Wspomniane rosyjskie podkładki wyhodowali w Stacji Doświadczalnej Krymsk w Rosji, G. V. Jeremin i A. V. Proworoczenko. Selekcjonowano je głównie pod względem ich dobrego zrastania się z odmianami czereśni, wczesnego wchodzenia w okres owocowania szczepionych na niej odmian i wysokiej plenności drzew. Zwracano także uwagę na właściwości skarlające podkładek, odporność korzeni na mróz, łatwe rozmnażanie się. Nowe podkładki mają również nie wytwarzać odrostów korzeniowych w sadzie. Wszystkie cztery podkładki rozmnażają się bardzo dobrze — przez sadzonki i odkłady w mateczniku. Według polskich szkółkarzy, wydajność 'L-2′, 'WC-13′, 'LC-52′ i 'WSL-2′ w mateczniku ma być tak samo dobra, jak podkładki 'Colt’. Najlepiej rozmnażają się 'L-2′ i 'WSL-2′, u których korzenie podczas rozmnażania przez sadzonki wytwarzają się zarówno w miejscu cięcia, jak i na całym odcinku pędu umieszczonego w substracie.
Siła wzrostu drzew na nowych rosyjskich podkładkach, według G. V. Jeremina
’L-2′ jest siewką P. lannesiana. Drzewa na tej podkładce zaczynają owocować o dwa lata wcześniej niż szczepione na siewce czereśni ptasiej i są znacznie od nich plenniejsze. Wzrost drzew na niej szczepionych jest o 30–35% słabszy niż na czereśni ptasiej. Spośród nowych podkładek korzenie jej są najmniej wytrzymałe na mróz (znoszą do –8°C).
’WC-13′ (P. cerasus x P. maackii). Plenność drzew na tej podkładce jest dwukrotnie wyższa niż szczepionych na siewce czereśni ptasiej, a drzewa rosną o 30–35% słabiej niż na tej siewce. Podkładka ta jest odporna na raka bakteryjnego drzew owocowych, dobrze znosi zwięzłe i podmokłe gleby. Jej korzenie wytrzymują spadki temperatury do –15°C.
’LC-52′ (P. cerasus x P. maackii). Podkładka ta dobrze zrasta się z większością odmian czereśni, drzewa na niej szczepione wchodzą w pełnię owocowania o 2, a nawet 3 lata wcześniej niż szczepione na siewce czereśni ptasiej i przewyższają je plennością. Drzewa wykształcają na niej zwartą koronę, o 40% mniejszą niż odmiany uszlachetniane na siewce. 'LC-52′ jest bardzo odporna na raka bakteryjnego drzew owocowych. Odporność korzeni na mróz jest podobna, jak podkładki 'WC-13′.
’WSL-2′ (P. fruticosa x P. lannesiana) bardzo dobrze rozmnaża się zarówno w mateczniku (fot. 1), jak i przez sadzonki. Podkładka ta w szkółce wytwarza bardzo dobrze rozwinięty system korzeniowy (fot. 2). 'WSL-2′ jest najsilniej skarlającą podkładką z czterech opisywanych — drzewa są o 50–60% mniejsze, niż na siewce czereśni ptasiej, dzięki czemu może mieć największe znaczenie w intensywnych sadach czereśniowych. Drzewa na tej podkładce wchodzą w pełnię owocowania o 2 lub 3 lata wcześniej niż szczepione na siewce czereśni ptasiej. Zgodność zrastania się 'WSL-2′ jest już potwierdzona dla takich odmian czereśni, jak 'Sylvia’, 'Sunburst’, 'Linda’, 'Techlovan’, 'Ulster’, 'Lapins’, 'Vanda’ i 'Summit’. Podkładka ta jest natomiast niezgodna z odmianami 'Sam’ i 'Venus’. 'WSL-2′ jest odporna na raka bakteryjnego drzew owocowych, nie jest porażana przez drobną plamistość drzew pestkowych, korzenie wytrzymują do –12oC (Ogorodnik 3/2000 i informacje własne).
Fot. 1. 'WSL–2′ bardzo łatwo rozmnaża się przez odkłady w mateczniku
Fot. 2. System korzeniowy podkładki 'WSL–2′
