










    Fot. 10. 'Polka’










    Fot. 11. 'Red Prince’


    Hodowlę krzewuszek rozpoczął na początku drugiej połowy XIX w. Belg — Luis van Houtte. Najwięcej odmian uzyskano jednak w tym czasie we Francji (prace zapoczątkował tam Victor Lemoine, znany również z hodowli odmian lilaków, jaśminowców i jabłoni ozdobnych). Również w Polsce, po drugiej wojnie światowej, w Arboretum Kórnickim prowadzono prace hodowlane krzyżując kilka mniej znanych gatunków (W. maximowiczii, W. middendorffiana i inne), ale nie odniesiono większych sukcesów. Na początku lat 80. w Ottawie, w Kanadzie prace hodowlane rozpoczęła Felicitas Sweida, otrzymując kilka ciekawych odmian, o interesujących barwach kwiatów, liści oraz pokroju. Odmiany te szybko zdobyły popularność w Ameryce i w Europie Zachodniej. Na początku lat 90. były już powszechnie uprawiane w Holandii, a obecnie niektóre z nich trafiły do Polski. Jednak standardami (nie tylko w Polsce) pozostają nadal dwie odmiany o intensywnie czerwonych kwiatach — 'Eva Rathke’ uzyskana przez Rathkego w Pruszczu Gdańskim oraz 'Bristol Rubby’ otrzymana przez A. Cummingsa ze skrzyżowania odmian 'Rosea’ i 'Eva Rathke’.



    Rozmnażanie
    Krzewuszki rozmnaża się stosunkowo łatwo przez sadzonki. Siew nasion nie jest praktykowany. Dwuwęzłowe sadzonki zielne sporządza się w czerwcu. Stosując substancje wspomagające ukorzenianie oraz zamgławiając można uzyskać 100% przyjęć. Ukorzenianie sadzonek zdrewniałych bezpośrednio w gruncie daje zróżnicowane rezultaty, uzależnione, między innymi, od przebiegu pogody oraz stanu przezimowania roślin matecznych.

    Related Posts

    None found

    Poprzedni artykułMIĘDZY USTAWĄ A ZDROWYM ROZSĄDKIEM
    Następny artykułMONITOROWANIE RYNKU ROLNEGO

    ZOSTAW ODPOWIEDŹ

    Wpisz treść komentarza
    Wpisz swoje imię

    ZGODA NA PRZETWARZANIE DANYCH OSOBOWYCH *

    Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany, podajesz go wyłącznie do wiadomości redakcji. Nie udostępnimy go osobom trzecim. Nie wysyłamy spamu. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem*.