WYBÓR DRZEWEK DO SADU JABŁONIOWEGO

    O powodzeniu uprawy jabłoni decyduje w dużej mierze jakość drzewek. Większość szkółek w Polsce produkuje jednoroczne okulanty. W ostatnich latach coraz więcej gospodarstw oferuje także drzewka dwuletnie z jednoroczną koroną. Wysokie możliwości plonotwórcze tego ostatniego materiału stwierdzono w wielu doświadczeniach holenderskich z odmianą Jonagold. Porównywano w nich wpływ różnych jakościowo drzewek na plonowanie. Według uzyskanych tam wyników, najlepsze okazały się drzewka dwuletnie z jednoroczną koroną. Z tego typu materiału zbierano najwyższe plony w pierwszych latach po posadzeniu.




















    Od kilku lat w środowisku sadowników panuje pogląd, że najlepszym materiałem szkółkarskim do zakładania intensywnych sadów są drzewka dobrze wyrośnięte, z koroną posiadającą przynajmniej 3, 4 pędy boczne, każdy o długości powyżej 30–40 cm, wyrastające na wysokości co najmniej 60 cm od ziemi, z dużą liczbą krótkopędów i pąków kwiatowych. Taki materiał gwarantuje pierwsze plony już w drugim roku po posadzeniu, a poniesione nakłady mogą zwrócić się w ciągu 3, 4 lat. Aby ten cel osiągnąć, trzeba stworzyć tym drzewkom komfortowe warunki wzrostu. Największe znaczenie ma tutaj wybór stanowiska — żyzność gleby w sadzie oraz właściwa uprawa.
    Decyzję o zakupie określonych drzewek do wybranego modelu sadu intensywnego należy poprzedzić złożeniem dokładnego zamówienia w szkółce. Producenci materiału nasadzeniowego oferują bowiem coraz więcej rodzajów drzewek jabłoni. Wybór dotyczy nie tylko nowych i atrakcyjnych odmian, podkładek wolnych od wirusów, ale coraz częściej także różnych form czy jakości materiału nasadzeniowego uwzględniających możliwości technologiczne i ekonomiczne każdego sadownika.



    Na słabe stanowiska
    Na glebach lekkich, na których sadownik nie przewiduje nawadniania, najlepszym materiałem są niezbyt wyrośnięte jednoroczne okulanty, bez (lub z niewielką liczbą) krótkich pędów bocznych (fot. l). Drzewka takie mają odpowiednią proporcję części podziemnej do nadziemnej i dlatego szybko się przyjmują w sadzie. Materiał ten po umieszczeniu go na miejscu stałym wymaga skrócenia przewodnika. Wysokość przycięcia okulanta uzależniona jest przede wszystkim od właściwości genetycznych uszlachetnionej na podkładce odmiany, takich jak siła wzrostu czy łatwość tworzenia się pędów syleptycznych (czy pędy będą tworzyły szerokie kąty z przewodnikiem, tak jak np. u Jonagolda, Idareda, Szampiona, Lobo; czy też ich wzrost będzie wzniesiony jak Glostera, Elstara, Melrose). Dla grupy Jonagolda optymalna wysokość przycięcia wynosi 90 cm od ziemi. Pierwsze piętro konarów uzyskuje się wtedy na wysokości 75-80 cm od ziemi.







    FOT. 1. NA GLEBACH LEKKICH, NA KTÓRYCH SADOWNIK NIE PRZEWIDUJE NAWADNIANIA, NAJLEPSZYM MATERIAŁEM NASADZENIOWYM SĄ NIEZBYT WYROŚNIĘTE JEDNOROCZNE OKULANTY





    Na dobre gleby
    Jeżeli warunki glebowe są bardzo dobre lub dobre, a dodatkowo prowadzone będzie nawadnianie jabłoni zaraz po ich posadzeniu, to najlepszym materiałem do nasadzeń będą silne i bardzo dobrze rozgałęzione drzewka dwuletnie z jednoroczną koroną (fot. 2) lub, przy ich braku, dobrze wyrośnięte, z kilkoma pędami bocznymi, jednoroczne okulanty (fot. 3).







