jabłka

Spółdzielnia Ogrodnicza "Grodzisko" z Raciechowic powstała w 1995 roku. Do jej utworzenia zachęciły sadowników organizowane w latach 90. ub. wieku szkolenia, na których informowano o korzyściach wynikających ze wspólnej sprzedaży owoców. Członkowie spółdzielni nie prowadzą dużych gospodarstw, ale i tak różnią się one znacznie wielkością. Współpraca umożliwia sprzedaż owoców do kilku sieci handlowych, pozwala także osiągać sukcesy. Grupa "Grodzisko" jako pierwsza w Polsce uzyskała w roku 1998 certyfikat "Jakość Carrefour", a w ubiegłym roku, dzięki staraniom sadowników, "Jabłko z Raciechowic" zostało wpisane na Listę Produktów Tradycyjnych.

28–30 września 2006 r. z inicjatywy Krajowej Unii Producentów Soków zorganizowany został wyjazd do Mnchpfiffel koło Querfurtu w Niemczech, poświęcony zwiedzaniu sadów przemysłowych oraz wizycie na wystawie maszyn dla sadownictwa IMIGO 2006. Uczestnikami wyjazdu byli głównie członkowie KUPS, zajmujący się produkcją koncentratów owocowych, a przewodnikiem — prof. dr hab. Eberhard Makosz prezes Towarzystwa Rozwoju Sadów Karłowych. Jak wynika z zebranych podczas wyjazdu informacji, prowadzenie sadów przemysłowych z drzewami na silnie rosnących podkładkach i mechanicznym zbiorem owoców nie jest łatwe i wymaga ogromnych inwestycji, zwłaszcza w pierwszych latach takiej działalności.

W pierwszej części materiału (HO 2/2007) Autor przedstawił najważniejsze informacje związane z korzyściami, jakie daje fertygacja sadów jabłoniowych. Poniżej opisuje wyniki kilkuletniego doświadczenia z różnymi technikami nawożenia i ich wpływem na wzrost oraz plonowanie jabłoni (red.)

W poprzednich częściach relacji (HO 1, 2/2007) z wycieczki zorganizowanej przez Towarzystwo Rozwoju Sadów Karłowych zamieściłem spostrzeżenia z gospodarstw sadowniczych w Niemczech i Holandii. Poniżej przedstawiam informacje o zmianach, jakie następują w belgijskiej produkcji owoców, opisuję również jedną z firm, która zaopatruje sadowników w środki produkcji oraz urządzenia do sortowania i pakowania owoców.

Długotrwałe okresy suszy stają się czynnikiem ograniczającym rozwój intensywnego sadownictwa. Nawadnianie sadów jest już dzisiaj niezbędnym zabiegiem agrotechnicznym. Znaczne zagęszczenie drzew na jednostce powierzchni, przy ograniczonym zasięgu systemu korzeniowego podkładek karłowych i półkarłowych, zwiększa konkurencję drzew o wodę i składniki pokarmowe w glebie, dlatego wydaje się celowe jednoczesne podawanie wody i nawozów. Stosowanie nawozów wraz z wodą ma potencjalne zalety, ale też i wady. Nie zawsze jednak teoretyczne możliwości fertygacji uda się wykorzystać w praktyce sadowniczej.

W pierwszej części relacji z wycieczki zorganizowanej przez Towarzystwo Rozwoju Sadów Karłowych zamieściłem informacje o produkcji sadowniczej w Niemczech. Poniżej zapoznam Czytelników z produkcją jabłek i gruszek w dwóch odwiedzonych latem ubiegłego roku holenderskich gospodarstwach sadowniczych.

Zmiany w handlu jabłkami na świecie były tematem kongresu, który towarzyszył ubiegłorocznej wystawie Interpoma zorganizowanej 9–11 listopada w Bolzano we Włoszech. Z kongresowych prezentacji można wysnuć wniosek, że producenci jabłek — niezależnie od kontynentu, na którym działają — muszą dzisiaj przyglądać się sytuacji na całym świecie. W Unii Europejskiej popyt na jabłka trudno będzie bowiem zwiększyć i, aby zagospodarować produkowane owoce, trzeba myśleć o nowych rynkach zbytu lub o "odświeżeniu" wizerunku jabłek w oczach młodszych nabywców. Poniżej przedstawiam niektóre z tematów poruszanych w Bolzano.

Pod koniec pierwszej dekady grudnia aura sprawiała wrażenie, jakby jesień dotknięta atakiem sklerozy zapomniała, że czas najwyższy już odejść. Można było nawet twierdzić, że jesień — bez zimowej przerwy — przeszła bezpośrednio w wiosnę. W środkowej Polsce nocami temperatura wynosiła 6–7°C, zaś w dzień — gdy świeciło słońce — 12–14°C.

W pierwszej części relacji (HO 12/2006) przedstawione zostały zmiany związane z cięciem i nawożeniem, wprowadzone w gospodarstwie Ryszarda Słabego, jego syna Michała i zięcia Pawła Baryły z Białej Rządowej koło Wielunia w celu zwiększenia wydajności produkcji owoców przy zachowaniu ich wysokiej jakości. Poniżej przedstawiam informacje o tym, jak zbiera się, przechowuje i sprzedaje owoce w tym gospodarstwie.

Pierwsi odmianę 'ampion' do Polski sprowadzili pracownicy Instytutu Sadownictwa w Skierniewicach w celach badawczych, a w 1983 roku w swoim gospodarstwie posadził ją Andrzej Rymarczyk ze Sczyrzyca koło Góry Jana (woj. małopolskie). W gospodarstwie tym została założona kolekcja odmian przez prof. Eberharda Makosza. Sadownik stwierdził wtedy, że odmiana ta bardzo dobrze plonuje, ale ma zbyt drobne owoce. Dopiero właściwe poprowadzenie drzew i przerzedzanie spowodowały, że stała się w ciągu następnych kilkudziesięciu lat jedną z odmian jabłoni uprawianych na największą skalę w polskich sadach. W ciągu tych lat 'ampion' dał wiele różnych mutacji — właściwych i niezbyt interesujących. Gospodarstwo, w którym od wielu lat ocenia się część z tych mutacji, należy do Józefa Sułkowskiego (fot. 1) z miejscowości Stronie koło Nowego Sącza.