Ogrodinfo

Nieodzownym warunkiem sprawnego działania systemów nawodnień kroplowych jest korzystanie w czystej, tak pod względem chemicznym, jak i mechanicznym, wody. Zanieczyszczenia mechaniczne, takie jak piasek, muł, pył, mogą być stosunkowo łatwo usunięte z niej za pomocą różnego rodzaju filtrów, na przykład, dyskowego, siatkowego, piaskowego czy hydrocyklonu. Znacznie trudniejsze i kosztowniejsze jest usuwanie zanieczyszczeń chemicznych, które wytrącając się lub osadzając powodują zatykanie kapilar.

Według prognoz ISK, w ciągu najbliższych kilku lat na pierwsze miejsce w Polsce wysunie się podkładka 'M.9', która ze swoimi podklonami osiągnie ponad 50-procentowy udział w krajowej produkcji drzewek jabłoni (obecnie wynosi on około 30%). Część sadowników uważa jednak, że 'M.9' jest niedostatecznie wytrzymała na mróz i dlatego szuka drzewek na takich podkładkach karłowych, na których ryzyko uszkodzeń mrozowych byłoby jak najmniejsze. Z dużym zainteresowaniem obserwowane są więc w doświadczeniach sadowniczych nowe podkładki karłowe dla jabłoni. Jedną z takich obiecujących podkładek, których wysoką odporność na mróz gwarantuje pochodzenie, jest białoruska 'PB-4'.

W ostatnich latach warzywo to na trwałe zadomowiło się na polskim rynku, a jego znaczenie gospodarcze ciągle rośnie. Obecnie uprawia się go na około trzech tysiącach hektarów. Swoją popularność zawdzięcza przede wszystkim dużej plenności przy krótkim okresie wegetacji oraz możliwości przechowywania. Najwięcej produkuje się kapusty pekińskiej jesienią, kiedy warunki klimatyczne są dla niej najbardziej odpowiednie i pozwalają uzyskać wysokie, najlepszej jakości plony. Uprawa tego gatunku wymaga jednak dużego doświadczenia i starannego przeprowadzania niezbędnych zabiegów pielęgnacyjnych.

Coraz częściej właściciele szkółek sadowniczych decydują się na dodatkową produkcję materiału ozdobnego. Stanisław Wieczorek prowadzący 250-hektarowe gospodarstwo w Kostrzynie Wielkopolskim koło Poznania nie potrafi przewidzieć, jak się będzie zmieniała struktura upraw w jego szkółce. Gospodarstwo znane jest m.in. z produkcji róż — około 98 tys. krzewów i 3 mln podkładek rocznie — powiększa się także asortyment odmianowy i gatunkowy materiału sadowniczego. Utrzymanie dużej różnorodności w gospodarstwie pozwala na zapewnienie płynności finansowej i sprostanie zamówieniom.

Z danych Światowej Organizacji Żywności i Rolnictwa wynika, że 30–40% światowej produkcji roślinnej pochodzi z 260 milionów hektarów nawadnianych upraw. Obszar ten stanowi zaledwie 17% światowych użytków rolnych. Nawadniane plantacje przynoszą wyższe nawet do 200% plony. Fakty te powinny skłonić polskich ogrodników do rozpoczęcia nawadniania swoich upraw. Mapa meteorologiczna średnich opadów w Polsce ujawnia, że najbardziej narażone na brak wody w okresie wegetacji są najurodzajniejsze obszary Polski: Wielkopolska, Kujawy, część Pomorza Zachodniego. Tam też już dość powszechnie nawadnia się uprawiane warzywa.

W zachodnioeuropejskiej produkcji szkółkarskiej roślin ozdobnych zarysowały się dwa skuteczne, a zarazem skrajnie różne sposoby zwiększania opłacalności. Z jednej strony powstaje coraz więcej "fabryk" oferujących towar masowy i kooperujących z dużymi odbiorcami, a z drugiej — szkółek z rarytasami, czyli produktami trafiającymi w rynkowe nisze. Przykłady takiej polaryzacji najłatwiej znaleźć w centrach intensywnej produkcji szkółkarskiej, np. w holenderskim Boskoop.

Na spotkaniu przedstawicieli przetwórstwa i plantatorów z firmą Bejo Zaden Poland (relacja w HO 5/2002) — John van Brussel — menager holenderskiej firmy, w...

W Polsce dziko występują trzy gatunki z rodzaju Sambucus: bez hebd (S. ebulus) — bylina o niezdrewniałych pędach i czarnych niejadalnych owocach, bez koralowy (S. racemosa) — krzew o trujących koralowoczerwonych owocach oraz bez czarny (S. nigra). Z tych gatunków tylko bez czarny jest polecany do uprawy. W formie dzikiej spotyka się go na terenie całego kraju, nie ma natomiast towarowych plantacji owocowych.

Od wielu lat gerbera na rynku kwiaciarskim zajmuje jedną z ważniejszych pozycji. Co roku wprowadzane są nowe odmiany, które mają przyciągnąć klientów nie tylko barwą, ale także kształtem i wielkością kwiatostanów, a producentów wyższym plonem i tolerancją wobec warunków uprawy. Do niedawna uprawiano przede wszystkim odmiany wielkokwiatowe, zwane też standardowymi, u których średnica kwiatostanu wynosi z reguły 10–11 cm, a ostatnio coraz większym popytem cieszą się odmiany miniaturowe, o małych koszyczkach kwiatowych (fot. 1).

Doniesienia z XXVI Międzynarodowego Kongresu Ogrodniczego