PROGNOZY DLA WARZYWNICTWA, cz. I

    W bieżącym oraz następnym numerze "Hasła Ogrodniczego" przedstawimy prognozy wystąpienia kilku najważniejszych chorób i szkodników warzyw opracowane w Zakładzie Metod Prognozowania i Rejestracji Agrofagów Instytutu Ochrony Roślin w Poznaniu (red.).
































    Zaraza ziemniaka na pomidorze
    Zaraza ziemniaka na pomidorze w roku 2000 poraziła (średnia dla Polski) 21,5% owoców (średnia wieloletnia —18,4%). Największe jej nasilenie — powyżej 30% porażonych owoców rejestrowały województwa: podlaskie — 80% (Łomża), oraz lubelskie, gdzie porażone zostało 36,1% owoców (Zamość — 71%,), podkarpackie — 35% (Przemyśl — 61%), świętokrzyskie (Kielce — 32,6%). Większą od średniej krajowej liczbę porażonych owoców pomidorów odnotowały oddziały terenowe: Bydgoszcz — 37,6% (kujawsko-pomorskie), Sieradz — 34,6% (łódzkie), Siedlce — 34% (mazowieckie), Szczecin — 32% (zachodniopomorskie). Najniższy odsetek porażonych owoców pomidorów, nieprzekraczający 5%, wykazały województwa pomorskie i warmińsko-mazurskie.
    Od wielu lat zaraza ziemniaka należy do najgroźniejszych chorób grzybowych pomidorów i często występuje w dużym nasileniu. Na podstawie wieloletnich obserwacji można przypuszczać, że po okresie przejściowego spadku jej występowania, w sprzyjających warunkach pogodowych (wysoka wilgotność powietrza, obfite opady deszczu na przełomie czerwca i lipca, duże zachmurzenie), porażenie owoców w bieżącym roku może się zwiększyć.












    Mączniak rzekomy ogórka
    Mączniak rzekomy ogórka w roku 2000 poraził w kraju średnio 27,6% roślin ogórków, o 3,1% mniej niż w roku 1999. Podobnie jak w poprzednich latach, najwcześniej jego objawy obserwowano w południowo-wschodniej części Polski, tam też notowano ich większe nasilenie: w województwie podkarpackim porażone było średnio 56,8% roślin (Przemyśl — 64,5%, Rzeszów — 59%, Krosno — 47%), lubelskim — 49,7% (Zamość — 94%, Lublin — 40,6%), świętokrzyskim (Kielce) — 40,2%; nieco mniej w województwach: małopolskim (Tarnów — 56%), śląskim (Częstochowa — 56%), łódzkim (Sieradz — 45,8%), wielkopolskim (Kalisz — 70%), mazowieckim (Siedlce — 64% i Ciechanów — 42%) i lubuskim (Gorzów Wlkp. — 46%). Najmniej porażonych roślin, nie więcej niż 10%, odnotowano w północno-wschodniej Polsce — w województwie warmińsko-mazurskim (5,3%) i podlaskim (6%).
    Podobnie jak w latach ubiegłych, w 2001 roku z wcześniejszym występowaniem i większym nasileniem mączniaka rzekomego ogórka należy się liczyć w województwach południowo-wschodnich, niektórych regionach środkowej Polski i w województwie lubuskim. Procent porażonych roślin będzie też uzależniony od tego, czy warunki pogodowe (wysoka wilgotność powietrza, długotrwałe zwilżenie liści) w sezonie wegetacyjnym będą sprzyjały rozwojowi choroby.












    Mączniak rzekomy cebuli
    Mączniak rzekomy cebuli w roku 2000 występował na terenie całego kraju w zróżnicowanym nasileniu. Pogoda nie sprzyjała infekcjom, czego skutkiem było zmniejszenie się nasilenia choroby do poziomu (średniego dla kraju) 13,6% porażonych roślin cebuli. Pierwsze objawy choroby zaobserwowano w południowo-wschodniej i niektórych rejonach zachodniej Polski. Duże jej nasilenie, powyżej 20% porażonych roślin, odnotowano — podobnie jak w latach ubiegłych — w oddziałach terenowych: Zamość — 85% (Lubelskie), Przemyśl — 53,1% (Podkarpackie) oraz Wałbrzych — 40,3% (Dolnośląskie), Słupsk — 36,3% (Pomorskie), Kalisz — 35% (Wielkopolskie). Niewielkie porażenie cebuli (do 10% średnio dla województwa) rejestrowano w: zachodniopomorskim — 2,5%, podlaskim — 4,3%, mazowieckim — około 7%, warmińsko-mazurskim — 7,2%, śląskim — 8,9%, opolskim — 9,5% i lubuskim — 9,8%.
    Tak, jak w latach ubiegłych, z wcześniejszym występowaniem i większym nasileniem mączniaka rzekomego ogórka w roku 2001 należy się liczyć na plantacjach położonych na krańcach południowo-wschodniej Polski oraz na niektórych obszarach województw: dolnośląskiego, wielkopolskiego i pomorskiego. Procent porażonych roślin będzie jednak uzależniony od tego, czy warunki pogodowe w bieżącym roku będą sprzyjały rozwojowi choroby.












    Bielinek kapustnik
    Bielinek kapustnik w roku 2000 występował powszechnie, powodując średnio w kraju uszkodzenie 6,7% roślin kapustnych. W porównaniu z rokiem 1999, zgodnie z prognozą, nastąpiło dość znaczne zmniejszenie się procentu uszkodzonych roślin (o 7,2%). Na zmniejszenie się liczebności szkodnika miały wpływ niekorzystne warunki meteorologiczne w okresie lotu motyli II pokolenia i składania przez nie jaj (obfite opady w lipcu). Od dziewięciu lat średni dla Polski procent uszkodzonych roślin kapustnych kształtuje się poniżej średniej wieloletniej (24,1%). Większe zagrożenie bielinek kapustnik stanowił na północy Polski, w województwach: warmińsko-mazurskim — 13,8% uszkodzonych roślin, pomorskim — 12,2% (Gdańsk — 15%) oraz w oddziałach terenowych: Suwałki — 16% (podlaskie), Ostrołęka — 12% (mazowieckie) i Zamość — 11% (lubelskie). W pozostałych rejonach kraju szkodliwość nie przekraczała 10% uszkodzonych roślin.
    Na podstawie wieloletnich obserwacji przewiduje się, że w roku 2001 nie nastąpi znaczne zwiększenie się szkodliwości bielinka kapustnika. Sytuacja może ulec zmianie w przypadku warunków meteorologicznych sprzyjających rozwojowi szkodnika. Z tego powodu konieczna będzie systematyczna kontrola liczebności, zwłaszcza II pokolenia, w stałych rejonach występowania szkodnika i intensywnej uprawy roślin kapustnych.









    Related Posts

    None found

    Poprzedni artykułKRZEWUSZKI
    Następny artykułSOK WIŚNIOWY POLSKĄ SZANSĄ

    ZOSTAW ODPOWIEDŹ

    Wpisz treść komentarza
    Wpisz swoje imię

    ZGODA NA PRZETWARZANIE DANYCH OSOBOWYCH *

    Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany, podajesz go wyłącznie do wiadomości redakcji. Nie udostępnimy go osobom trzecim. Nie wysyłamy spamu. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem*.