Podkładki z serii Krymsk

Szkółka braci Janssen (Gebr. Janssen BV) z Nederweert w Holandii istnieje od 1923 r. i jest znana wśród szkółkarzy na całym świecie jako dostawca dobrej jakości podkładek dla gruszy i jabłoni (najważniejszym produktem pozostaje ‘M.9’). Ostatnio szkółkarze ci zaangażowali się również w rozmnażanie i produkcję podkładek dla drzew pestkowych.

Przez kilkanaście lat obecny dyrektor i właściciel szkółki, Paul Janssen (fot. 1), aktywnie poszukiwał nowych podkładek dla jabłoni, gruszy, śliwy i wiśni, a także innych gatunków drzew pestkowych. Firma jest jedną z niewielu szkółek europejskich uprawnionych do produkcji podkładek z serii CG dla jabłoni pochodzących z programu badawczo- -hodowlanego Cornell-Geneva. Są one odporne na zarazę ogniową, dlatego też cieszą się zainteresowaniem, szczególnie w regionach, w których choroba ta zagraża sadom jabłoniowym.

Podkładki dla drzew pestkowych
W przypadku czereśni dominującą pozycję jako materiał do uszlachetniania czereśni osiągnęły w ostatnich latach podkładki z serii ‘GiSelA’. Firma P. Janssena uzyskała niedawno prawo do rozmnażania innych ciekawych podkładek przydatnych dla drzew pestkowych. Jest to seria Krymsk, wyhodowana przez prof. dr. Giennadija Jeremina z Federacji Rosyjskiej. W tej serii znajduje się wiele podkładek o atrakcyjnych cechach. Biorąc pod uwagę miejsce ich pochodzenia – Instytut Badawczy Wawiłowa w Rosji – prawdopodobnie będą one świetnie sprawdzały się w rejonach występowania mroźnych zim. Z podkładek z tej serii najstarszą i najlepiej znaną w Europie jest KrymskR 1, występująca częściej pod nazwą ‘VVA-1’.

Zdaniem P. Janssena warte zainteresowania są również podkładki z serii ‘Weiroot’ (stosowane przede wszystkim dla czereśni), np. ‘Weiroot 720’ (‘W 720’), która w przyszłości będzie mogła konkurować z podkładką ‘GiSelA 3’. ‘Weiroot 720’ to ulepszona wersja podkładki ‘Weiroot 72’, która była wielokrotnie sprawdzana w rożnych doświadczeniach. Drzewa na ‘W 72’ obficie owocowały, a wielkość owoców była zadowalająca.

Krymsk® 1 (‘VVA-1’) to podkładka (fot. 2) pochodząca ze skrzyżowania wisienki kosmatej (Prunus tomentosa) oraz śliwy wiśniowej (P. cerasifera). Jest zgodna z deserowymi i przetwórczymi odmianami śliwy, a także z odmianami moreli, brzoskwini i nektaryny. W Europie jest jednak stosowana głównie dla śliwy. Drzewa uszlachetniane na tej podkładce rosną wolno, a ich owocowanie jest obfite. W przypadku drzew śliw z taką samą liczbą owoców, śliwki uzyskane z materiału na podkładce ‘VVA-1’ są większe niż z drzew rosnących na podkładce ‘St. Julien A’ (lub innej porównywalnej). Drzewa na ‘VVA-1’ mogą czasem owocować zbyt obficie i wtedy ich owoce drobnieją. W warunkach suszy drzewa takie często rosną zbyt słabo i wymagają nawadniania. Pierwsze doświadczenia z uprawą śliw szczepionych na podkładce ‘VVA-1’ rozpoczęto w Holandii w 1992 r., a obecnie są one prowadzone również w stacjach naukowych wielu innych krajów europejskich.

Fot. 2. Wielodoniczka z podkładkami ‘VVA-1’ otrzymanymi z sadzonek półzdrewniałych pochodzących z letniego cięcia pędów
 
Krymsk® 2 (‘VSV-1’) powstała ze skrzyżowania śliwy P. incana oraz wisienki kosmatej. Ta podkładka, w przeciwieństwie do ‘VVA-1’, jest odpowiednia dla upraw w warunkach niedoboru wody. Drzewa rosną na niej słabo (podobnie jak w przypadku ‘VVA-1’ – wykres) i obficie owocują. Podkładka ta jest odpowiednia do szczepienia odmian śliw deserowych i przetwórczych, a także brzoskwiń i nektaryn. W produkcji szkółkarskiej zaletą tej selekcji są gładkie i równe pędy oraz mniejsze straty, w porównaniu z produkcją na ‘VVA-1’. Ze względu na opisane cechy podkładka ta wydaje się bardzo atrakcyjna. Niestety obecnie brakuje jednak na jej temat informacji popartych wynikami badań lub doświadczeń.