    FOT. 2. NA DOBRYCH GLEBACH, GDZIE DODATKOWO BĘDZIE MOŻLIWOŚĆ NAWADNIANIA JABŁONI, NAJLEPSZYM MATERIAŁEM NASADZENIOWYM SĄ DWULETNIE DRZEWKA Z JEDNOROCZNĄ KORONĄ (tu: PINOVA NA M 9)










    FOT. 3. W PRZYPADKU BRAKU DWULETNICH DRZEWEK Z JEDNOROCZNĄ KORONĄ NALEŻY SADZIĆ DOBRZE WYROŚNIĘTE, Z KILKOMA PĘDAMI BOCZNYMI, JEDNOROCZNE OKULANTY (na fot: JONAGOLD NA M 9)


    Jabłoni takich najlepiej nie przycinać po posadzeniu, choć, oczywiście, powinno się kontrolować ich rozwój, wykonując drobne poprawki pędów szkieletowych lub korektę przewodnika (usuwając pędy konkurencyjne). Bardzo ważne jest jednak zapewnienie optymalnej wilgotności gleby.
    Zróżnicowanie jakości dwuletnich drzewek z jednoroczną koroną osiąga się poprzez odpowiednie skrócenie przewodnika wiosną, w drugim roku prowadzenia w szkółce. Ich wielkość, średnica pnia oraz całkowita liczba pędów bocznych (również ich sumaryczna długość) są bowiem wprost proporcjonalne do wysokości przycięcia jednorocznego przewodnika. Najlepsze drzewka z jednoroczną koroną otrzymuje się zwykle, gdy skróci się go około 65 cm od ziemi. Można jednak uzyskać jeszcze silniejsze dwuletnie drzewka jabłoni z dużą liczbą niezbyt wyrośniętych pędów bocznych, jeśli w szkółce w ogóle nie skróci się jednorocznego przewodnika (tab.).







    TABELA. WPŁYW WYSOKOŚCI PRZYCIĘCIA JEDNOROCZNEGO PRZEWODNIKA W SZKÓŁCE NA JAKOŚĆ WYPRODUKOWANYCH DWULETNICH DRZEWEK (ZE SZCZEPIENIA ZIMOWEGO) KILKU ODMIAN JABŁONI (Żdżary k. Nowego Miasta; jesień 1998 r.)


    Przy tym sposobie prowadzenia jabłoni należy jedynie w drugim roku szkółki korygować (niekiedy) ich prawidłowy wzrost, zachowując właściwą konstrukcję korony. Takie drzewka charakteryzują się największą liczbą pędów bocznych (fot. 4).







    FOT. 4. DO BARDZO INTENSYWNYCH SADÓW O DUŻYM ZAGĘSZCZENIU DRZEW BARDZO PRZYDATNE SĄ DRZEWKA DWULETNIE WYPRODUKOWANE BEZ PRZYCINANIA JEDNOROCZNEGO PRZEWODNIKA (tu: JONAGOLD NA M 9)


    Zakładając bardzo intensywny sad, o wielkim zagęszczeniu drzew w rzędzie, można wybrać do posadzenia jabłonie z dużą liczbą niezbyt wyrośniętych pędów bocznych. Najlepsze do tego celu będą właśnie drzewka dwuletnie wyprodukowane bez przycinania jednorocznego przewodnika w szkółce. Jeżeli natomiast decydujemy się na nieco większe odległości — 1,5–1,75 m — między roślinami w rzędzie, to najlepsze do nasadzeń będą jabłonie z dużą liczbą silnych pędów bocznych (o długości powyżej 35 cm) — drzewka dwuletnie z jednoroczną koroną, wyprodukowane w wyniku przycięcia jednorocznego przewodnika na wysokości 60–65 cm lub 40–45 cm od ziemi.
    Wysokiej jakości drzewka jabłoni mogą być sadzone tylko przez tych producentów, których nie tylko stać na zapłacenie wyższych cen za taki materiał, ale przede wszystkim tych, którzy dysponują nawadnianiem oraz dobrymi warunkami glebowymi w swoim gospodarstwie. W przeciwnym razie nie będą mogli maksymalnie wykorzystać walorów tych drzewek.

    Autorzy są pracownikami Instytutu Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach

    Related Posts

    None found

    Poprzedni artykułBELGIJSKIE AZALIE
    Następny artykułNOWE ORGANIZACJE, NOWE KADENCJE

    ZOSTAW ODPOWIEDŹ

    Wpisz treść komentarza
    Wpisz swoje imię

    ZGODA NA PRZETWARZANIE DANYCH OSOBOWYCH *

    Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany, podajesz go wyłącznie do wiadomości redakcji. Nie udostępnimy go osobom trzecim. Nie wysyłamy spamu. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem*.