Ogrodinfo

Dobór podłoża warunkuje powodzenie produkcji szkółkarskiej w pojemnikach. Nawet najbardziej żyzna i strukturalna gleba, zapewniająca prawidłowy rozwój drzew, krzewów i bylin w uprawie polowej, da bardzo mizerne efekty w uprawie pojemnikowej tych samych roślin. Wynika to z zupełnie różnego układu czynników kształtujących środowisko, w którym rozwija się system korzeniowy roślin w jednym i drugim przypadku.

W poprzednim numerze "Hasła Ogrodniczego" Autorka omówiła budowę, strukturę i rodzaje wełny mineralnej używanej w ogrodnictwie — red.

W poniższej tabeli znajduje się charakterystyka, wraz cenami, podłoży przeznaczonych dla szkółkarzy, które są dostępne na naszym rynku. Tabela powstała na podstawie danych przekazanych...

Wielu uczestników tegorocznych targów Fruit Logistica w Berlinie, którzy odwiedzali stoisko polskiego gospodarstwa ogrodniczego T. Mularski S.C., dziwiło się, że w naszym kraju uprawia się warzywa pod osłonami. Mimo, iż statystycznie polska produkcja ogrodnicza jest większa niż w poszczególnych państwach Unii Europejskiej (niektórych warzyw produkujemy w wybranych latach nawet więcej niż kraje Wspólnoty mogą zaoferować łącznie), przeciętny unijny handlowiec z branży owocowo-warzywnej o tym nie wie. Dla niego jesteśmy wyłącznie krajem, w którym można sprzedać wszystko, ale niewiele kupić. Chociaż za sąsiada mamy Niemcy, największego w Europie importera owoców i warzyw, nie potrafimy uzmysłowić zachodniej opinii publicznej, że produkcja ogrodnicza w naszym kraju istnieje. Zamiast polskiej kapusty, marchwi i jabłek, Niemcy sprowadzają więc produkty francuskie, włoskie czy hiszpańskie.

W uprawie tego gatunku na terenie całego kraju groźnymi szkodnikami są wciornastek tytoniowiec i miniarka porówka. Wgryzka szczypiorka występuje lokalnie. Z chorób największe zagrożenie stanowi rdza pora, zwłaszcza w latach wilgotnych.

Pojemniki lub doniczki do uprawy materiału szkółkarskiego mają zapewniać roślinom korzystne warunki rozwoju, być łatwe do przenoszenia i przestawiania oraz odznaczać się dobrą trwałością. Ich rozmiar powinien być dopasowany do wielkości sadzonych roślin, zaś kształt — do rodzaju systemu korzeniowego. Według doświadczeń, bryła korzeniowa najlepiej rozwija się w naczyniach zbliżonych kształtem do kuli, ale są one niepraktyczne. Pojemniki szkółkarskie przeznaczone do produkcji na zagonach polowych muszą być wytrzymałe na mróz i wysoką temperaturę.

Tradycyjnie w lutym — w tym roku 26 i 27 — odbywała się w Skierniewicach Ogólnopolska Naukowa Konferencja Ochrony Roślin Sadowniczych, organizowana przez Instytut Sadownictwa i Kwiaciarstwa. Ma ona na celu zasygnalizowanie sadownikom, z jakimi problemami w dziedzinie ochrony mogą się borykać w nadchodzącym sezonie wegetacyjnym oraz z jakich nowości (technicznych i metodycznych) mogą skorzystać, aby zwalczyć zagrażające uprawom organizmy.

Stanisław Zymon zamiłowanie do ogrodnictwa wyniósł z domu (rodzice prowadzili gospodarstwo) i rozbudzał swoje zainteresowania podczas studiów na poznańskiej AR. Po raz pierwszy zafascynowały go magnolie, kiedy oglądał te rośliny przy zamku w Kórniku. Wtedy postanowił, że chciałby się nimi zajmować w przyszłości zawodowo. Od kilkudziesięciu roślin rozmnożonych przez niego w 1977 r. zaczęła się w Tłokini Wielkiej k. Kalisza historia szkółki krzewów ozdobnych, która spopularyzowała magnolie w naszym kraju, wprowadziła na rynek wiele ich odmian i może się poszczycić jedną z największych kolekcji tych roślin w Polsce.

Integrowana ochrona roślin bywa utożsamiana ze zwalczaniem chorób i szkodników wyłącznie metodami biologicznymi. Nie jest to słuszne, bowiem obejmuje ona łączne stosowanie różnych metod (agrotechnicznych, genetycznych, biotechnicznych, biologicznych oraz chemicznych) zwalczania agrofagów w celu skutecznego i zmniejszenia ich populacji do poziomu niższego od progu ekonomicznej szkodliwości. W uprawie pomidorów mamy dość duże możliwości wykorzystania integrowanej ochrony przed chorobami, przy czym w produkcji pod osłonami możliwości te są one znacznie większe niż w polu.

Najbardziej dekoracyjne są typy świerka kłującego (Picea pungens) o igłach wybarwionych na niebiesko lub srebrno. Dawniej drzewa te rozmnażano przez szczepienie. Ostatnio częściej praktykuje się jednak siew nasion, a później selekcjonuje siewki wybierając okazy ładnie wybarwione. Takie rośliny rosną szybciej niż okazy szczepione i od początku mają regularny, stożkowy pokrój. Świerki szczepione wymagają natomiast w pierwszych latach palikowania, a ładne i kształtne egzemplarze uzyskuje się często dopiero po wielu latach uprawy.