ODMIANY PAPRYKI DO NIEOGRZEWANYCH TUNELI FOLIOWYCH, część 1

    Na rynku dostępne jest wiele odmian papryki różniących się wymaganiami klimatycznymi, typem wzrostu, pokrojem, sposobem plonowania. Prawie wszystkie cechują się bardzo dobrymi walorami użytkowymi. Zadaniem producenta jest dobór odpowiedniej do możliwości produkcyjnych gospodarstwa i wymagań rynku zbytu.












    Papryki wysokie (np. 'Oasis’ F1, 'El Paso’ F1, 'Barbadillo’ F1) niezbyt nadają się do uprawy pod niskimi osłonami. Sadzone bezpośrednio do gruntu tunelu nieogrzewanego są co prawda niższe niż w uprawie szklarniowej, ale do naprawdę dobrego plonowania wymagają systematycznego cięcia i podwiązywania pędów — są to bowiem na ogół rośliny o szerokim, otwartym pokroju. Przestrzeń między wierzchołkami takich roślin a powłoką tunelu o wysokości do 160 cm jest często zbyt mała, brakuje dobrej cyrkulacji powietrza, wysoka wilgotność sprzyja występowaniu suchej zgnilizny wierzchołkowej, chorób infekcyjnych i szkodników. Odmiany silnie rosnące wymagają bardzo dobrego przygotowania rozsady, bowiem ich system korzeniowy musi sprostać dużemu zapotrzebowaniu na składniki pokarmowe. Intensywnie plonujące wymagają obfitszego nawożenia i nawadniania niż te o ograniczonym wzroście i niewielkich owocach. Nie oznacza to jednak, że można pod tym względem zaniedbywać odmiany nisko rosnące. Pokrój roślin decyduje o sposobie prowadzenia — te o zwartym (np. 'Spartacus’ F1, 'Mazurka’ F1) można prowadzić nawet na jednym sznurze pionowym. Jeśli są one jednocześnie niskie (’Sinatra’ F1), wystarcza im nawet pojedyncza „ósemka”. Otwarty pokrój roślin (’Blondy’ F1) wymaga podwiązywania każdego pędu z osobna lub wielopoziomowych szpalerów. Sposób plonowania (wczesność zawiązywania owoców, ich masa, równomierność zawiązywania na kolejnych piętrach korony) również predestynują odmiany do uprawy w różnych warunkach. Typowo szklarniowe, o równomiernym zawiązywaniu i szybkim tempie dojrzewania owoców o masie do 200 g (np. 'Edison’ F1, 'Cuby’ F1, 'Bendigo’ F1) bardzo dobrze plonują w tunelach nieogrzewanych, ale warto prowadzić je wysoko, aby owoce zbierać kilkanaście razy w sezonie. Odmiany o dużych owocach (np. 'Spartacus’ F1, 'Roxy’ F1, 'Maite’ F1) zbiera się znacznie rzadziej, ze względu na długi okres dorastania i późne wybarwianie owoców. Wymagają one jedynie cięcia początkowego, to jest oczyszczenia 3, 4 pierwszych węzłów, ponieważ skumulowane na dolnych piętrach korony owocowanie jest wystarczająco obfite i umożliwia uzyskanie wysokiego plonu (powyżej 10 kg/m2) bardzo dużych (ok. 400 g), chociaż często niekształtnych owoców.



    Odmiany przebarwiające się na czerwono
    Typ „block” 'Barbadillo’ F1, 'Bendigo’ F1, 'Cadice’ F1, 'Encore’ F1, 'Lorca’ F1, 'Wilanko’ F1 — bardzo wczesne odmiany o szybkim tempie dorastania i wybarwiania owoców osadzonych na długiej szypułce, bardzo kształtnych, o grubej (7–8 mm) ściance i masie 160–180 g. Najsilniejszy wzrost w tej grupie ma 'Barbadillo’ F1, najsłabszy — 'Cadice’ F1. Ta ostatnia oraz 'Encore’ F1 i 'Lorca’ F1 mają tendencję do wydłużania owocu. Na roślinach ciętych i prowadzonych na 2, 3 pędy owoce zawiązują się bardzo równomiernie na kolejnych piętrach korony. 'Cuby’ F1, 'Edison’ F1, 'Enterprise’ F1, 'Habana’ F1, 'North Star’ F1, 'Puma’ F1, 'Spirit’ F1, 'Sirono’ F1, 'Tasty’ F1 — odmiany wczesne, rosnące średnio silnie, o pokroju zwartym. Owoce na długiej szypułce, bardzo kształtne, grubościenne, o masie około 180–200 g. 'Edison’ F1 i 'Cuby’ F1 (fot.) mają owoce o wyjątkowo długiej szypułce, uzyskujące czerwony kolor w ciągu około 2–3 dni po osiągnięciu dojrzałości zbiorczej. 'Spirit’ F1 jest bardzo tolerancyjna wobec różnic temperatury — bardzo rzadko występują u niej ordzawienia skórki.







