Aster alpejski

Do rodzaju aster (Aster) zalicza się, w zależności od ujęcia systematycznego, od 180 do 613 gatunków roślin wieloletnich zielnych, rzadziej jednorocznych, które należą do rodziny astrowatych (Asteraceae). W stanie naturalnym występują na całym świecie, z wyjątkiem Australii. Wśród licznych uprawianych gatunków na uwagę zasługuje najwcześniej kwitnący aster alpejski (A. alpinus).

Odziomkowe liście astra alpejskiego są łopatkowate lub klinowate, krótkoogonkowe, zebrane w rozetę, a łodygowe – lancetowate, siedzące. Pędy są wzniesione lub wyprostowane, osiągają wysokość 5–40 cm. Niebieskofioletowe lub różowofioletowe kwiaty języczkowate i żółte rurkowate tworzą koszyczki kwiatostanowe. Osadzone są pojedynczo na szczytach łodyg, pojawiają się od maja do sierpnia.


‘Christina’


‘Goliath’

Rozmnażanie
W zależności od odmiany aster alpejski może być rozmnażany z siewu, przez podział roślin po kwitnieniu lub sadzonki pędowe sporządzane od września do października lub w marcu. Pora siewu, w zależności od oczekiwanego terminu kwitnienia, przypada w lutym–marcu. W 1 g jest 750–1000 nasion, a do wyprodukowania 1000 roślin należy ich wysiać 5 g. Nasiona najlepiej umieszczać po 2–3 szt. w paletach wielootworowych. Powinny one być przykryte cienką warstwą wermikulitu (nasiona kiełkują na świetle), co zapewni odpowiednią wilgotność. Temperatura podłoża w okresie kiełkowania powinna wynosić 18–20°C. Wschody trwają 12–14 dni. Po wytworzeniu pierwszych właściwych liści temperaturę należy stopniowo obniżać do 14–16°C i zmniejszać wilgotność wokół roślin.

Uprawa
Do produkcji roślin można użyć podłoża torfowego z dodatkiem gliny (15–30%) i rozluźniającego materiału (0–20%), np. przekompostowanej kory, zrębków lub perlitu. Jego odczyn pH powinien wynosić 5,8–6,5. Rośliny można sadzić pojedynczo do doniczek o średnicy 10–12 cm bądź po dwie lub trzy do tych o średnicy 13–15 cm. Korzystnym rozwiązaniem jest dodanie do podłoża nawozu wieloskładnikowego o spowolnionym działaniu, w dawce 1,5–3,0 kg/m3. W wypadku młodych okazów po wytworzeniu liści właściwych zaleca się dokarmianie nawozami wieloskładnikowymi w dawce 75–100 ppm N, a po posadzeniu do doniczek – 150–200 ppm N. W warunkach nadmiernej wilgotności podłoża i niskiej temperatury rośliny mogą zamierać. Astry alpejskie do zimowania wymagają temperatury 2–5°C, wyższa w okresie spoczynku wpływa negatywnie na jakość i liczbę kwiatostanów.
 
Zastosowanie
Aster alpejski powinien być sadzony w miejscach słonecznych. Znakomicie komponuje się z innymi roślinami, zarówno w gruncie, jak i w pojemnikach. Nadaje się do tworzenia grup, do sadzenia na skarpach i w ogrodach skalnych.


‘Happy End’

Dr inż. Piotr Czuchaj
Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu
Fot.P. Czuchaj

Artykuł pochodzi z numeru 5/2017 miesięcznika „Rośliny Ozdobne”

Related Posts

None found

Poprzedni artykułO jagodowych na Ukrainie
Następny artykułPolacy nie umieją czytać piktogramów na środkach ochrony roślin

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Wpisz treść komentarza
Wpisz swoje imię

ZGODA NA PRZETWARZANIE DANYCH OSOBOWYCH *

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany, podajesz go wyłącznie do wiadomości redakcji. Nie udostępnimy go osobom trzecim. Nie wysyłamy spamu. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem*.