przechowywanie

Do głównych wyróżników jakościowych jabłek i gruszek zaliczamy wygląd (wielkość, powierzchnia rumieńca, barwa podstawowa skórki, brak uszkodzeń) oraz cechy wewnętrzne, a wśród nich jędrność i smak owoców związany z zawartością ekstraktu oraz ich kwasowością. Podstawowymi wyzwaniami stawianymi nowoczesnemu przechowalnictwu owoców są ograniczenia: niekorzystnych zmian wspomnianych cech jakościowych oraz strat związanych z występowaniem chorób przechowalniczych. Postaram się odpowiedzieć na pytanie, czy można również poprawić jakość owoców podczas przechowywania.

Ta maleńka (11,5 tys. km2, ok. 0,9 mln ludności) autonomiczna republika wchodząca w skład Federacji Rosyjskiej żyje niejako w cieniu większych i niespokojnych krajów północnego Kaukazu. Jeśli już mowa o cieniu, to w jej południowym rogu, przy granicy z gruzińską Górną Swanetią leży (i rzuca na Kabardyno-Bałkarię tenże cień) Elbrus (5642 mnpm) - geografowie kłócą się, czy uznać go za najwyższy szczyt Europy, czy pozostać przy Mount Blanc.

Jakość owoców i warzyw po zbiorze pogarsza się na skutek zachodzących w nich procesów fizjologicznych (oddychanie, dojrzewanie), ściśle powiązanych z działaniem czynników zewnętrznych: temperatury i wilgotności. Spadek jakości jest także efektem pojawiających się na powierzchni skórki mikrobów: bakterii i grzybów, które atakują żywą tkankę i uszkadzają ją, co prowadzi do jej zepsucia (gnicia). Zatrzymanie procesu dojrzewania i zabezpieczenie płodów rolnych są możliwe dzięki wysoce rozwiniętej technologii przechowywania oraz wprowadzeniu do użycia substancji konserwujących.

Jednostki naukowo-badawcze coraz większy nacisk kładą na badania związane z możliwością wydłużania trwałości warzyw m.in. tych wstępnie przygotowanych do spożycia, bowiem zainteresowanie nimi wśród klientów rośnie. O światowych doświadczeniach dotyczących technologii przedłużania trwałości warzyw dyskutowano podczas 3. Międzynarodowej Konferencji, która odbyła się w tym roku w Instytucie Ogrodnictwa w Skierniewicach.

Kurcząca się z roku na rok lista substancji aktywnych do ochrony przedzbiorczej owoców, a także ciągłe obawy o pozostałości w owocach środków ochrony roślin sprawiają, iż technika rozwija się w kierunku alternatywnych, wobec dotychczas stosowanych, metod wspomagania producentów i uczestników łańcucha handlowego w utrzymaniu wysokiej jakości świeżych produktów.

Modyfikować można nie tylko atmosferę w komorach przechowalniczych o mniejszej i większej pojemności, lecz także w obrębie pojedynczej palety, czy wręcz skrzynki. Produkty mogą być w tych opakowaniach składowane oraz transportowane do klientów, nawet na dalekie odległości.

Jabłka (a także inne produkty ogrodnicze) mogą obecnie znajdować się w obrocie handlowym przez 12 miesięcy w roku. Aby jednak ich jakość była wysoka i sprostała wymaganiom kupców i konsumentów, muszą zostać spełnione określone warunki podczas ich składowania. Jakie są najnowsze osiągnięcia w tej dziedzinie wprowadzane do praktyki przez liderów rynku?

Spośród konwencjonalnych środków ochrony roślin wykorzystywany, zgodnie z prawem specjalnie do odkażania pomieszczeń w produkcji roślinnej, może być obecnie zaledwie… jeden, mianowicie Menno Florades 90 SL. Jego składnik aktywny – kwas benzoesowy – ma działać grzybo-, bakterio- i wirusobójczo.

Konsument oczekuje przez cały rok owoców wysokiej jakości. Producent jabłek pracuje na nią przez cały sezon wegetacyjny. Od kwitnienia drzew do zbioru owoców bardzo ważne jest terminowe wykonywanie zabiegów agrotechnicznych, gdyż w momencie osiągnięcia przez jabłka dojrzałości zbiorczej nie można już poprawić ich jakości. Natomiast, aby długo i bez ubytków przechowywały się, istotne jest wyznaczenie właściwego terminu zbioru. Nieodpowiednie warunki mogą skrócić okres przechowalniczy pojedynczych jabłek lub partii zgromadzonych w poszczególnych komorach. Aby do tego nie dopuścić, przed zbiorem jabłek należy odpowiednio przygotować obiekty przechowalnicze.