Krymsk® 5 (‘VSL-2’) pochodzi ze skrzyżowania wiśni karłowej (P. fruticosa) oraz wiśni laneziana (P. lannesiana) i jest odpowiednia zarówno dla wiśni, jak i dla czereśni. Siła wzrostu drzew, obfitość plonowania oraz wielkość owoców są porównywalne z efektem uzyskiwanym na podkładce ‘GiSelA 5’. Doświadczenia na odmianie ‘Kordia’, przeprowadzone w PPO-Fruit w Randwijk (Holandia), wykazały, iż drzewa na podkładce ‘VSL-2’ wytworzyły więcej odrostów korzeniowych niż te na podkładce ‘GiSelA 5’. W porównaniu do podkładki ‘GiSelA 5’, ‘VSL-2’ okazała się również bardziej odporna na wysoki poziom wód gruntowych.

[NEW_PAGE]Krymsk® 6 (‘LC-52’) pochodzi ze skrzyżowania wiśni pospolitej (P. cerasus) oraz mieszańca o nazwie Cerapadus Michyunin (P. cerasus x P. maackii). Jest przeznaczona zarówno dla wiśni, jak i czereśni. Drzewa na niej uzyskane charakteryzują się porównywalną siłą wzrostu, produktywnością oraz wielkością owoców do tych na podkładce ‘GiSelA 5’. Ponadto ‘LC- 52’ (podobnie jak ‘VSL-2’) lepiej niż ‘GiSelA 5’ sprawdza się na ciężkich i mokrych glebach. W takich samych doświadczeniach, przeprowadzonych w Randwijk, podkładki ‘LC-52’ i ‘VSL- 2’ wykształciły więcej odrostów korzeniowych niż ‘GiSelA 5’.

Krymsk® 7 (‘L-2’), Krymsk® (‘Alab-1’ lub ‘Myracot’) i Krymsk® 86 (‘Ap-1’ lub ‘Kuban 86’) to trzy silnie rosnące podkładki. Są one polecane do sadow zakładanych w ekstremalnych warunkach – na glebach nadmiernie suchych lub – przeciwnie – zbyt wilgotnych.

Rozmnażanie wegetatywne
Szkółka Paula Janssena jest jedną z nielicznych, w których podkładki dla drzew pestkowych rozmnaża się wegetatywnie, a nie metodą in vitro.

Większość podkładek jest rozmnażana z sadzonek połzdrewniałych, uzyskiwanych z pędów pochodzących z cięcia letniego. Sadzonki umieszczane są w skrzynkach, pod osłonami, gdzie wilgotność powietrza wynosi 100%. Proces ukorzeniania trwa od 6 do 8 tygodni. Sadzonki pozostają pod osłonami do początku kwietnia kolejnego roku, osiągając do tego czasu wysokość około 30 cm. Następnie rośliny są sadzone w szkółce.

Do niedawna Holenderskie Służby Inspekcyjne działające w ogrodnictwie (Naktuinbouw) nie akceptowały w systemie certyfikacji materiału produkowanego metodą in vitro. Panowała bowiem opinia, iż rozmnażanie tym sposobem wiąże się ze zbyt dużym ryzykiem powstawania niezgodności z tożsamością. Przykładem tego mogą być w sadach problemy związane z tworzeniem narośli korzeniowych oraz odrostów korzeniowych, występujące częściej w przypadku podkładek mnożonych metodą in vitro niż tych produkowanych wegetatywnie. Obecnie metody rozmnażania zostały jednak poprawione w takim stopniu, że oddziały Naktuinbouw (w określonych warunkach) certyfikują także podkładki rozmnażane metodą kultur tkankowych.

Gerard Poldervaart
European Fruit Magazine, Holandia
Fot. G. Poldervaart

Related Posts

None found

Poprzedni artykułŚwierk od leśników kosztuje ok. 30 zł, a jodła ok. 50 zł
Następny artykułKampania w „Ranczu” nagrodzona „rolniczym Oskarem”

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Wpisz treść komentarza
Wpisz swoje imię

ZGODA NA PRZETWARZANIE DANYCH OSOBOWYCH *

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany, podajesz go wyłącznie do wiadomości redakcji. Nie udostępnimy go osobom trzecim. Nie wysyłamy spamu. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem*.