POLSKIE ODMIANY PAPRYKI SŁODKIEJ DO UPRAWY W POLU

    Do niedawna uważano, że uprawa towarowa papryki słodkiej w polu jest w naszym kraju zawodna. Jest to roślina ciepłolubna, dlatego powodzenie jej uprawy w polu zależy często od doboru odmiany dostosowanej do mniej korzystnych warunków środowiska. Postęp krajowych placówek w hodowli papryki - zarówno słodkiej, jak i ostrej - poszerzył ofertę odmian rodzimych, a kilka z nich można polecać do uprawy w polu.






















    Do niedawna uważano, że uprawa towarowa papryki słodkiej w polu jest w naszym kraju zawodna. Jest to roślina ciepłolubna, dlatego powodzenie jej uprawy w polu zależy często od doboru odmiany dostosowanej do mniej korzystnych warunków środowiska. Postęp krajowych placówek w hodowli papryki — zarówno słodkiej, jak i ostrej — poszerzył ofertę odmian rodzimych, a kilka z nich można polecać do uprawy w polu. Mniej zawodne w plonowaniu i odpowiednie do uprawy polowej okazały się heterozyjne odmiany tego warzywa, choć na odmiany ustalone też warto zwrócić uwagę. Uprawa odmian bardzo wczesnych, o krótkim okresie wegetacji gwarantuje uzyskanie stabilnych plonów w zmiennych warunkach pogodowych.



    Cienkościenne odmiany ustalone
    ’Mira’ i 'Zorza’, odmiany wyhodowane w Igołomi (Krakowska Hodowla i Nasiennictwo Polan sp. z o.o.), znane są już zapewne wielu producentom. Obie są niskie — wysokość ich nie przekracza 30 cm i tworzą rośliny o zwartym, sztywnym pokroju, dzięki czemu można je uprawiać bez podpór. Nie wymagają usuwania bocznych pędów (pasemkowania). Zaleca się rozstawę 40 x 40 cm. Przy optymalnym dla nich zagęszczeniu 5, 6 roślin na m2 w uprawie polowej uzyskuje się przy mniej korzystnej pogodzie plon handlowy owoców 2,8–3,5 kg/m2, zaś przy bardziej sprzyjającej — nawet do 4,8 kg/m2. Z jednej rośliny można zebrać, w zależności od roku, 8–17 owoców handlowych. Są to odmiany średnioowocowe, różniące się ustawieniem owoców na roślinie — 'Zorza’ ma zwisające, 'Mira’ — wzniesione. Ta ostatnia tworzy stożkowate owoce (fot. 1) o nieznacznie większej masie (średnio 65 g) w porównaniu do owoców 'Zorzy’ (średnio 55 g). Grubość ścianek owoców tych odmian wynosi około 4,8–5,5 mm, przy czym nieznacznie grubszą ma 'Zorza’ (fot. 2).







    FOT. 1. 'MIRA’










    FOT. 2. 'ZORZA’


    W fazie dojrzałości użytkowej owoce odmian „igołomskich” są żółte, z czasem przebarwiają się na kolor pomarańczowoczerwony, a w pełni dojrzałe są czerwone z połyskiem. Nie są zbyt atrakcyjne dla domowego i przemysłowego przetwórstwa, gdzie preferowane są odmiany grubościenne, natomiast są doskonałe do bezpośredniego spożycia (sałatki) i do faszerowania. Dobrze znoszą transport. Obie są bardzo wczesne, w porównaniu z innymi odmianami uprawianymi w polu.
    W rejonie Lubelszczyzny optymalny termin sadzenia rozsady papryki słodkiej to pierwsza dekada czerwca. Z wieloletnich doświadczeń wynika, że wcześniejsze terminy sadzenia nie przyspieszają owocowania. W latach ciepłych i słonecznych pierwsze owoce tych odmian zbiera się już na przełomie lipca i sierpnia, zaś przy mniej korzystnej pogodzie — pod koniec pierwszej lub w drugiej dekadzie sierpnia.



    Grubościenne typu block
    Obecnie największym powodzeniem na rynku, zarówno do bezpośredniego spożycia, jak i do przetwórstwa, cieszą się owoce papryki słodkiej typu block, o grubej ściance owocni. Ponadto przemysł przetwórczy wymaga od producentów wstępnej obróbki owoców — usunięcia gniazda nasiennego — dlatego uprawiając paprykę dla przetwórstwa powinno się dobierać odmiany o dużej wydajności biologicznej owoców (dużej ilości masy użytkowej owocu w całej jego masie, w procentach).