    ODMIANA 'CUBY’ F1


    ’Cuzco’ F1, 'Lambada’ RZ F1, 'Locas’ F1, 'Magma’ F1, 'Mazurka’ RZ F1, 'Mega’ F1, 'Minibell’ F1, 'Mondo’ F1, 'Pierrot’ F1 (HA 1422), 'Polka’ RZ F1, 'Reflex’ F1, 'Sinatra’ F1 — w tunelach nieogrzewanych owocują w tym samym czasie, co 'Spartakus’ F1. Rośliny o krzaczastym, otwartym pokroju. Mają jednak sztywny pęd główny i dość krótkie międzywęźla, dlatego nawet przy obfitym owocowaniu są stabilne. Mimo to wymagają podwiązywania. W tunelach nieogrzewanych dorastają do 80 cm, dlatego polecane są do uprawy pod niskimi osłonami. Najniższy wzrost w tej grupie mają 'Cuzco’ F1 i 'Sinatra’ F1. Duże (ponad 200 g) owoce tych odmian, często o ściance nawet jednocentymetrowej grubości, mają kształt szerokiego prostopadłościanu z lekko zaznaczonymi czterema regularnymi komorami, wyrastają na średniej długości szypułce. 'Donna’, 'Kasztelanka’ F1, 'Lucy’ F1, 'Maja’ F1, 'Rebeka’ F1, 'Roberta’ F1 — polskie odmiany, przydatne przede wszystkim do uprawy w tunelach nieogrzewanych. Owoce duże (140–160 g), grubościenne (6–7 mm) mają tendencje do zaokrąglania wierzchołka. Dobrze plonują (na poziomie odmian zagranicznych), owoce szybko dorastają i wybarwiają się. 'Lucy’ F1 i 'Rebeka’ F1 wyróżniają się jednoczesnym dojrzewaniem owoców na różnych piętrach otwartej, luźnej korony. Pozostałe odmiany z tej grupy mają zwarty pokrój i rosną dość intensywnie. 'King Artur’ F1 — odmiana dyskusyjna pod względem wczesności, wytwarza bardzo mało pędów bocznych, mimo to obficie plonuje w każdych warunkach. Na różnych piętrach otwartej, luźnej korony jednocześnie dojrzewają owoce, które są duże i szybko się przebarwiają na intensywny, czerwony kolor. 'Alberto’ F1, 'Maite’ F1, 'Roxy’ F1, 'Spartacus’ F1 — nadają się do uprawy na słabszych glebach. Rośliny są zwarte, krępe, o dużej fizjologicznej odporności na niesprzyjające warunki uprawy. Silny, choć dość płytki, system korzeniowy ogranicza nieco zakażenie patogenami glebowymi. Ze względu na bardzo dużą masę, owoce dość późno zaczynają się w sposób plamisty przebarwiać. Najwcześniejszą odmianą z tej grupy jest 'Alberto’ F1. Najsilniej rośnie 'Roxy’ F1, a najsłabiej 'Maite’ F1. 'Paso Real’ F1 (HA 1195) — wysoko rosnąca, polecana przede wszystkim do uprawy w szklarniach lub wysokich tunelach ogrzewanych. Tam na różnych substratach może dawać bardzo duże plony całkowicie wybarwionych owoców. Pod osłonami nieogrzewanymi zaleca się zbierać ją „na zielono”, ponieważ późno zaczyna się przebarwiać. Jesienią bardzo obficie plonuje w niskiej temperaturze. Dobrze wiąże osadzone na długiej szypułce owoce, które szybko dorastają. Jest jedną z odmian o dużej odporności na ordzawienia. Typ Lamuyo 'Oasis’ F1 — najwcześniejsza odmiana w tym typie, o wysokim plonie i dobrej jakości owoców. Ma duże wymagania pokarmowe — szczególnie ważne jest nawożenie fosforowo-wapniowe i potasowe już na etapie produkcji rozsady, ponieważ należy do odmian silnie rosnących. 'Dennis’ F1, 'Lima’ F1, 'Predi’ F1 — charakteryzują się wyjątkowo, jak na ten typ, słabym wzrostem, co jednak nie ogranicza ich plonowania. Owoce na długiej szypułce — duże, o grubej ściance i słabo zaznaczonych komorach. Wysokość i jakość plonu owoców tych odmian porównywalne z 'Oasis’ F1. Są jednak od niej późniejsze. 'Miami’ F1 — plonowanie i jakość owocu na poziomie odmian wyżej wymienionych, ale znacznie silniejszy wzrost roślin (owoce mogą być większe), nawet w porównaniu z 'Oasis’ F1. Dr inż. Agnieszka Stępowska jest pracownikiem Instytutu Warzywnictwa w Skierniewicach

    Related Posts

    None found

    Poprzedni artykułCORAZ WIĘCEJ CHORÓB ZAGRAŻA PELARGONIOM
    Następny artykułILE BĘDZIE WARZYW POLOWYCH?

    ZOSTAW ODPOWIEDŹ

    Wpisz treść komentarza
    Wpisz swoje imię

    ZGODA NA PRZETWARZANIE DANYCH OSOBOWYCH *

    Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany, podajesz go wyłącznie do wiadomości redakcji. Nie udostępnimy go osobom trzecim. Nie wysyłamy spamu. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem*.