Głównymi odmianami porzeczki czerwonej uprawianymi w Niemczech są Jonkheer van Tets, Roter i Rovada. W produkcji znajdują się także: Rolan, Rosetta i Stanza. Ostatnio duże nadzieje wiąże się z kilku nowymi odmianami, Junifer pochodzącą z Francji oraz Detvan, Maraton i Tatran — ze Słowacji. Nowości te znajdują się od 1992 roku w doświadczeniach w Instytucie Badawczym w Weinsbergu w Niemczech.
Z dziesięciu odmian podlegających badaniom największy średni plon z trzech lat (1995–97) osiągnęły Rolan, Jonkheer van Tets i Roter. Najgorzej natomiast wypadły słowackie: Tatran, Detvan i Maraton. Dwie ostatnie odmiany charakteryzowały się jednak najdłuższymi gronami, które w przypadku Maratona osiągały ponad 13 cm długości (tabela).
Na podstawie Obstbau 6/98
Czerwone porzeczki przeznaczone do bezpośredniej sprzedaży powinny mieć dobry smak, długie grona oraz jędrne i duże jagody. Najlepsza jest lekko czerwona barwa owoców, jagody zbyt ciemne uważane są bowiem przez kupujących za przejrzałe.
Głównymi odmianami porzeczki czerwonej uprawianymi w Niemczech są Jonkheer van Tets, Roter i Rovada. W produkcji znajdują się także: Rolan, Rosetta i Stanza. Ostatnio duże nadzieje wiąże się z kilku nowymi odmianami, Junifer pochodzącą z Francji oraz Detvan, Maraton i Tatran — ze Słowacji. Nowości te znajdują się od 1992 roku w doświadczeniach w Instytucie Badawczym w Weinsbergu w Niemczech.
Z dziesięciu odmian podlegających badaniom największy średni plon z trzech lat (1995–97) osiągnęły Rolan, Jonkheer van Tets i Roter. Najgorzej natomiast wypadły słowackie: Tatran, Detvan i Maraton. Dwie ostatnie odmiany charakteryzowały się jednak najdłuższymi gronami, które w przypadku Maratona osiągały ponad 13 cm długości (tabela).
Na podstawie Obstbau 6/98