    ’Mino’, odmiana Hodowli Roślin Ogrodniczych capsi-noVa L. & P. Nowaczyk, spełnia powyższe wymagania. Rośliny są rozłożyste i niskie — w uprawie polowej osiągają wysokość 30–35 cm. Przy zagęszczeniu 4, 5 roślin/m2 uzyskuje się plon 3–4 kg/m2. Z uprawy w większym zagęszczeniu (5, 6 roślin/m2) plon wzrasta o 0,8–1,5 kg/m2, ale zbiór opóźnia się wówczas o 7–10 dni. Jest to odmiana bardzo wczesna. Przy dobrych warunkach pogodowych zbiory rozpoczynają się zwykle na przełomie pierwszej i drugiej dekady sierpnia, zaś w latach mniej korzystnych, w drugiej połowie tego miesiąca. Z jednej rośliny można zebrać 3–7 owoców handlowych. Ścianka owoców tej odmiany jest bardzo gruba (8–11 mm) i obserwuje się duże zróżnicowanie ich masy, która może wynosić od 100 g do 220 gramów (średnio około 180 g, fot. 3). W fazie dojrzałości użytkowej są zielone, w pełni dojrzałe — ciemnoczerwone z połyskiem. Wydajność biologiczna odmiany 'Mino’ jest wysoka — od 89% do 93%.







    FOT. 3. 'MINO’


    ’Maja’ F1 i 'Roberta’ F1 to wczesne odmiany heterozyjne hodowli Katedry Genetyki, Hodowli i Biotechnologii Roślin SGGW. Rośliny odmiany 'Maja’ F1 są średnio wysokie — w polu przeciętnie 47–50 cm, zaś odmiany 'Roberta’ F1 są raczej niskie — średnia wysokość 36–40 cm. Obie są doskonale przystosowane do niekorzystnych warunków środowiska i regularnie plonują w polu. W latach ciepłych i słonecznych pierwsze owoce zbiera się już na początku sierpnia, zaś przy mniej korzystnej pogodzie zaczynają dojrzewać w połowie sierpnia. Uprawiając te odmiany w zagęszczeniu 4 rośliny/m2 można uzyskać od 3,2 do 4,5 kg/m2 owoców handlowych. Z jednej rośliny odmiany 'Maja’ F1 zbiera się średnio 7,5–14,5 sztuk owoców handlowych, zaś z odmiany 'Roberta’ F1, nieznacznie mniej, bo średnio 6–12 sztuk. Owoce obu mają ustawienie zwisające, ale różnią się kształtem i masą. Masa owoców tej pierwszej wynosi średnio 100 g (grubość ścianki — 5,7–8,2 mm), a drugiej — średnio 130 g (grubość ścianki 6,0–9,2 mm, fot. 4).







    FOT. 4. 'ROBERTA’


    W fazie dojrzałości użytkowej owoce 'Mai’ F1 są jasnozielone z żółtym przebarwieniem, a 'Roberty’ F1 — zielone. Owoce obu, dojrzałe fizjologicznie, są intensywnie czerwone z wyraźnym połyskiem (fot. 5).







    FOT. 5. 'MAJA’


    Dr Halina Buczkowska jest pracownikiem Katedry Warzywnictwa i Roślin Leczniczych AR w Lublinie

    Z odmian mieszańcowych pochodzenia zagranicznego, jak dotychczas, adaptacja tylko kilku gwarantuje polskiemu producentowi uzyskanie dobrych plonów z uprawy papryki słodkiej w polu. Mogą to być — 'King Arthur’ F1, 'Dennis’ F1 i 'Gypsy’ F1 — Seminis Vegetable Seeds Polska, 'Jupiter’ — Novartis Seeds, 'Spartacus’ — De Ruiter Seeds, 'Polka’ F1 — Rijk Zwaan. Wyczerpujące informacje na temat tych i wielu innych odmian pochodzenia krajowego i zagranicznego znajdziecie Państwo w wydanej przez Wydawnictwo Plantpress książce „Odmiany warzyw” (red.).

    Related Posts

    None found

    Poprzedni artykułMIĘTA WONNA 'VARIEGATA’ (Mentha suaveolens)
    Następny artykuł”ZROZUMIEĆ NEGOCJACJE”…

    ZOSTAW ODPOWIEDŹ

    Wpisz treść komentarza
    Wpisz swoje imię

    ZGODA NA PRZETWARZANIE DANYCH OSOBOWYCH *

    Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany, podajesz go wyłącznie do wiadomości redakcji. Nie udostępnimy go osobom trzecim. Nie wysyłamy spamu. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem*.