BRACHYCOME

    Rodzaj Brachycome, należący do rodziny Astereceae, pochodzi z Australii. Jego polska nazwa - czubatka - zupełnie się u nas nie przyjęła. Znane jest kilkanaście gatunków - zarówno jednorocznych, jak i trwałych. W naszych warunkach klimatycznych żaden z nich nie zimuje. Brachycome lubi gleby lekkie, łatwo nagrzewające się oraz słoneczne, suche i osłonięte stanowiska. Nadaje się nie tylko do wiszących pojemników czy do skrzynek balkonowych, ale także na rabaty i do ogródków skalnych.








































    Odmiany
    Dotychczas, w wyniku uszlachetniania dzikich form, a także krzyżowania gatunków, otrzymano około 20 odmian. Do najbardziej znanych należą: Brachycome iberidifolia 'Blauglanz’ – niebieskofioletowa, B. multifida: 'Blue’ i 'Amethyst’ – obie niebieskie, 'Lemon Drops’ – żółta, B. segmentosa 'Misty Mauve’ i 'Happy Face Pink’ – o kwiatach niebieskolila, B. multifida x B. curvicarpa 'Lemon Twist’ i 'Sunburst’- obydwie żótte, B. angustifolia 'Mardi Grass’ – purpurowofioletowa, B multifida x B. rigidula Toucan Tango’ (syn. 'Ultra’) -jasnopurpurowa, wcześnie i obficie kwitnąca.







    BRACHYCOME MULTIFIDA










    BARCHYCOME IBERIDIFOLIA Z SERII BRAVO


    W naszych warunkach klimatycznych Brachycome nie sprawia kłopotów w uprawie, toteż z powodzeniem może uzupełniać asortyment roślin balkonowych i rabatowych. Tym bardziej, że ostatnio obserwuje się wzmożone zainteresowanie roślinami o drobnych, niepozornych kwiatach nadających się jako tło dla innych gatunków sadzonych do skrzynek czy wiszących pojemników. Brachycome, podobnie jak Bacopa (Sutera diffusus), Sanvitalia procumbens, Bidens ferulifolium, Anagallis monnelli czy Felicia ammelloides, należy do niepozornych roślin, które dopiero w towarzystwie innych kwiatów zyskują na urodzie. Ma delikatne, drobne pędy, wąskie, powcinane liście, bardzo silnie się rozkrzewia tworząc w czasie kwitnienia kobierce obsypane drobnymi kwiatami w kolorze od białego poprzez fioletoworóżowy do niebieskolila z ciemnymi bądź żółtymi ”oczkami”. Pędy wzniesione są ku górze, ale u podstawy lekko się wykładają, co sprawia, że rośliny dobrze wyglądają w wiszących pojemnikach. Wysokość roślin wynosi od 30 do 40 cm, zaś średnica kwiatostanów – od 1,5 do 2 cm.



    Rozmnażanie
    Gatunek Brachycome iberidifolia jest rozmnażany z nasion. Można je wysiewać w terminie od lutego do kwietnia, w zależności od tego, jak duże mają być rośliny w momencie sprzedaży. Nasiona kiełkują po 7-14 dniach od wysiewu w temperaturze 20-22°C. Po 4 tygodniach należy siewki przepikować, po kilka sztuk, do doniczek o średnicy 8-10 cm i zapewnić młodym roślinom temperaturę 16-18°C, a później obniżyć ją do 12-14°C. Czas uprawy rozsady wynosi około 2-3 miesiące. Brachycome multifida rozmnażane jest z sadzonek pędowych. Pobiera się je z roślin matecznych przetrzymywanych zimą w szklarni. Ukorzenione sadzonki (jak dotąd, taki materiał pochodzi u nas wyłącznie z importu) sadzi się w styczniu, lutym do doniczek. W pojemnikach o średnicy 12 cm umieszcza się po 2 rośliny, a w wiszących – po 5, 6 sztuk. Po posadzeniu należy utrzymywać temperaturę 18°C, a po miesiącu uszczyknąć rośliny i obniżyć ją do 12-14°C. Podobnie jak w przypadku roślin rozmnażanych z nasion, uzyskuje się gotowy do sprzedaży materiał po 2-3 miesiącach.



    Podłoże
    Brachycome wymaga żyznego, przepuszczalnego podłoża (do tradycyjnego, przygotowywanego na bazie torfu wysokiego, można dodać ziemi kompostowej lub gliny) o pH około 6 i zasobnego w żelazo. W czasie wzrostu roślin należy utrzymywać stalą, ale umiarkowaną wilgotność podłoża.



    Dalsza uprawa
    Brachycome bardzo dobrze reaguje na przycinanie, dzięki któremu pędy lepiej się krzewią, są sztywniejsze, obficiej i dłużej kwitną. Rośliny uprawiane z sadzonek doniczkowanych bardzo wcześnie, czyli w styczniu, można uszczykiwać nawet dwukrotnie – pierwszy raz w połowie lutego, a drugi raz miesiąc później. Brachycome ma niewielkie wymagania pokarmowe. Jest wrażliwe na przenawożenie, szczególnie azotem – wówczas rośliny stają się wybujałe, o wiotkich pędach, a kwitnienie jest opóźnione i mniej obfite. Zalecana zawartość azotu w podłożu wynosi od 50 do 100 mg/l, zaś potasu i fosforu – od 100 do 200 mg/l podłoża. Cienkie i delikatne pędy Brachycome bardzo łatwo wyciągają się, szczególnie przy wczesnych terminach uprawy (styczeń, luty), gdy występują niedobory światła. Zwarte i dobrze rozkrzewione rośliny można uzyskać dzięki uszczykiwaniu oraz utrzymywaniu dość niskiej temperatury w nocy (12-14°C). Gdy zaczną się pojawiać pąki kwiatostanowe, można zastosować ”chłodny poranek”, tj. obniżenie temperatury nad ranem do 10°C (szczegóły na temat termicznej metody skarlania roślin – w HO 3/98). Ze względu na wysokie wymagania Brachycome co do światła bardzo korzystne jest doświetlanie asymilacyjne w lutym i w marcu.



    Choroby i szkodniki
    Kłopoty na plantacjach Brachycome często sprawia ryzoktonioza, choroba pochodzenia odglebowego. Objawia się zamieraniem roślin (fot.). Podczas produkcji w szklarni na młodych, delikatnych pędach mogą pojawić się mszyce, które początkowo trudno zauważyć. Szkodniki te rzadko żerują na roślinach uprawianych na zewnątrz w pojemnikach lub na rabatach.







    OBJAWY PORAŻENIA RYZOKTONIOZĄ


    Related Posts

    None found

    Poprzedni artykułLISTY – PRODUCENT CZY SPRZEDAWCA?
    Następny artykułFRUIT LOGISTICA ’99

    ZOSTAW ODPOWIEDŹ

    Wpisz treść komentarza
    Wpisz swoje imię

    ZGODA NA PRZETWARZANIE DANYCH OSOBOWYCH *

    Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany, podajesz go wyłącznie do wiadomości redakcji. Nie udostępnimy go osobom trzecim. Nie wysyłamy spamu. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem*.