Ogrodinfo

Takie lub podobne stwierdzenia coraz częściej przewijają się w rozmowach z sadownikami. Powodów do złego nastroju nie brakuje. Komornik w gospodarstwie sadowniczym to wydarzenie bez precedensu. Takich gości producenci owoców nie mieli od dziesięcioleci. Ale drugi rok kiepskich cen robi swoje. Charakterystyczne jest też, że wielu ogrodników nie narzeka już na ceny, ale zadowoleni są z samego faktu, że owoce udaje się sprzedać.

Relacja z międzynarodowej wystawy kwiaciarskiej w Amsterdamie

W poprzednim numerze (HO 2/2002) zapoznałem Czytelników z pracami na temat odmian i podkładek, prezentowanymi w Stanach Zjednoczonych na IV międzynarodowym sympozjum poświęconym uprawie czereśni i wiśni. Poniżej przedstawiam doniesienia dotyczące systemów uprawy, pękania owoców i sposobów przeciwdziałania temu niekorzystnemu zjawisku oraz metod przechowywania czereśni.

Coraz częściej w dużych kompozycjach roślinnych wykorzystuje się kwiatostany tojadów, które na pierwszy rzut oka kojarzą się z ostróżkami. Pojedynczy kwiat tojadu ma jednak górny płatek w kształcie hełmu (fot. 1). Jest to cecha rozpoznawcza tego rodzaju (Aconitum), do którego należy około 350 gatunków. Są to byliny, które dotychczas znajdowały zastosowanie przede wszystkim na rabatach — w parkach i ogrodach. Za granicą (m. in. w Holandii, Izraelu) coraz częściej wykorzystuje się tojady w produkcji na kwiat cięty — polowej lub pod osłonami — w której znaczenie mają zaledwie kilka gatunków i ich odmian. Na giełdach holenderskich są to jedne z najwyżej notowanych bylin w tej kategorii — po astrze, nawłoci, ostróżce, mikołajku, przetaczniku (tojad zajmuje ogólnie 38. pozycję w aukcyjnym rankingu kwiatów ciętych, wyprzedzając m.in. lewkonię czy wyżlin zwany lwią paszczą). Ostatnio sprzedawano tam rocznie ponad 20 mln kwiatów z rodzaju Aconitum, za prawie 12 mln NLG (ok. 19,2 mln zł).

Rośliny należy nawozić racjonalnie, na podstawie wyników analizy zasobności ich części wskaźnikowych oraz owoców w składniki pokarmowe. Najczęściej roślinom dostarcza się makroelementów (N, P, K, Ca), nie wolno zapominać jednak o mikroelementach, także oddziałujących na kondycję drzew i jakość plonu.

Problemy te wynikają głównie z niewłaściwych warunków uprawy we wczesnych stadiach rozwoju pąków kwiatowych. Zaburzenia występują z różnym nasileniem u poszczególnych odmian — z reguły najwrażliwsze są czerwone.

Internet — masowy środek informacji i łączności — postanowiono wykorzystać także w ochronie roślin. Między innymi Duńczycy chcą w ten sposób ułatwić rolnikom i ogrodnikom podejmowanie decyzji o rozpoczęciu (bądź zaniechaniu) zabiegów ochronnych.

Tegoroczne XXII Międzynarodowe Seminarium Sadownicze w Limanowej (13–14 marca), odbywało się pod hasłem "Drogi wyjścia z kryzysu ekonomicznego w polskim sadownictwie".

Jeszcze do niedawna największym zainteresowaniem polskich konsumentów cieszyły się jabłka duże, bardzo dobrze wybarwione. Wśród odmian dominowały te, które miały intensywnie czerwony, rumieniec. W dalszym ciągu są one w przewadze. Coraz częściej jednak poszukiwane są jabłka żółte i zielone. Odmian z tej pierwszej grupy jest kilka natomiast rzadkością są jabłka zielonkawe.

Roztocze to najliczniejsza grupa szkodników występujących corocznie w wielu uprawach sadowniczych. Konieczność prowadzenia zabiegów ochronnych przeciwko nim uzależniona jest przede wszystkim od przebiegu pogody, przyjętego systemu ochrony oraz agrotechniki. Obfite deszcze i chłody hamują rozwój populacji roztoczy, natomiast długotrwałe susze i wysoka temperatura sprzyjają ich rozwojowi. Łagodne zimy i ciepłe wiosny przyczyniają się do wczesnego wychodzenia z kryjówek i szybkiego rozwoju kolejnych pokoleń.